Sinem Tuğçe CİN, Nurdoğan TOPAL

Determination of some Quality Characteristics in Chickpea (Cicer arietinum L.) Genotypes and Relationships between Characteristics

Chickpea (Cicer arietinum L.) is one of the important plants in terms of nutrition. The yield and quality studies on chickpea, which has the highest production value among edible grain legumes, continue at full stem in our country. When it comes to quality, certain consumer expectations such as protein content, cooking time and seed coat ratio dominate the quality improvement. This study was conducted according to the experimental designs of randomized blocks under the Faculty of Agriculture and Natural Sciences, Uşak University and the laboratory conditions of Faculty of Agriculture, Ondokuz Mayıs University. In this study, a total of 30 chickpea genotypes were used, 13 of them have different varieties. Cooking Time (min), Water Absorption Index (%), Seed Coat Rate (%), Protein Rate (%) and Amylose Rate (%) values of the genotypes have been obtained. The statistically significant differences have been detected between the genotypes in terms of all parameters examined in the variance analysis conducted as a result of this study. Similarly, the result of this study has revealed the correlation between the properties. This study was obtained from a part of the master’s thesis.

PDF

___

Akıncı C, Biçer BT, Eker S. 2017. Kışlık nohut hat ve çeşitlerinin değerlendirilmesi. El-Cezeri Journal of Science and Engineering, 4(3): 355-364.

Ali Q, Ahsan M, Khaliq I, Elahi M, Shahbaz M, Ahmed W, Naees M. 2011. Estimation of genetic association of yield and quality traits in chickpea (Cicer arietinum L.). Int Res J Plant Sci, 2(6): 166-169.

Anonim. 2001. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Koruma ve Kontrol Genel Müdürlüğü Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkezi Müdürlüğü Tarımsal Değerleri Ölçme Denemeleri Teknik Talimatı.3-4.

Arslan U, Özçelik H, Yılmaz S. 2012. Seçilmiş bazı nohut (Cicer arietinum L.) hatlarının agronomik ve kalite özellikleri bakımından değerlendirilmesi. Akademik Ziraat Dergisi, 1(1): 29-36.

Aydoğan A. 2012. Geniş ve dar yapraklı Kabuli tip nohut (Cicer arietinum L.) çeşit ve hatlarında verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara,1.

Bayrak H. 2010. Konya ekolojisinde tarımı yapılan yerel nohut popülasyonları ve çeşitlerin tarımsal, teknolojik ve besinsel karakterlerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri ABD, Konya.37.

Bayrak H, Önder M, Gezgin S. 2005. Bor uygulamasının nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinde verim ve bazı verim unsurlarına etkileri. Selçuk Tarım Bilimleri Dergisi, 19(35): 66-74.

Cengiz B. 2007. Sakarya ve Eskişehir lokasyonlarında yetiştirilen bazı kuru fasulye çeşitlerinin kalite özellikleri. Namık Kemal Üniversitesi, 17-33.

Çulha G, Bozoğlu H. 2017. Amazon ve Sırma börülce çeşitlerinin tane kalitesine farklı kültürel uygulamaların etkisi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Doğa Bilimleri Dergisi, 20: 362-366.

El-Adawy TA. 2002. Nutritional composition and antinutritional factors of chickpeas (Cicer arietinum L.) undergoing different cooking methods and germination. Plant Foods for Human Nutrition, 57: 83–97.

Encan G, Kaya M, Çiftçi CY. 2005. Nohudun dünya ve Türkiye ekonomisindeki yeri. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 9(1): 19-29.

Erbas Köse ÖD, Mut Z. 2020. Mineral Contents of Chickpea Cultivars (Cicer arietinum L.) Grown at Different Locations of Turkey. Sains Malaysiana 49(2): 293-303.

Erbas Köse ÖD, Mut Z. 2019. Determination of mineral content of chickpea varieties and lines grown in Turkey. DERIM, 36 (1): 73-78.FAO,2020. http://www.fao.org/faostat/en/#data/QC [Erişim Tarihi: 21.04.2020].

Gil J, Nadal S, Luna D, Moreno MT, Haro AD. 1996. Variability of some physico‐chemical characters in Desi and Kabuli chickpea types. Journal of the Science of Food and Agriculture, 71(2): 179-184.

