Sibel K Türker, Türk edebiyatının 2000li yıllarda roman ve hikâyeleriyle ön plâna çıkmış yazarlarındandır. Eserleriyle birçok ödül de alan Türker, hikâyelerini Kalpyazan (2003), Öykü Sersemi (2005), Ağula (2007) ve Aşkın Kalplerimizdeki Mutat Yolculuğu (2014) adlı kitaplarda toplar. Öykülerinde şiirsel ve özgün bir dil kullanan Türker, her öyküde farklı bir yaşanmışlığa ve farklı bir sese yer verir. Hayat karşısında yenilmiş, hayal kırıklığına uğramış, umutsuz tiplerin ele alındığı öykülerde ölüm, yalnızlık, fanilik vb. izlekler ön plandadır. Bu makalede öykü kitaplarının yayım sırasına göre bu öykülerdeki izlekler (tema) üzerinde durulacaktır. Böylece Türkerin 2000 sonrası Türk öykücülüğündeki yeri hakkında bir yargıya varılmaya çalışılacaktır.

Sibel K. Türker is an author of Turkish literature, who has become known with her novels and stories during 2000 s. Türker who has been awarded for her works many times has collected her stories in the books Kalpyazan (2003), Öykü Sersemi (2005), Ağula (2007) and Aşkın Kalplerimizdeki Mutat Yolculuğu (2014). Using an original and poetic language, Türker allows a distinct life and voice at every story. Themes such as death, solitude, mortality come into prominence in her stories in which desperate, disappointed and hopeless people are depicted. This paper deals with the themes prefered in these stories, according to chrolonological order of the books. Thus, it is aimed at revealing the importance of Türker s storywriting in the post-2000 Turkish literature.