Klinik biyokimyada biyolojik varyasyon: referans değişim değeri ve bireysellik indeksi

Değişiklik (varyasyon), yaşam süresinin ve ritmik biyolojik döngülerin bir sonucu olabilmesine rağmen, birçok analitin biyolojik çeşitliliği, en basit modelde, homeostatik bir ayar noktasının etrafındaki rastgele dalgalanma olarak tanımlanabilir. Biyolojik varyasyon birey içi ve bireyler arası bileşenlerinin büyüklüğünü tanımlamak için çok sayıda koşulu basit deneysel yöntem ile açıklamaktadır. Bu deneysel teknik kullanılarak üretilen ortalama birey içi ve bireyler arası biyolojik değerler ile ilişkili olarak RCV(referans değişim değer) ve II(bireysellik indeksi) hakkında bilgi ve yorum yapılabilmektedir. Ayrıca, geleneksel popülasyona dayalı referans değerlerin kullanımı ve uygunluğu, test sonuçlarını bildirmenin en iyi yolunu, numune toplamanın en uygun şeklini ve en büyük potansiyel kullanımı olan test prosedürünü belirlemeyi, epidemiyolojide kullanılan güvenilirlik katsayısının hesaplanmasını, herhangi bir yeni test prosedürünün geliştirilmesini, belirtilen bir olasılık ile belirli bir yüzde içindeki homeostatik ayar noktasını tahmin etmek için gereken örnek sayısının belirlenmesi için kullanılabilmektedir. Bu ve buna benzer kullanım kolaylıklarının sağlanmasında yer almasından dolayı, bu derlemede biyolojik varyasyon, referans değişim değeri ve bireysellik indeksi hakkında bilgi sunmayı amaçladık.

Biological variation in clinical biochemistry: reference change value and ındividual ındex

Although variation may be the result of life cycle and rhythmic biological cycles, the biodiversity of many analytes can be described as the simplest model, a random fluctuation around a homeostatic setpoint. Biological variation describes a number of conditions with simple experimental methods to define the magnitude of the intra- and inter-individual components. Information and comments can be made about RCV (reference change value) and II (individuality index) in relation to the mean intra- and inter-individual biological values generated using this experimental technique. Furthermore, the use and suitability of conventional, population-based reference values, the best way to report test results, determining the test method that is the most appropriate form and the greatest potential use of the sample collection, calculating the reliability coefficient used in the epidemiology, the development of any new test procedure, it can be used to determine the number of samples required to estimate the homeostatic setpoint in a given percentage. In this review, we aimed to present information about biological variation, reference change value and individuality index.

PDF

___

Fraser CG. Biological variation: from principles to practice: Amer. Assoc. for Clinical Chemistry; 2001.
Peterson JC, Hill RH, Black RS, Winkelman J, Tholen D. Review of proficiency testing services for clinical laboratories in the United States–final report of a Technical Working Group. Division of Laboratory Systems, CDC, April. 2008.
Menditto A, Patriarca M, Magnusson B. Understanding the meaning of accuracy, trueness and precision. Accreditation and quality assurance. 2007; 12: 45-47.
Taga Y, Aslan D, Güner G, Kutay FZ. Tıbbi laboratuarlarda standardizasyon ve kalite yönetimi. Ankara, Türk Biyokimya Derneği Yayınları 2000; 106-23.
Fraser CG. Inherent biological variation and reference values. Clinical Chemistry and Laboratory Medicine (CCLM) 2004; 42: 758-64.
Yılmaz FM, Kıral S. An underestimated preanalytical error source: Centrifuge temperature. Turkish Journal of Biochemistry 2013; 38.
Braga F, Panteghini M. Generation of data on within-subject biological variation in laboratory medicine: an update. Critical reviews in clinical laboratory sciences 2016; 53: 313-25.
Simundic A-M, Kackov S, Miler M, Fraser CG, Petersen PH. Terms and symbols used in studies on biological variation: the need for harmonization. Clinical chemistry 2015; 61: 438-39.
Ricos C, Jiménez CV, Hernández A, Simón M, Perich C, Alvarez V et al. Biological variation in urine samples used for analyte measurements. Clinical chemistry 1994; 40: 472-77.
10. Fraser CG, Cummings ST, Wilkinson SP, Neville RG, Knox J, Ho O et al. Biological variability of 26 clinical chemistry analytes in elderly people. Clinical chemistry. 1989; 35: 783-86.
11. Lacher D, Hughes J, Carroll MD. National health statistics reports. National Center for Health Statistic 2010; 21: 1999-2002.
12. Ricós C, Iglesias N, García-Lario J-V, Simón M, Cava F, Hernández A et al. Within-subject biological variation in disease: collated data and clinical consequences. Annals of clinical biochemistry 2007; 44: 343-52.
13. Biosca C, Ricós C, Lauzurica R, Galimany R, Petersen PH. Reference change value concept combining two delta values to predict crises in renal posttransplantation. Clinical chemistry 2001; 47: 2146-48.
14. Sölétormos G, Semjonow A, Sibley PE, Lamerz R, Petersen PH, Albrecht W et al. Biological variation of total prostate-specific antigen: a survey of published estimates and consequences for clinical practice. Clinical Chemistry 2005; 51: 1342-51.
15. Fraser C. Biological variation in clinical chemistry. An update: collated data, 1988-1991. Archives of pathology & laboratory medicine. 1992; 116: 916-23.
16. Sebastian-Gambaro MA, Liron-Hernandez FJ, Fuentes-Arderiu X. Intra-and inter-individual biological variability data bank. European journal of clinical chemistry and clinical biochemistry 1997; 35: 845-52.
17. Ricós C, Alvarez V, Cava F, Garcia-Lario J, Hernandez A, Jimenez C et al. Current databases on biological variation: pros, cons and progress. Scandinavian journal of clinical and laboratory investigation. 1999; 59: 491-500.
18. Minchinela J, Ricós C, Perich C, Fernández-Calle P, Alvarez V, Domenech M et al. Biological variation database, and quality specifications for imprecision, bias and total error (desirable and minimum). The 2014 update. 2012.
19. Petersen PH, Rustad P. Prerequisites for establishing common reference intervals. Scandinavian journal of clinical and laboratory investigation 2004; 64: 285-92.
20. Ricos C, Cava F, García‐Lario J, Hernandez A, Iglesias N, Jimenez C et al. The reference change value: a proposal to interpret laboratory reports in serial testing based on biological variation. Scandinavian journal of clinical and laboratory investigation 2004; 64: 175-84.