___

• Ahmerov, K. Z. vd. (1958). Başkirsko-Russkiy Slovar. Moskova: Yabancı ve Ulusal Sözlükler Devlet Yayınevi.
• Arat, R. R. (1959). Kutadgu Bilig II (Tercüme). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
• Argunşah, M. ve Sağol Yüksekkaya, G. (2017). Karahanlıca Harezmce Kıpçakça Dersleri. İstanbul: Kesit Yayınları.
• Ata, A. (2019). Karahanlı Türkçesinde İlk Türkçe Kur’an Tercümesi (Rylands Nüshası, Giriş-Metin-Notlar-Dizin). Ankara: TDK Yayınları. Bammatov, B. G. ve Gaciagmatov, N. E. (2011). Kumukça-Orusça Sözlük. Mahaçkale: Dil, Edebiyat ve Sanat Enstitüsü Yayınları.
• Banguoğlu, T. (1986). Türkçe’nin Grameri. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
• Barthold, W. (1928). Orta Asya’da İslamiyetin İntişar Ettiği Zamana Ait Bir Abide. Türkiyat Mecmuası, 2, 69-74.
• Baskakov, N. A. (1958). Karakalpaksko-Russkiy Slovar. Moskova: Yabancı ve Ulusal Sözlükler Devlet Yayınevi.
• Baskakov, N. A. (1963). Nogaysko-Russkiy Slovar. Moskova: Yabancı ve Ulusal Sözlükler Devlet Yayınevi.
• Baskakov, N. A. ve İnkijekova-Grekul, A. İ. (1953). Hakassko-Russkiy Slovar. Moskova: Yabancı ve Ulusal Sözlükler Devlet Yayınevi.
• Bayraktar, F. S. (2019). Doğu ve Batı Türkçesi Kuran Tercümelerinde Esma’ül Hüsna’nın Türkçe Söylemleri. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(1), 357-371.
• Borovkov, A. K. (1963). Leksika Sredneaziatskogo Tefsira XII-XIII vv. Moskva.
• Borovkov, A. K. (2002). Orta Asya’da Bulunmuş Kur’ân Tefsirinin Söz Varlığı (XII-XIII. Yüzyıllar). (Çev. H. İ. Usta ve E. Amanoğlu). Ankara: TDK Yayınları.
• Brockelmann, C. (1954). Osttürkische Grammatik der Islamischen Litteratur-sprachen Mittelaisens. Leiden.
• Caferoğlu, A. (2011). Eski Uygur Türkçesi Sözlüğü. Ankara: TDK Yayınları.
• Clauson, S. G. (1972). An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century Turkish. Oxford.
• Derleme Sözlüğü (2009). Ankara: TDK Yayınları.
• Dıbo, V. A. (2011). Eski Türkçede Patlamalı Diş Ünsüzleri. Dil Araştırmaları, 9, 105-140.
• Dilaçar, A. (1995). Kutadgu Bilig İncelemesi. Ankara: TDK Yayınları.
• Eckmann, J. (1968). Doğu Türkçesinde Bir Kur’an Çevirisi (Rylands Nüshası). Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten, 15, 51-69.
• Ercilasun, A. B. ve Akkoyunlu, Z. (2014), Dîvânu Lugâti’t-Türk (Giriş-Metin-Çeviri-Notlar-Dizin). Ankara: TDK Yayınları.
• Erdal, M. (1991). Old Turkic Word Formation A Functional Approach to the Lexicon. Vol. I-II. Wiesbaden.
• Gabain, A. V. (1988). Eski Türkçenin Grameri. (Çev. M. Akalın). Ankara: TDK Yayınları.
• Gülensoy, T. (2011). Türkiye Türkçesindeki Türkçe Sözcüklerin Köken Bilgisi Sözlüğü (A-N). Ankara: TDK Yayınları.
• Gülsevin, S. (1992). (Kâmûs-ı Türkî’ye Göre) Türkçede Fiilden İsim Yapan Ekler ve Kullanılışları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Malatya.
• Güzel, F. (2018). Türkiye Türkçesi Ağızlarında Yapım Ekleri I: Yazı Dilinde Bulunmayan Yapım Ekleri. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı- Belleten, 66(1), 73-114.
• Haşimi, A. (2019). Anadolu Ağızlarında Tespit Edilen Arkaik “çav-” Sözcüğünün Düşündürdükleri. XI. Uluslararası Dünya Dili Türkçe Sempozyumu Bildiri Kitabı içinde (111-121. ss.). Samsun.
• Kaçalin, M. S. (2011). Niyāzi Nevâyî’nin Sözleri ve Çağatayca Tanıklar, el-Luġātu’n-Nevā’iyye ve’l-İstişhādātu’l-Caġātā’iyye. Ankara: TDK Yayınları.
