Kamu Tarımsal Yayım Programlarının Değerlendirilmesi: Hatay İli Örneği (Türkiye)

Bugün, gelişmekte olan ülkelerin çoğunda tarım sektörü hala ekonomideki önemini korumaktadır. Hızla değişen dünyada, gelişmekte olan ülkelerin tarım ve gıda sektörü, yeni teknolojik gelişmeler nedeniyle, daha karmaşık sorunlarla karşı karşıyadır. Bu ülkelerdeki kamu tarımsal yayım ve eğitim çalışmaları, kırsal kesimin sorunlarının azaltılmasında ve kalkınmasında önemli role sahiptir. Bu nedenle hükümetler, yürütülen tarımsal yayım çalışmalarının maliyetlerini üstlenmektedir. Bu çalışmada, Hatay ilinde yürütülen kamu tarımsal yayım programları, kırsal kalkınma çerçevesinde incelenmiştir. Bölgede yürütülmekte olan tarımsal yayım uygulamaları, üreticilerin ihtiyaç duyduğu, tarımsal üretim süreçleri ve diğer tarımsal konular bakımından değerlendirilmiştir. Ele alınan dönemde uygulanan tarımsal yayım çalışmaları arasında gösteriler, tarla günleri, kurslar, çiftçi toplantıları, yarışmalar ve çeşitli kampanyalar yer almıştır. Bu faaliyetler sırasında çeşitli konularda hazırlanmış olan basılı materyal çiftçilere dağıtılmıştır. Bunun yanında, tarımsal yayım kapasitesinin geliştirilmesi kapsamında, yayım personeline yönelik teknik eğitimler düzenlenmiştir. Bölgede yürütülen yayım çalışmalarında, zaman içinde katılımcı ve faaliyet sayısı bakımından artışlar olsa da, yayım personeli ve organizasyonu bakımından bazı sorunlar yaşanmaktadır. Çiftçilere daha etkin yayım hizmeti sunumu için, üniversite ile işbirliği ve bilgi iletişim teknolojilerinin kullanımının artırılması, ilgililere önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Tarımsal yayım, çiftçi eğitimi, kırsal kalkınma, Hatay ili

Evaluation of Public Agricultural Extension Programs: The Case of Hatay Province (Turkey)

Today, in the majority of developing countries, the agricultural sector still maintains its importance in the economy. In a rapidly changing world, developing countries are facing more complex issues as a result of the innovations in agricultural and food industries. In these countries, public agricultural extension and training activities are reducing the problems of the agricultural sector and has important role in the rural development. Therefore, governments, assumes the financial burden of agricultural extension work carried out. In this study, agricultural extension programs in Hatay province are examined within the framework of rural development. The agricultural extension practices being carried out in the region have been evaluated in terms of the agricultural production processes and other agricultural issues needed by producers. Implemented during the period discussed in agricultural extension activities, demonstration, field days, courses, meetings, competitions and various campaigns have been executed. During those activities, the printed material prepared in various subjects were distributed among farmers. In addition, technical training for extension personnel was organized within the scope of the development of agricultural extension capacity. Although extension studies in the region have increased in terms of number of participants and activities over time, it has been found that there are some problems about extension staff and organization. For the delivery of more efficient extension services to farmers, cooperation with the university and the increase of the use of information communication technologies are suggested.

Keywords:

