Güneydoğu Anadolu Bölgesinin Farklı Lokasyonlarından Toplanan Salvia multicaulis VAHL. Türünde Ot Kalite Değerlerinin Belirlenmesi

Bu çalışma, 2018 yılında Güneydoğu Anadolu Bölgesinin farklı losyonlarından toplanan Salvia multicaulis VAHL. türüne ait otların kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırma verilerinin istatistiki analiz sonuçlarına göre, incelenen tüm özellikler bakımından lokasyonlar arasında önemli farklılıklar saptanmıştır. Araştırmada incelenen özelliklerde, kuru madde oranı (KM) %88,66-91,58, ham protein (HP) oranı %16,47- 25,37, asit deterjanda çözünmeyen protein (ADP) oranı %0,78-1,10, asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF) oranı %22,08-29,54, nötral deterjanda çözünmeyen lif (NDF) oranı %29,71-43,85, kalsiyum (Ca) oranı %1,22-1,82, fosfor (P) oranı %0,23-0,40, Ca:P oranı 3,05-6,87, potasyum (K) oranı %1,20-2,58, magnezyum (Mg) oranı %0,28-0,46 ve K/(Ca+Mg) oranı 0,55-1,44 aralıkları arasında değişim göstermiştir. Araştırma sonucuna göre, farklı lokasyonlardan toplanan Salvia multicaulis türü kuru otunun, ham protein oranı bakımından zengin, sindirebilirliği yüksek, makro mineral içeriğinin ve K/(Ca+Mg) oranının yeterli seviyede olduğu saptanmıştır. Ancak Ca:P oranın kritik üst seviyeden (2:1) çok yüksek olması nedeniyle, bu türe ait otların hayvan beslemesinde kullanıldığında, hayvanların zehirlenme tehlikesine karşı dikkatli olunmalıdır. Bu nedenle, bu türe ait otların çiftlik hayvanlarının sağlığı üzerindeki olumsuz etkilerinin belirlenmesi amacıyla yeni araştırmalar yapılması gerekmektedir.

Determining Forage Quality Values of Salvia multicaulis VAHL. Species Collected From Different Locations of the Southeastern Anatolia Region of Turkey

The study was conducted to determine forage quality criteria of Salvia multicaulis VAHL. species collected from different locations of Southeastern Anatolia Region of Turkey in 2018. Results of statistical analysis of the study data revealed that there were significant differences among the locations for all of the investigated traits. Additionally, among the locations the investigated traits were changed as following; dry matter content (DM) 88.66-91.58%, crude protein content (CP) 16.47-25.37%, insoluble protein content in acid detergent (ADP) 0.8%-1.10%, acid detergent fiber content (ADF) 22.08-29.54%, neutral detergent fiber content (NDF) 29.71-%43.85%, calcium (Ca) content 1.22-1.82%, phosphor (P) content 0.23-0,40%, Ca:P ratio 3.05-6.87, potassium (K) content 1.20-2.58%, magnesium (Mg) content 0.28-0.46% and K/(Ca+Mg) ratio 0.55-1.44. Results of the study revealed that dry forage of Salvia multicaulis species is both rich in terms of crude protein content and having a high digestibility level and its macro minerals content and K/(Ca+Mg) ratio to be sufficient for animal feeding. However, due to its too high level Ca:P ratio than critical top level (2:1), it is important to be careful against the risk of poisoning of animals when the forages of this species are used in animal feeding. Hence, additional research is required to determine the harmful effect of the species on the livestock health.

