Balıkesir Bölgesinde Silajlık Mısır Üretimi Yapan Çiftçilerin Sulama Uygulamalarının Değerlendirilmesi

Bu çalışmada, kapalı borulu sulama sistemi kullanan Balıkesir ili Edremit, Havran ve Burhaniye ilçelerindeki sulama kooperatifleri şebekelerini kullanarak damla sulama yöntemi ile silajlık mısır üretimi yapan çiftçilerinin 2013 ve 2014 yıllarındaki sulama uygulamaları izlenmiştir. Çiftçilerin uyguladığı sulama programı ile bilimsel esaslara dayalı (optimum) sulama zaman planlaması arasındaki farklılıklar ve her iki uygulama sonucunda elde edilen su kullanım etkinliği göstergeleri karşılaştırılarak değerlendirilmiştir. Yapılan değerlendirme sonucunda, en yüksek IWUE değeri 2014 yılında 44.7 kg/da/mm ile Havran optimum sulama programında, en düşük IWUE değeri ise 11.8 kg/da/mm ile yine aynı yıl Edremit çiftçi sulamasında gerçekleşmiştir. Her iki yılda da verilen suya göre alınan verim değeri anlamına gelen IWUE değeri, optimum sulama sonuçlarında çiftçi sulama sonuçlarına göre daha yüksek bulunmuştur. Sulama suyunun karşılanma oranını gösteren en yüksek RIS değerinin 1.89 ile 2014 yılında Edremit çiftçi sulamasında, en düşük RIS değerinin ise 0.91 ile 2014 yılında Edremit optimum sulama programında gerçekleştiği görülmektedir. Çiftçiler bilinçsiz sulama yapmışlar ve dekarda 1350 ile 2750 kg arasında verim kaybı yaşamışlardır. Verim kaybına ek olarak, hacim esaslı su ücretlendirmesinin yapıldığı bu parsellerde gereğinden fazla su harcayan çiftçiler değişken masrafların artmasına ve dolayısıyla birim alandan elde edilen gelirin düşmesine neden olmuşlardır.

Anahtar Kelimeler:

: Sulama zaman planlaması, sulama suyu ihtiyacının karşılanma oranı, sulama suyu kullanım etkinliği

PDF

___

Anonim, 2015. Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü. Elektronik Bilgi İşlem Müdürlüğü, Ankara.
Braunworth, J.R.W.S., Mack, H.J. 1987. Evapotranspiration and Yield Comparison among Soil-Water Balance and Climate-Based Equations for Irrigation Scheduling of Sweet Corn. Agronomy Journal, 79(5): 837-841.
DSİ, 2017. Toprak ve Su Kaynakları. http://dsi.gov.tr/toprak-ve-su-kaynaklari. Erişim Tarihi:5.7.2017.
FAO, 2015. Cropwat 8.0. http://www.fao.org/land-water/databases-and-software /cropwat/en/.Erişim Tarihi:10.04.2016.
Howell, T.A., Cuenca, H.A., Solomon, K.H. 1990. Crop Yield Response. Management of Farm Irrigation Systems, Trans, ASAE Monograph Chap S. USA.
Kara, S. 2011. Konya Ekolojik Koşullarında Damla Sulama Yöntemi İle Sulanan Mısır Bitkisinde Su-Verim İlişkileri. Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Konya.
Körpe, N. 2015. Açık Kanal ve Borulu Şebekelerde Sulama Yapan Çiftçilerin Sulama Uygulamalarının Değerlendirilmesi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarımsal Yapılar ve Sulama Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale.
Perry, C.L. 1996. The IIMI Water Balance Framework: A Model for Project Level Analysis. Research Report 5, Colombo, Sri Lanka, International Irrigation Management Institute.
TAGEM, 2016. Türkiye’de Sulanan Bitkilerin Bitki Su Tüketimi Rehberi. Erişim tarihi: 04.12.2016 http:://www.tarim.gov.tr/TAGEM/Belgeler/Türkiyede%20Sulanan%20 Bitkilerin%20Su%20
Taş, İ., Kırnak, H. 2011. Damla Sulama Yöntemiyle Sulanan Şanlıurfa Biberinin (Capsicum annum L.) Sulama Programı. Gazi Osmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 28(1), 103-112.