Geleneği olan sanat dallarımız arasında hat, tezhip, minyatür, ebru gibi disiplinler aynı felsefe ile yoğrulduğu, aynı kaynaktan beslendiği için kardeş sanatlar olarak da bilinirler. Birbirinden çok farklı tekniklerde uygulanan bu alt disiplinlerde bir diğer ortak özellik, stilizasyondur. Klasik ifadesiyle üslûplaştırmanın merkeze oturtulduğu bu anlayışta geçmişten günümüze geleneği içinde ebru, diğer disiplinleri destekleyen bir anlayış içinde ele alınmıştır. Meselâ, ebru çeşitlerinden hafif ebru, akkâse tekniğiyle hazırlanmış hat sanatı örneklerinde zemin ebrusu olarak beraber kullanılmıştır. Bunun yanı sıra geçmişte battal, hatip, çiçekli, kumlu, taraklı ve şal ebruları yazının iç ve dış pervazlarında arasuyu veya koltuk bezemelerinde; battal, çiçekli ve hatip ebrularının da daha çok cilt kapaklarının iç yüzlerinde kullanıldığı dikkati çekmektedir. Kısacası kitap sanatlarının çok farklı sahalarında karşılaştığımız ebru, neredeyse hemen her disiplinde yardımcı bir unsur olarak vazife görmüştür. Halbuki ebru, yakın geçmişimizde çok hızlı bir gelişme göstermiş; geleneğinden farklı arayışlarla yorumlanmıştır. Hatta zaman zaman da diğer disiplinler sanki ebruya yardımcı pozisyonda kalmıştır. Geleneği olan sanat dallarının gelişmesinin, yeni arayış ve yorumların birikimiyle mümkün olacağı düşüncesiyle, tarafımızdan yapılan tasarımlarda ebru, diğer disiplinlerle eş, hatta zaman zaman da merkezi unsur konumundadır. Ebru, geleneğinden farklı olarak önce serbest bir irade ile oluşturulmuş daha sonra da ortaya çıkan soyut çizgi ve lekeler, onlara uygun olabilecek hat ve tezhip ile bütünleştirilmiştir. Yani buradaki ebru, hat ve tezhip disiplinlerinin her biri kendi kurallarına bağlı kalınarak ancak, farklı yorumlamayla ele alınmıştır. Zemin ebrularındaki doğal dokular,  bazı tasarımlarda ya o desenin başlangıç noktası ya da yön belirleyicisi olarak yer alırken akkâse ebru tekniğinden hareketle oluşturulan hat tasarımlarında gelenekten farklı olarak varak altın kullanılmıştır. Sonuç olarak, klasik yöntemler doğrultusunda farklı bir bakış açısı ile yapılan özgün yorumlarda ebru, tasarımın merkez unsurudur. Bu süreçte, teknik, desen ya da malzemeye bağlı olarak çeşitlenen yeni yaklaşımların, tasarımlarda ortaya koyduğu farklı etkilerini izlemek burada yer verilen özgün tasarım örneklerinde izlenecektir.

Our traditional art forms, namely calligraphy, illumination, miniature and marbling(ebru) are known to be affiliated disciplines because they share essentially the same philosophy and nourished from the same source.These sub-disciplines, which are grouped by some experts as disciplines originating from decorative book arts due their common qualities, all share the same starting point, independent of the different terms that are used to refer to them. These disciplines, which employ many different techniques, have a common way of implementation called stylization. In the classical sense, the way marbling art (ebru) handled is such that the insight has been gained to view stylization as the most significant, and to support other disciplines within the framework of Turkish art tradition of the past. A type of marbling (ebru) called “light marbling” is used not only as a backdrop in the art of calligraphy, but also in the creation and enriching of invaluable works of art by combining calligraphy, illumination and marbling by means of masking writing through whitetub marbling technique. In addition, other marbling forms such as oversized, flowered, sandy, combed and shawl marblings traditionally used together with gold and colored frame patterns and space-filling patterns around handwritings have traditionally been used to bring them to perfection in terms of both interior and exterior book design. Marbling art(ebru), which we encounter in many different fields of the book arts, has served as a contributary element in almost every discipline, However, marbling has developed very rapidly in recent past; and in order to serve for different purposes, it has currently been brought to a self-contained status so much so that other forms have been rendered as if they are subsidary. The development of our traditional art branches without any degeneration seems to be possible only with the accumulation caused by the new searches and interpretations. For this purpose, marbling has been dealt majorly with its aspect of self-sufficiency. Unlike its traditional implementation, Marbled papers (ebru) was first created with free will and then the abstract lines and stains developed during the process were then integrated into the calligraphy and illumination that suitably accompanied them. The designs of the illuminations, which were prepared by following the rules within the discipline, were created by using free pattern design suitable to the light marbling ground. In other words, marbling, calligraphy and illumination disciplines are each evaluated within their own rules and discussed using different common interpretations. The textures that are obtained in the natural processes of the marbling as ground marbling have either set the foundations for the design or provided guidelight for the follow-up marbling from time to time. Based on classical techniques, many gilding and marbling techniques could be used together in line with the original designs that are suitable for the flow of these natural textures. In addition, the original designs were created by using whitetub marbling technique in the tradition to create a different effect with gold leaf. As a result, it will be possible for the comments made from a different point of view to lead to new developments only as a result of the accumulations formed in line with that view. From this point of view, this process, which takes marbling art (ebru) as its central premise is presented by using as examples of unique designs.