Program Geliştirme Çalışmaları Üzerine Bir Değerlendirme: İngiltere Ulusal Programı

Eğitimde program geliştirme çalışmaları tüm ülkelerde, toplumların yaşadığı bir takım değişim ve dönüşümler sonucunda, sürekli geliştirilmesi ve yenilenmesi gerekliliğinin ortaya çıktığı benzer süreçlerden geçmektedir. Eğitimin, toplumun kültürel değerlerini gelecek nesillere aktarma işlevi göz önünde bulundurulduğunda, yaşanılan kültürel ve sosyal tüm bu değişim ve dönüşümlerin dikkate alınarak eğitim programlarının geliştirilmesi ve düzenlenmesi gerekmektedir. Eğitim programları toplumların değişen ihtiyaçları içerisinde gelişen sistemli ve sürekli programlardır. Bu çalışmada, program geliştirme çalışmalarındaki temel amaçlar ve program geliştirme çalışmalarına bir örnek olarak İngiltere Ulusal Programı incelenmiştir. Çalışmada ayrıca Yeni Eğitim Programı Hareketi’nin İngiltere Ulusal Programı’na etkileri ve bu etkilerin programın amaçlarına nasıl yansıdığı ortaya konulmuştur.

___

  • Aklın, S. (2007). İngiltere ve Türkiye’de İlköğretim Programlarındaki Vatandaşlık Eğitiminin Karşılaştırılması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Demirel, Ö. (2010). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem Akademi.
  • Eğitim Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı. (EARGED) (2003). İngiltere ve Galler’de Zorunlu Eğitim, Genel ve Mesleki Zorunlu Orta Öğretim, Temel Mesleki Eğitim ve Yetişkin Eğitimi. Ankara. Milli Eğitim Bakanlığı.
  • Erden, M. (1998). Eğitimde Program Değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Gür, H. (2006). Influences and Controls: The National Curriculum in England and Turkey. Türk Fen Eğitim Dergisi, 3, (2), 39-53. Erişim adresi (26.09.2010): http://www.tused.org/internet/tused/archive/V3/i2/text/tusedv3i2s7.pdf.
  • Güven, B. ve İleri, S. (2006). Program Değerlendirme Kavramı ve İlköğretimde Program Değerlendirme Çalışmalarına Kuramsal Bir Bakış, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10 (1-2), 141-163.
  • Korkmaz, T. (2005). Türk ve İngiliz eğitim sistemlerinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Uludağ Üniversitesi, Bursa.
  • Lewy, A. (1991). National and school-based development. Paris: IIEP
  • Marsh, C. Day, C. Hannay, L. ve McCutcheon, G. (1990). Reconceptualizing School-Based Curriculum Development. London: The Falmer Press.
  • Özdemir, S. M. (2009). Eğitimde Program Değerlendirme ve Türkiye’de Eğitim Programlarını Değerlendirme Çalışmalarının İncelenmesi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 6 (2), 126-149.
  • QCDA. (2004). The National Curriculum Handbook for Secondary Teachers in England. National Curriculum, Qualifications and Curriculum Development Agency, London Great Britain.
  • QCDA. (2007). The new secondary curriculum, What has changed and why? National Curriculum Qualifications and Curriculum Development Agency, London Great Britain.
  • QCDA. (2010) The National Curriculum Primary Handbook. National Curriculum Qualifications and Curriculum Development Agency, London Great Britain. Retrieved from (12.12.2010): www.nc.uk.net.
  • Parkay, F. W., Anctil, E. J., ve Hass, G. (2006). Curriculum Planning: A Contemporary Approach. Boston: Pearson.
  • Pepin, B. (1998, September). Curriculum, cultural traditions and pedagogy: understanding the work of teachers in England, France and Germany. Paper presented at European Conference for Educational Research, University of Ljubljana, Slovenia.
  • Sharpes, K. D. (1988). Curriculum Traditions and Practices. Great Britain: Billing & Sons Ltd.
  • Slattery, P. (2006). Curriculum Development in the Postmodern Era. Great Britain: Taylor&Francis Group.