Density of Centaurea soistitialis L. and its natural enemies Ceratapion spp. in southern Turkey

Sarı Peygamber Çiçeği, Centaurea solstitialis L, Asteraceae familyasından tek yıllık bir yabancı ottur. Ülkemizde çayır-mera alanları, tarla ve yol kenarları ile bazı kültür alanlarında bulunmaktadır. Yabancı otun anavatanı Akdeniz ve Asya ülkeleridir. Yabancı otun mücadelesi için kimyasal ve alternatif mücadele yöntemleri araştırılmakta olup, araştırmalar özellikle ABD'de biyolojik mücadele üzerine yoğunlaşmıştır. Ülkemizde de çayır-mera alanlarında kimyasal bir yabancı ot mücadelesi mümkün olmadığından biyolojik mücadeleye yönelik olarak bu çalışma planlanmıştır. Türkiye'nin güney kısmında, 0-1623 m. yüksekliğindeki alanlarda bu yabancı otun kapladığı alan ortalama % 22,56 bulunmuştur. Sarı Peygamber Çiçeği üzerinde üç fungus türü ve 15 artropod türü saptanmıştır. Bunlar; Helminthosporium sp., Alternaria sp., Pucdnia sp., Bangasternus orientalis, Ceratapion basicorne, Ceratapion sp., Phytoeda humeralis, Eustenopus villosus, Haplothrips reuteri, Lixus cardui, Strophosoma melanorammum, Uroleucon jacea, Diplapion detritum, Larinus curtus, Larinus grisescens, Lixus scolopax, Urophora sp. ve Aceria solstitialis'dir. Bunlardan en fazla bulaşıklık oranına % 18,39 ile Ceratapion türleri sahip olup bir bitki l ila 6 arasında larva içermektedir. Bu böceğin bir önemi de yabancı otun tohumlan ile değil henüz rozet döneminde iken larvaların kök boğazında beslenmesinden kaynaklanmaktadır.

Centaurea solstitialis L.' in ve doğal düşmanı ceratapion' un Türkiye' nin güneyindeki yayılışı

Centaurea solstitialis L., yellow star thistle, is an annual weed that belongs to the family Asteraceae. In Turkey, this weed can be found in pasture areas, along roadsides, in cultivated areas and in field margins. Yellow star thistle is native to Mediterranean and western Asian countries. Alternative management.strategies to chemical control have been and still are being studied; for example, management strategies to control this weed in the USA concentrate on the biological control approach. In addition, chemical control methods in pasture areas are banned in Turkey, which led us to carry out this field study. The average percentage cover of yellow star thistle on the selected study sites ât an altitude of 0-1623 m in southern Turkey was 22.56%. Three fungi and 15 arthropod species were found on yellow star thistle during the survey and rearing study. These were Helminthosporium sp., A/ternaria sp.,.Puccinia sp., Bangasternus orientalis, Ceratapion basicorne, Ceratapion sp., Phytoetia humeralis, Eustenopus villosus, Haplothrips reuteri, Lixus cardui, Strophosoma melanorammum, Uroleucon jacea, Diplapion detritum, Larinus curtus, Larinus grisescens, Lixus scolopax, Urophora sp. and Aceria solstitialis. Among these species, Ceratapion spp. had the highest infestation rate (18.4%), and 1-6 larvae per attacked plant. An important observation made with regard to Ceratapion spp. was that they do not feed on yellow star thistle seeds, but their larvae mine the root crown of plants that have reached the rosette stage.

PDF

___

Balciunas, J. and B. Villegas, 1999. Two New Seed Head Flies Attack Yellow star thistle. Calif. Agric, 53: 8-11.
Clement, S.L., M. A. Alonso-Zaragoza, T. Mimmocchi and M. Cristofaro, 1989. Life History and Host Range of Ceratapion basicorne (Coleoptera: Apionidae) with Notes on Other Weevil Associates (Apioninae) of Yellow star thistle in Italy and Greece. Annals of the Entomological Society of America, 82: 741-747.
Cordy, D.R., 1978. Centaurea species and equine nigropallidal encephalomalacia. In: (Eds.) R.F. Keeler,, K.R. Van Kampen, L.F. James Effects of Poisonous Plants on Livestock. Academic Press, New York, 327-336.
Davis, P.H., 1975. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Edinburgh University Press, Edinburgh, 1975, 5: 890.
Demirci, E., H. Zengin, C. Eken and A.U. Tamer, 1997. Erzurum İlinde Yabancı Otlarda Saptanan Parazit Funguslar. Türkiye II. Herboloji Kongresi Bildirileri, pp. 55-62.
DiTomaso, J.M., G.B. Kyser, S.B. Orloff, S.E Enloe and G.A. Nader. 1999. New growth regulator herbicide provides excellent control of yellow star thistle. Calif. Agric. 53: 12-16.
DiTomaso, J.M., 2003. Yellow star thistle infornpjhon page. http://wric.ucdavis.edu/yst/yst.html
Duncan, C.L., 2001. Knapweed Management: Another Decade of Change. In: Proceedings of the First International Knapweed Symposium of the Twenty-First Century (Ed., L. Smith) pp. 1-7,
Ercis, A., 1989. Orta Anadolu Bölgesi Buğday Ekim Alanlarındaki Önemli' Yabancı Otlarda Hastalık Meydana Getiren Fungal Etmenlerin Saptanması. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, p. 140.
Kurçman, M., 1993. Orta Anadolu Bölgesi Buğday Ekim Alanlarında Centaurea Türlerinin Tanımı, Yayılışı Üzerinde İncelemeler. Türkiye K Herboloji Kongresi Bildirileri, pp. 133-138.
Rosenthal, S.S., Davarci, T., Ercis, A., Platts, B. and Tait, S. 1994. Turkish herbivores and pathogens associated with some knapweeds (Asteraceae: Centaurea and Acroptilon) that are weeds in the United States. Proc. Entomol. Soc. Wash., 96: 162-175.
Sforza, R. and M. Cristofaro, 2002. Search for biocontrol agents in Turkey against medusahead and yellow star thistle. Türkiye 5. Biyolojik Mücadele Kongresi Bildirileri, pp. 327-334.
Uygun, N., K. Koç, F.N. Uygur, I. Karaca, S. Uygur, N.Z. Tekeli, M. Küsek and A. Aksoy, 1996. Doğu Akdeniz Bölgesi Çayır-mera Alanlarındaki Yabancı Ot Türleri, Doğal Düşmanları ve Bunların Biyolojik Mücadelede Kullanılma Olanakları Üzerine Araştırmalar. T0AG 988/DPT, Proje Kesin Sonuç Raporu, Şubat 1996-Adana, p. 37.
Uygur, S., 1997. Çukurova Bölgesi Yabancı Ot Türleri, Bu Türlerin Ettiği Hastalık Etmenleri ve Dağılımları İle Hastalık Etmenlerinin Biyolojik Mücadelede Kullanılma Olanaklarının Araştırılması. Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, p. 148.