• Kanar, M. (2011). Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü. İstanbul: Say Yayınları.
• Karagöz, İ. (2016). Ayet ve Hadislerin Işığında Esma-i Hüsna. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı.
• Karahan, A. (2017). Karahanlı Dönemi Türkçe Kur’an Çevirilerinde Allah’ın Ad ve Sıfatları Hakkında. Türklük Bilimi Araştırmaları, 41, 127-156.
• Karahan, A. (2019). Orta Asya Kur’an Tefsiri’nin Metin Yayını ve Sözvarlığı Üzerine. Yeni Türkiye, İlk Dönem Türkçe İslamî Eserler Özel Sayısı-I, 105, 430-436.
• Karimov, N. (1971). Yusuf Has Hacib. Kutadgu Bilig, Saadetge Yollavçı Bilim. Taşkent: Fen Neşriyatı.
• Kaydarov, A. (1986). Struktura Odnoslojnıh Korney i Osnov v Kazahskom Yazıke. Almatı: Nauka.
• Kök, A. (2004). Karahanlı Türkçesi Satır-Arası Kur’an Tercümesi (TİEM-73 1v-235v/2) Giriş-İnceleme-Metin-Dizin. (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
• Kur’an-ı Kerim Meâli (2011). Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
• Kuyma, E. (2019). Eski Anadolu Türkçesi Kur’an Tercümelerinde Esmâ-i Hüsnâ’yı Karşılayan Söz Varlığı. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 18(36), 399-438.
• Mahmudov, K. (2000). Turkiy Tefsir (XII-XIII asr). Taşkent: Devlet Şarksinaslik Enstitüsü Neşriyatı.
• Nadcip, E. N. (1968). Uygursko-Russkiy Slovar. Moskova: Sovetskaya Ensiklopediya.
• Orkun, H. N. (2011). Eski Türk Yazıtları. Ankara: TDK Yayınları.
• Özbek Tilining İzahlı Lugati (2008). Taşkent: Özbekistan Milli Ensiklopediyasi.
• Paçacıoğlu, B. (2016). Türkçenin VIII.-XVI. Yüzyıllar Arasında Sözcük Dağarcığı. İstanbul: Kesit Yayınları.
• Radloff, W. (1905). Opıt Slovarya Tyurkskih Nareçiy, Versuch Eines Wörterbuches Der Türk-Dialecte. (C. 3). St. Petersburg: İmperatorskoy Akademii Nauk.
• Rahmatullayev, Ş. (2000). Özbek Tilining Etimologik Lugati. Taşkent: Universitet.
• Räsänen, M. (1969). Versuch eines etymologischen Wörterbuchs der Türksprachen. Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura.
• Sadıkov, K. (2020). Kutadgu Bilig Sözligi. Taşkent: Akademnaşr.
• Sağol, G. (1993a). Harezm Türkçesi Satır Arası Kur’an Tercümesi, Giriş-Metin-Sözlük. (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü. İstanbul.
• Sağol, G. (1993b). Old Turkish and Persian Inter-linear Qur’an Translations I: An Inter-linear Translation of the Qur’an into Khwarazm Turkish, Introduction, Text, Glossary and Facsimile (Part I: Introduction and Text). Sources of Oriental Languages & Literatures 21, Turkish Sources XIX, The Department of Near Eastern Languages & Civilizations, Harvard University.
• Sağol, G. (1995). Old Turkish And Persian Inter-linear Qur’an Translations III: An Inter-linear Translation of The Qur’an Into Khwarazm Turkish, Introduction, Text, Glossary And Facsimile (Part II: Glossary). Sources of Oriental Languages & Literatures 26. Turkish Sources XXIII. The Department of Near Eastern Languages & Civilizations. Harvard University.
• Sertkaya, O. F. (1977). Janos Eckmann, Middle Turkic Glosses of the Rylands Interlinear Koran Translation. Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, 22, 280-285.
• Sertkaya, O. F. (2013). Makaleler -2 (Seçme Araştırma ve İncelemeler). İstanbul: Çantay Kitabevi.
• Sleptsov, P. A. (1972). Yakutsko-Russkiy Slovar. Moskova: Sovetskaya Ensiklopediya.
• Starostın, S., Dybo, A., Mudrak, O. (2003). Etymological Dictionary of the Altaic Languages. Leiden.
• Şimşek, Y. (2016). Eski Anadolu Türkçesi Satırarası Kur’an Tercümesi’nin (Topkapı Nüshası) Sözvarlığı Üzerine Notlar. Türkbilig, 31, 153-170.
• Şimşek, Y. (2017). Meşhed Nüshası Türkçe Kur’ân Tercümesinin Söz Varlığı Üzerine Notlar. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 42, 97-111.
