Determination of Self-Esteem and Mental Status of Abused and Neglected and Non-Neglected Adolescent

Aim: This is a comparative study comparing the self-esteem and the psychological states of the adolescents who accommodate in child-care institutes. Material and Methods: 208 volunteer adolescents from the government institute Society for the Protection of Children, Ankara participated in the study. 68 of these adolescents who were placed in the Society due to the abuse and neglect of their families formed the experimental group; 140 adolescents who were placed in the Society due to other reasons such as socio-economic conditions, being abandoned by their parents, dissolution of family, etc. formed the control group. The data collected through personal ID forms, Coopersmith Selfesteem Inventory, and Milyve Short Symptom Inventory. For data analysis the statistical techniques, frequency, percentage, chisquare test, and correlation tests were used. Results: The results revealed that the self-esteem average points for both groups were 54 and there was no significant difference (p>0,05) between the experimental and control groups with respect to self-esteem. When the psychological states of both groups were compared it was found that the bottom (lower) inventory points were almost similar and there was no significant difference (p>0,05) between the two. Conclusions: Both groups were identified as groups at risk with respect to the hostility and depression symptoms. When the correlation between self-esteem and psychological states of the adolescents was investigated it was found that those who had low self-esteem also had higher psychological symptom bottom (lower) inventory points. Implications of the study were also stated.

İstismar ve İhmale Uğramış ve Uğramamış Adölesanların Benlik Saygıları ve Ruhsal Durumlarının Belirlenmesi

Amaç: Bu araştırma kurumlarda yaşayan istismar ve ihmale uğramış ve uğramamış adölesanların benlik saygılarını ve ruhsaldurumlarını belirlemek amacıyla karşılaştırmalı olarak tanımlayıcı türde yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırma SosyalHizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumunun Ankara ilinde bulunan yetiştirme yurtlarında yapılmıştır. Araştırma örneklemineyetiştirme yurtlarında yaşayan çalışmaya katılmayı kabul eden 208 adölesan alınmıştır. Bu adölesanların 68’i ailesinin yanındaistismar ve ihmale uğradığı için kuruma yerleştirilmiş (araştırma grubu), 140’ı diğer sebeplerle (sosyoekonomik sebepler,ebeveyn terki, aile parçalanması vs.) kuruma yerleştirilmiştir (karşılaştırma grubu). Araştırma verileri kişisel bilgi formu,Coopersmith Benlik Saygısı Envanteri ve Kısa Semptom Envanteri ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde frekans veyüzdeleme, Ki-kare testi ve korelasyon testleri kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmanın bulgularında istismar ve ihmale uğrayanadölesanlarla diğer sebeplerle kuruma yerleştirilen adölesanların benlik saygıları arasında anlamlı bir fark bulunamamış(p>0,05); her iki grubun benlik saygıları puan ortalamaları 54 olarak bulunmuştur. Araştırma ve karşılaştırma grubunun ruhsaldurumlarını karşılaştırdığımızda her iki grubun ölçek alt puanları birbirine çok yakın bulunmuş aralarında istatistiksel olarakbir farkın olmadığı tespit edilmiştir (p>0,05). Sonuç: Her iki grubun da hostilite ve depresyon belirtileri yönünden riskli grubuoluşturdukları tespit edilmiştir. Adölesanların benlik saygıları ve ruhsal durumları arasındaki ilişkiye bakıldığında benliksaygısı düşük olan adölesanların ruhsal belirti alt ölçek puanlarının da yüksek olduğu tespit edilmiştir.

