Türkiye Eskişehir'deki Farklı Lösemi Hastalarında Kan Gruplarının Dağılımı

19. yüzyılın başından beri teknolojinin gelişmesiyle birlikte biyokimyasal ve genetik çalışmalar, insan kan grubu antijenlerinin fonksiyonel sınıflamasını, A, B, H ve Lewis belirleyicilerinin yapılarını ve bunları üreten enzimleri açıklığa kavuşturmuştur. Ayrıca, birçok çalışmada, kan grubu antijenlerinin hastalık riski ile ilişkili olup olmadığı araştırılmıştır. Bu retrospektif çalışmada, farklı lösemi tanısı olan hastaların kan grubu dağılımını belirlemeyi amaçladık. Çalışmaya, 2010-2017 yılları arasında Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Hematoloji Kliniğine başvuran hastalar kabul edildi. 1055 hastanın ABO ve Rh (D) kan grupları belirlendi. 362 Akut Miyeloid Lösemi (AML), 151 Akut Lenfoblastik Lösemi (ALL), 101 Kronik Lenfositik Lösemi (KLL), 139 Lenfoid Lösemi) ve 147 Kronik Miyeloid Lösemi (KML) hastası vardı. Verileri incelediğimizde, lösemi hastalarının kan grubu dağılımını, sırasıyla A, 0 ve B yüzde olarak gösterildi fakat istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar gözlenmedi (p>0.05). Aynı zamanda A Rh(D)+ kan grubunun Rh (D) kan grubu sınıflanmasıda dikkate alındığında daha anlamlı olduğu sonucuna varıldı. Bu çalışmada, ilk kez Eskişehir’de farklı lösemi tiplerinin (AML, ALL, CLL, CML) ABO ve Rh (D) kan grubu dağılımı gösterildi. Sonuç olarak, verilerimize baktığımızda literatürde yapılan çalışmalarda farklı sonuçlar elde edildi. Bununla birlikte farklı lösemi türlerinde hangi kan grubunun daha etkili olduğunu söyleyemeyiz, bu yüzden daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.

Distribution of Blood Groups in Different Types of Leukemia Patients in Eskişehir, Turkey

Biochemical and genetic studies by developing technology since the beginning of the 19th century have clarified the functional classification of human blood group antigens, the structures of A, B, H and Lewis determinants and the enzymes that produce them. Moreover, many studies have investigated whether blood group antigens are associated with disease risk. In this retrospective study, we aimed to determine the blood group distribution of patients who had different leukemia diagnoses. Patients were admitted to the Hematology Clinic of Eskişehir Osmangazi University between the years of 2010-2017. ABO and Rh(D) typing of 1055 patients were noted. There were 362 Acute Myeloid Leukemia (AML), 151 Acute Lymphoblastic Leukemia (ALL), 101 Chronic Lymphocytic Leukemia (CLL), 139 Lymphoid Leukemia) and 147 Chronic Myeloid Leukemia (CML) patients. When we examined the data, we showed the blood group distribution of leukemia patients as percentages A, 0 and B, respectively, but not statistically (p>0.05). At the same time, we found that the A Rh(D)+ blood group was more relevant when taken into account in the Rh(D) blood group. In this study, ABO and Rh (D) blood group distribution of different leukemia types (AML, ALL, CLL, CML) was shown for the first time in Eskişehir, Turkey. As a result, when we look at our data, different results are obtained in literature studies. However, we can’t say which blood group is effective in different types of leukemia, so further research is needed.

___

  • Acar NS. 2001. Kan grup antijenleri ve antikorları. Klinik Gelişim 14:14–21.
  • Alavi S, Ashraf H, Rashidi A, Hosseini N, Abouzari M, Naderifar M. 2006. Distribution of ABO Blood Groups in Childhood Acute Leukemia. Pediatric Hematology and Oncology, 23: 611–617.
  • Alpdemir M, Alpdemir MF, Kocaöz S, Ermiş T, Atlı A. 2014. AB0 and Rh Blood Group Distribution in Balıkesir Province, Turkey. Balıkesir Health Sci J, 2146-9601.
  • Bilgen H. 2005. Kan grup Antijenleri. İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri Herkes için Transfüzyon Tıbbi Sempozyum Dizisi No: 44: 55–65.
  • Büyükyüksel C. 1973. ABO and Rh (D) blood groups in the Turkish population. Rev Fr Transfus, 16:403–410.
  • Daniels G. 2013. Human Blood Groups. 3rd ed. Somerset, NJ: John Wiley and Sons.
  • Franchini M, Favaloro EJ, Targher G, Lippi G. 2012. ABO blood group, hypercoagulability, and cardiovascular and cancer risk. Crit Rev Clin Lab Sci, 49:137–149.
  • Garraty G. 2005. Relationship of blood groups to disease: do blood group antigens have a biological role? Rev Med Inst Mex Saguro Soc, 43:113–121.
  • Guillerman RP, Voss SD, Parker BR. 2011. Leukemia and lymphoma. Radiol Clin N Am, 49: 767–797.
  • Huang JY, Wang R, Gao Y, Yuan J. 2017. ABO blood type and the risk of cancer - Findings from the Shanghai Cohort Study, PLOS ONE,10: 1371.
  • Nevruz O, Ocal R, Ifran A, et al. 2005. Distribution of ABO blood groups in patients with acute and chronic leukemia, lymphoma and multiple myeloma in Turkish population. Turkish J Haematol Suppl, 22: 795
  • Schwarz HP, Dorner F. 2003. Karl Landsteiner and his major contributions to haematology. Br J Haematol, 121: 556–565. Shirley R, Desai RG. 1953. Association of leukemia and blood groups. J Mol Genet, 2: 189–191.
  • Sloan SR, Benjamin RJ, Friedmanlain DF, Webb J, Silberstein L. 2003. Transfusion Medicine. In: Nathan DG, Ginsburg D, Orkin SH, Look AT. Nathan and Oski’s Hematology of Infancy and Childhood. Sixth Edition, Philadelphia, Saunders 1709–1756.
  • Storry JR, Castilho L, Daniels G, Flegel WA, Garatty G, Haas M, et al. 2012. International Society of Blood Group Terminology, Cancun Report, Vox Sang, 107: 90–96.
  • Storry JR, Olsson ML. 2009. The ABO blood group system revisited a review and update. Immunohematology, 25: 48–59.
  • Vadivelu MK, Damodaran S, Solomon J, Rajaseharan A. 2004. Distribution of ABO blood groups in acute leukaemias and lymphomas. Ann Hematol, 83: 584–587.
  • Weisbrod AB, Nilubol N, Weinstein LS, Simonds WF, Libutti SK, Jensen RT, Marx SJ, Kebebew E. 2013. Association of type-O blood with neuroendocrine tumors in multiple endocrine neoplasia type 1. J Clin Endocrinol Metab, 98: 109–114. Yıldız ŞM. 2016. Distribution of ABO and Rh blood group systems in Çukurova region. Cukurova Med J, 41/4: 658–663.