Agricultural extension, farmer education, rural development, Hatay province,

PDF

___

Allaire, G., Wolf, S. 2000. Collective Goods and Accountability in Technical Information Systems. Toulouse: INRA.
Anderson, J.R., Feder, G. 2007. Agricultural Extension. (ed) Evenson, R., Pingali, P. Handbook of Agricultural Economics, Volume 3, Agricultural Development: Farmers, Farm Production and Farm Markets), North-Holland, Chapter 44: 2344-2372.
Baloch M.A., Thapa, GB. 2016. The effect of agricultural extension services: Date farmers’ case in Balochistan, Pakistan. Journal of the Saudi Society of Agricultural Sciences, in press, https://doi.org/10.1016/j.jssas.2016.05.007
Boyacı, M., Yıldız, O. 2016. An overview of agricultural extension services in Turkey. Bulgarian Journal of Agricultural Science, 22(1): 151-157.
Far, ST., Rezaei-Moghaddam, K. 2017. Determinants of Iranian agricultural consultants’ intentions toward precision agriculture: Integrating innovativeness to the technology acceptance model. Journal of the Saudi Society of Agricultural Sciences, 16: 280-286, http://dx.doi.org/10.1016/j.jssas.2015.09.003.
Gebremedhin, B., Hoekstra D., Tegegne, A. 2006. Commercialization of Ethiopian agriculture: Extension service from input supplier to knowledge broker and facilitator. International Livestock Research Institute, Working Paper No.1, Nairobi, Kenya, 36pp.
GTHB, 2015. 2015 Faaliyet Raporu. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Ankara, 248s. http://www.tarim.gov.tr/SGB/Link/10/Bakanlik-Faaliyet-Raporlari. GTHB, 2016. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Hatay İl Müdürlüğü, Yayım Birimi Kayıtları.
Hu, R., Cai Y., Chen, K.Z., Huang, J. 2012. Effects of inclusive public agricultural extension service: Results from a policy reform experiment in western China. China Economic Review, 23: 962-974. https://doi.org/10.1016/j.chieco.2012.04.014.
Hunt, W., Birch C., Vanclay, F., Coutts, J. 2013. Recommendations arising from an analysis of changes to the Australian agricultural research, development and extension system. Food Policy, 44: 129-141. http://dx.doi.org/10.1016/j.foodpol.2013.11.007
Judd, M.A., Boyce, J.K., Evenson, R. 1986. Investing in agricultural supply: The determinants of agricultural research and extension investment. Economic Development and Cultural Change, 35(1): 77-111.
Kızılaslan, N. 1998. Türkiye’deki tarımsal yayım çalışmalarının etkinliği. MPM Verimlilik Dergisi, 3, 187-202.
Kızılaslan, N. 1999 Tarımsal kalkınma sürecinde teknik eleman ve çiftçi eğitiminin önemi. Ziraat Mühendisliği Dergisi, 322: 29-32.
Kızılaslan, N. 2006. Agricultural information systems: a national case study. Library Review, 55(8): 497-507. https://doi.org/10.1108/00242530610689347
Kızılaslan, N. 2009. Çiftçilerin tarımsal yayım konusundaki tutum ve davranışları (Tokat ili Yeşilyurt ilçesi araştırması). TÜBAV Bilim Dergisi, 2(4): 439-445.
Kızılaslan, N. 2010. Agricultural extension policies in Turkey. International Journal of Agricultural Research, 5(10): 843-850.
Kızılaslan, N., Ünal, Y. 2013. Çiftçilerin tarımsal yayım farkındalıklarının belirlenmesi (Tokat/Erbaa örneği). Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi, 5: 1-19.
Kumar, S.A., Dhananjai, S.R. 2016. Extension approaches in agricultural development: Issues, priorities and prospects. International Journal of Agriculture, Environment and Biotechnology, 1(01): 1-9.
MOD, 2017. Development Plans. Turkey Minister of Development, http://www.mod.gov.tr/Pages/DevelopmentPlans.aspx.
Oymak, Z., Özden, A. 2013. Çalışan perspektifinden tarımsal yayımı geliştirme projesi: Aydın ili örneği. Tarım Ekonomisi Dergisi, 19(1): 81-91.
Özçatalbaş, O., Gürgen, Y. 1998. Tarımsal Yayım ve Haberleşme. Baki Kitabevi, Adana, 385 s.
Özçatalbaş, O., Brumfield, R.G., Özkan, B. 2004. The agricultural information system for farmers in Turkey. Information Development, 20(2): 97-105. https://doi.org/10.1177/0266666904045322
Özçatalbaş, O., Danış, D. 2004. Türkiye’de yürütülen tarımsal yayım çalışmalarının Eurepgap Belgesi ile ilişkisi, Türkiye 6. Tarım Ekonomisi Kongresi, 16-18 Eylül, Tokat.
Özçatalbaş, O. 2011. The agricultural extension in Turkey. Innovative Processes in Extension: Problems and Prospects Conference in Kiev. The National University of Life and Environmental Sciences of Ukraine, 13 May. 631.115(075.8).
Pokorny, B., Cayres, G., Nunes, W. 2005. Participatory extension as basis for the work of rural extension services in the Amazon. Agriculture and Human Values, 22: 435-450.
Rivera, W.M., Quamar, M.K. 2003. Agricultural Extension, Rural Development and Food Security Challenge. Extension, Education and Communication Service, Research, Extension and Training Division, Sustainable Development Department, Food and Agriculture Organization of the United Nations, Rome, 90 p.
Robert, A., Gul, A., Bostan Budak, D. 2013. Communication for development as a strategy to enhance agricultural extension performance in Turkey. Journal of Agricultural Extension, 17(2): 190-199. http://dx.doi.org/10.4314/jae.v17i2.24.
Ruttan, V. 1987. Some concerns about agricultural research policy in the United States. Quarterly Journal of International Agriculture, 26(4): 145-156.
Sattaka, P., Pattaratuma S., Attawipakpaisan, G. 2017. Agricultural extension services to foster production sustainability for food and cultural security of glutinous rice farmers in Vietnam. Kasetsart Journal of Social Sciences, 38, 74-80. http://dx.doi.org/10.1016/j.kjss.2016.05.003.
Sezgin, A. 2010. Çiftçilerin tarımsal yayımın finansmanına katılma isteklerini etkileyen faktörlerin analizi: Erzurum ili örneği. Tarım Bilimleri Dergisi, 16: 116-122.
Subaşı, O.S., Ören, M.N. 2013. Türkiye’ de Tarımsal Araştırma Geliştirme Yayım Politikaları ve Tarımsal Büyüme İlişkileri. Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Adana, 187 s.
Tatlıdil, H., Ceylan, C. 2000. Türkiye’de tarımsal yayım hizmetlerinin geliştirilmesi. Ziraat Mühendisliği V. Teknik Kongresi, Bildiriler Kitabı 1, 17-21 Ocak, Ankara, 1105-1115. http://www.zmo.org.tr/resimler/ekler/d3d9e73d8b70698_ek.pdf.
Umali, D.L., Schwartz, L. 1994. Public and Private Agricultural Extension: Beyond Traditional Frontiers. World Bank Discussion Papers 236, The World Bank, Washington, D.C. 81 p.
Van den Ban, A.W., Hawkins, H.S. 1996. Agricultural Extension, 2nd edition, Blackwell, Oxford. 294 p.