PDF

___

1. Ünal F. Ailede Çocuk İstismarı ve İhmali. TSA Dergisi 2008;1(12):9-18.
2. Şimşek Z, Erol N, Öztop D, Özer Özcan Ö. Kurum Bakımındaki Çocuk ve Ergenlerde Davranış ve Duygusal Sorunların Epidemiyolojisi; Ulusal Örneklemde Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Türk Psikiyatri Dergisi 2008;19(3):235–46.
3. Çavuşoğlu H, Çetin H. Yetiştirme Yurtlarındaki Adölesanların Benlik Saygıları ve Psikolojik Belirtileri. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi 2009;2(4):137-144.
4. Bayramoğlu S. Aile İçi Şiddet Konusunda Yasal Koruma ve Düzenlemeler. Çocuk ve Şiddet Çalıştayı, İstanbul Tabip Odası Aralık 2009;76–88.
5. Gökdağ D. Aile İçi Şiddet ve Çocuk İstismarı. Aile Psikolojisi ve Eğitimi, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi 2002;67–78.
6. Şahin F. Çocuğun Fiziksel, Cinsel ve Duygusal İstismarı. Çocuk ve Şiddet Çalıştayı, İstanbul Tabip Odası Aralık 2009;24–26.
7. Özmert EN. Erken Çocukluk Döneminin Desteklenmesi-III: Aile. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2006;49:256–273.
8. Sarıbeyoğlu NS. Lise Öğrencilerinde Aile İçi Çocuk İstismarı ile Zorbalık Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, 2007;s:33.
9. Harper JF, Marshall E. Adolescents’ problems and Their Relationship to Self Esteem. Adolescence 1991;26(104):799-808.
10. Şenocak H. Korunmaya Muhtaç Çocuklara Sağlanan Bakım Yöntemleri. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi 2006;51:177-228.
11. Çetin H. Korunmaya Muhtaç Çocukların Bakımı Nasıl Olmalıdır? Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2008;3(9):141-46.
12. Çevik Büyükşahin G, Atıcı M. Lise. 3.Sınıf Öğrencilerinin Arkadaşlık İlişkilerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2008;17(2):35-50.
13. Şahin NH, Batıgün AD, Uğurtaş S. Kısa semptom envanteri (KSE): ergenler için kullanımının geçerlik, güvenilirlik ve faktör yapısı. Türk Psikiyatri Dergisi 2002;13(2):125-135.
14. Cebe F. Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Yetiştirme Yurtlarında Barınan Çocukların “Benlik Saygısı” “Depresyon” “Kaygı” Skorlarının Ailesi Yanında Kalan Çocuklarla Karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, Sosyal Bilimler Anabilim Dalı, 2005;s:68-69.
15. Yılmaz A. Yetiştirme Yurdunda Yaşayan Çocukların Genel Ruh Sağlığı Durumlarının Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2005;s:48- 51.
16. Tümkaya S. Ailesi Yanında ve Yetiştirme Yurdunda Kalan Ergenlerin Umutsuzluk Düzeylerinin Karşılaştırılması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi 2005;3(4):445-459.
17. Şahin NH, Batıgün AD, Uğurtaş S. Kısa semptom envanteri (KSE): ergenler için kullanımının geçerlik, güvenilirlik ve faktör yapısı. Türk Psikiyatri Dergisi 2002;13(2):125-135.
18. Çetin Çuhadaroğlu F. Adölesanlarda Özdeğerlilik Duygusu ve Çeşitli Psikopatolojik Durumlarla İlişkisi. Düşünen Adam Dergisi 1989;3(3):71–5.
19. Uyanık Balat G, Akman B. Farklı Sosyoekonomik Düzeydeki Lise Öğrencilerinin Benlik Saygısı Düzeylerinin İncelenmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 2004;14(2):175-183.
20. Gullion MS, Crocg MA, Bailey PE. The Relatinship self-Esteem and Psychiatric Disorders in Adolescents. European Psychiatry 2003;18:59-62.
21. Karaırmak Ö.,Kocabaş Özeke E., Toker N. Ergenlerde Olumsuz Kimlik Gelişiminin Önlenmesine Yönelik Aile Rehberlik Programı. Yaşadıkça Eğitim, 2016; 30(2):1-20.