• Şimşek, Y. (2018). Türkçe İlk Kur’ân Tercümeleri Üzerine Açıklamalı Bir Bibliyografya Denemesi. Yeni Türkiye, Türk Dili Özel Sayısı, 99, 104-125.
• Şimşek, Y. (2019). Harezm Türkçesi Kur’ân Tercümesi (Meşhed Nüshası [293 No.], Giriş-Metin-Dizin). C. 2. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Taş, İ. (2020). Kutadgu Bilig’de Söz Yapımı. Ankara: TDK Yayınları.
• Tatarintsev, B. İ. (2002). Etimologiçeskiy Slovar’ Tuvinskogo Yazıka, Tom II. Novosibirsk: Nauka.
• Tatarsko-Russkiy Slovar, Tatarça Rusça Sözlek. (2007). Kazan: Megarif.
• Tekin, Ş. (1992). Eski Türk Yazı Dillerinin Özellikleri Üzerine Düşünceler ve Bunların Teşekkülü ile Türk Siyasî Birlikleri Arasındaki İlişkiler. Tarih ve Toplum, 101, 9-19.
• Tekin, T. (2013). Ana Türkçede Z’leşme ve Ş’leşme. E. Yılmaz ve N. Demir (Haz.), Makaleler-2 (Tarihî Türk Yazı Dilleri) içinde (573-586. ss.). Ankara: TDK Yayınları.
• Tezcan, S. (1981). Kutadgu Bilig Dizini Üzerine. Belleten, 45(2), 23-78.
• Tietze, A. (2002). Tarihi ve Etimolojik Türkiye Türkçesi Lugatı, (Birinci Cilt A-E). İstanbul: Simurg Yayınları.
• Togan, Z. V. (1959-1960). Londra ve Tahran’daki İslâmî Yazmalardan Bazılarına Dair. İslâm Tetkikleri Enstitüsü Dergisi, III, 133-160.
• Türkmen Dilinin Düşündirişli Sözlügi. (2016). Aşkabat: Türkmen Devlet Neşriyatı.
• Usta, H. İ. (1989). XIII. Yüzyıl Doğu Türkçesiyle Yazılmış Anonim Kur’an Tefsirinin Söz ve Şekil Varlığı. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
• Usta, H. İ. (2011). Orta Asya Kur’an Tefsiri (Metin- Tıpkıbasım). Ankara: Poyraz Ofset.
• Uzuntaş, H. (2022). Horezm Türkçesi ile Yazılan Sirâcü’l-Kulûb’da Benzetme ve Ölçü Unsurları. Trakya Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 12(23), 275-289.
• Ünlü, S. (2004). Karahanlı Türkçesi Satır-Arası Kur’an Tercümesi (TİEM 235v/3-450r/7) Giriş-Metin-İnceleme-Analitik Dizin. (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
• Ünlü, S. (2007). İlk Türkçe Kur’ân Tercümelerine Göre Esmâ-i Hüsnâ. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 16(2), 215-285.
• Ünlü, S. (2012). Karahanlı Türkçesi Sözlüğü. Konya: Eğitim Kitabevi.
• Ünlü, S. (2018). Karahanlı Türkçesi İlk Türkçe Satır-Arası Transkribeli Kur’an Türcümesi (TİEM 73) Örnekli - Açıklamalı Sözlük A-K. C. 7. Konya: Selçuklu Belediyesi Yayınları.
• Üşenmez, E. (2006). Karahanlı Türkçesi Sözlüğü. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kütahya.
• Wilkens, J. (2021). Handwörterbuch des Altuigurischen, Altuigurisch-Deutsch-Türkisch, Eski Uygurcanın El Sözlüğü, Eski Uygurca-Almanca-Türkçe. Göttingen: Universitätsverlag Göttingen.
• Yagmâî, H. (1356). Tercüme-i Tefsir-i Taberî. (C. I-VII). Tahran: Tus.
• Yegorov, V. G. (1964). Etimologiçeskiy Slovar Çuvaşskogo Yazıka. Çeboksarı: Çuvaş Kitap Yayınevi.
• Yılmaz, E., Demir, N. ve Küçük, M. (2013). Kısas-ı Enbiya, Türk Dil Kurumu Nüshası. Metin-Sözlük-Dizin, Notlar. Ankara: TDK Yayınları.
• Yudahin, K. K. (1985). Kirgizsko-Russkiy Slovar, Kırgızça-Orusça Sözdük. Moskova: Sovetskaya Ensiklopedya.
• Yüce, N. (1993). Mukaddimetü’l-Edeb: Hvârizm Türkçesi ile Tercümeli Şuşter Nüshası. Ankara: TDK Yayınları.