PDF

___

Açıkgöz E. 2001. Yem Bitkileri. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü 3.Baskı.
Albu A, Pop IM, Radu-Rusu C. 2012. Calcium (Ca) and Phosphorus (P) concentration in dairy cow feeds. Lucrări Ştiinţifice- Seria Zootehnie. 57(17): 70-74.
Anonim. 2002. JMP Statistics. SAS Institute, Inc. pp.707, Cary, NC, USA.
Avcı M., Hatipoğlu R, Çınar S, Kılıçalp N. 2018. Assesment of yield and quality characteristics of alfalfa Medicago sativa L cultivars with different fall dormancy rating. Legume Research 41, 3, 369–373.
Ayan I, Mut H, Önal-Ascı Ö, Basaran U, Acar Z. 2010. Effects of manure application on the chemical composition of rangeland hay. Journal of Animal and Veterinary Advances. 9(13): 1852-1857.
Aydın İ, Uzun F. 2002. Çayır-Mera Amenajmanı ve Islahı. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitabı No:9, Samsun.
Başaran U, Mut H, Önal Aşçı Ö, Acar Z, Ayan İ. 2011. Variability in forage quality of Turkish grass pea (Lathyrus sativus L.) landraces. Turkish Journal Field Crops, 16(1): 9-14.
Başbağ M, Çaçan E, Aydın A, Sayar MS. 2011. Güneydoğu Anadolu Bölgesi doğal alanlarından toplanan bazı fiğ türlerinin ot yönünden kalite özelliklerinin belirlenmesi. Uluslararası Katılımlı I. Ali Numan Kıraç Tarım Kongresi ve Fuarı, Bildiriler Kitabı Cilt: 1, 27-30 Nisan, Eskişehir, s: 143-152.
Başbağ M, Çaçan E, Sayar MS, Karan H. 2018a. Identification of certain agricultural traits and inter-trait relationships in the Helianthemum ledifolium (L.) Miller var. lasiocarpum (Willk.) Bornm. Pakistan Journal of Botany, 50(4): 1369-1373.
Başbağ M, Çaçan E, Sayar MS, Karan H, Tonçer Ö. 2018b. Bazı tıbbi ve aromatik bitkilerin yem kalitesi açısından değerlendirilmesi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, 5(3): 246-252. doi: 10.19159/tutad.425216
Başbağ M, Çaçan E, Sayar MS. 2018c. Bazı buğdaygil bitki türlerinin yem kalite değerlerinin belirlenmesi ve biplot analiz yöntemi ile özelliklerarası ilişkilerin değerlendirilmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 27 (2): 92−101. https://www.doi.org/10.21566/tarbitderg.501484
Başyiğit M, Baydar H. 2017., Tıbbi adaçayı (Salvia officinalis L.)’nda farklı hasat zamanlarının uçucu yağ ve fenolik bileşikler ile antioksidan aktivite üzerine etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 21(1): 131-137.
Coşge Şenkal B, İpek A, Cesur C, Doğan H, Yaman C, Uskutoğlu T, İpek G. 2016. Yozgat florasına kayıtlı ada çayı (Salvia) taksonlarının bitkisel özellikleri ve tıbbi önemi. I. Uluslararası Bozok Sempozyumu 05 - 07 Mayıs 2016, Bozok Üniversitesi, Yozgat, IV. Cilt Sayfa 85-96.
Çaçan E, Kökten K, Kaplan M. 2018. Determination of yield and quality characteristics of some alfalfa (Medicago sativa L.) cultivars in the East Anatolia Region of Turkey and correlation analysis between these properties. Apllied Ecology and Environmental Research, 16(2): 1185-1198.
Çınar S. 2012. Çukurova taban koşullarında bazı çok yıllık sıcak mevsim buğdaygil yem bitkilerinin yonca (Medicago sativa L.) ile uygun karışımlarının belirlenmesi. Doktora tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
Esetlili BÇ, Pekcan T, Çobanoğlu Ö, Aydoğdu E, Turan S, Anaç D. 2014. Essential plant nutrients and heavy metals concentrations of some medicinal and aromatic plants. Journal of Agricultural Sciences, 20(3): 239-247.
İpek A, Gürbüz B. 2010. Türkiye florasında bulunan Salvia türleri ve tehlike durumları. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 19 (1-2): 30-35.
Gürbüz B. 2002. Tıbbi ve Aromatik Bitkilerin Kullanımı ve Değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Ders Notları, Ankara.
Grzegorczyk S, Alberski J, Olszewska M, Grabowski K, Bałuch-Małecka A. 2017. Content of Calcium and Phosphorus and the Ca:P ratio is selected species of leguminous and herbaceous plants, Journal of Elementology. 22(2): 663-669.
Khan ZI, Ashraf M, Hussain A. 2007. Evaluation of macro mineral contents of forages: influence of pasture and seasonal variation. Asian-Aust. J. Anim. Sci., vol. 20, no. 6 : pp. 908-913.
Morteza-Semnani K, Moshiri K, Akbarzadeh M. 2005. The essential oil composition of Salvia multicaulis Vahl. Journal of Essential Oil Bearing Plants (JEOP), 8:1, 6-10, DOI: 10.1080/0972060X.2005.10643412
Özcan M, Özkan G, 2015. Determination of antioxidant activity and total phenol contents of two Salvia extracts. Indian Journal of Traditional Knowledge, 14(12), 226-30.
Özyazıcı MA, Açıkbaş S. 2019. Kaba yemlerin fosfor, potasyum, kalsiyum ve magnezyum içeriği ve hayvan beslemedeki önemleri. ISPEC 3. UluslararasI Tarım, Hayvancılık ve Kırsal Kalkınma Kongresi, 20-22 Aralık 2019 Van, s:553-568.
Sayar MS. 2014. Path coefficient and correlation analysis between forage yield and its affecting components in common vetch (Vicia sativa L.). Legume Research, 37(5): 445-452.
Sayar MS, Han Y, Yolcu H, Yücel H. 2014. Yield and quality traits of some perennial forages as both sole crops and intercropping mixtures under irrigated conditions. Turkish Journal of Field Crops, 19(1): 59-65.
Sayar MS. 2016. Dry matter yield and forage quality of promising bitter vetch (Vicia ervilia (L.) Willd. ) lines. VII International Scientific Agriculture Symposium, Jahorina, October 06-09, 2016 Sarajevo, Bosnia and Herzegovina Book of Proceedings, pages: 283-291.
Schroeder JW. 1994. Interpreting Forage Analysis. Extension Dairy Specialist (NDSU), AS-1080, North Dakota State University.
Serin Y, M Tan, Koç A, Zengin H, Vd. 2008. Türkiye’nin Çayır ve Mera Bitkileri. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müd. Yayınları, Ankara. 468 Sayfa.
Steel GD, Torrie JH. 1980. Principles and procedures of statistics with special reference to biological sciences. New York; McGraw-Hill.
Tajeda R, McDowell LR, Martin FG, Conrad JH. 1985. Mineral element analyses of various tropical forages in Guatemala and their relationship to soil concentrations. Nutrition Reports International. 32: 313-324.
Yücel C, Sayar MS, Yücel H. 2012. Diyarbakır koşullarında yaygın fiğ (Vicia sativa L.) genotiplerinin ot kalitesi ile ilgili bazı özelliklerin saptanması. HR.Ü.Z.F. Dergisi, 2012, 16(2):45-54.