Grigg D. 1995. The pattern of world protein consumption. Geoforum, 26(1): 1-17.

Gülümser A, Bozoğlu H, Pekşen E. 2008. Yemeklik baklagiller uygulama kitabı. OMÜ Ziraat Fak, 27(1): Samsun, 96-101.

Huang J, Schols HA, van Soest JJ, Jin Z, Sulmann E, Voragen A. G. 2007. Physicochemical properties and amylopectin chain profiles of cowpea, chickpea and yellow pea starches. Food Chemistry, 101(4): 1338-1345.

Jukanti AK, Gaur PM, Gowda CLL, Chibbar RN 2012. Nutritional quality and health benefits of chickpea (Cicer arietinum L.). A Review”, British Journal of Nutrition, 108: 11–26.

Kahraman A, Ceyhan E, Harmankaya M. 2015. Nutritional variation and drought tolerance in chickpeas (Cicer arietinum L.). Journal of Elementology, 20(2).

Karakurt H, Aslantaş R, Eşitken A. 2010. Tohum çimlenmesi ve bitki büyümesi üzerinde etkili olan çevresel faktörler ve bazı ön uygulamalar. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 24(2): 115-128.

Karayel R. 2012. Samsun’da ekilen bezelye genotiplerinin bazı fizikokimyasal özelliklerinin belirlenmesi ve ıslah materyali olarak uygunluğunun değerlendirilmesi. OMÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Samsun. s:119.

Karayel R, Uzun A, Bozoğlu H. 2020. Nohut (Cicer arietinum L.)’un verim ve kalitesine ahır gübre dozlarının etkisi. Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 7: 285-294.

Kaur M, Singh N. 2006. Relationships between selected properties of seeds, flours, and starches from different chickpea cultivars. International Journal of Food Properties, 9(4): 597-608.

Kaya M, Karaman R, Çapar M. 2016. Göller bölgesi illerinde yetiştirilen nohut genotiplerinin bazı kalite ve teknolojik özellikleri yönünden değerlendirilmesi. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 25(1): 184-190.

Khattak AB, Khattak GSS, Mahmood Z, Bibi N, Ihsanullah I. 2006. Study of selected quality and agronomic characteristics and their interrelationship in Kabuli‐type chickpea genotypes (Cicer arietinum L.). International Journal of Food Science & Technology, 41: 1-5.

Ladızınsky G, Adler A. 1976. The origin of chickpea (Cicer arietinum L.). Euphytica, 211-217. DOI: 10.1007/BF00 041547.

Miao M, Zhang T, Jiang B. 2009. Characterisations of kabuli and desi chickpea starches cultivated in China. Food Chemistry, 113(4): 1025-1032.

Mut Z, Gülümser A. 2005. Bakteri aşılaması ile birlikte çinko ve molibden uygulamasının Damla-89 nohut çeşidinin bazı kalite özellikleri. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 20(2): 1- 10.

Özer S, Karaköy T, Toklu F, Baloch FS, Kilian B, Özkan H. 2010. Nutritional and physicochemical variation in Turkish kabuli chickpea (Cicer arietinum L.) landraces. Euphytica, 175(2): 237-249.

Pekşen E, Artık C. 2005. Antibesinsel maddeler ve yemeklik tane baklagillerin besleyici değerleri. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 20(2): 110-120.

Sağel Z, Tutluer İ, Peşkircioğlu H, Kantoğlu KY, Tümbilen Y, Kunter B, Özçoban M. 2008. TAEK-Sağel mutant nohut çeşidinin verim, kalite özellikleri ve moleküler tanımlaması. Türkiye VIII. Tarla Bitkileri Kongresi, Hatay, 19-22 Ekim.

Singh N, Sandhu KS, Kaur M. 2004. Characterization of starches separated from Indian chickpea (Cicer arietinum L.) cultivars. Journal of Food Engineering, 63(4): 441-449.

Singh U, Subrahmanyam N, Kumar J. 1991. Cooking quality and nutritional attributes of some nely developed cultivars of chickpea (Cicer arietinum). Journal of the Science of Food and Agriculture, 55(1): 37-46.

Tayade R, Kulkarni KP, Jo H, Song JT, Lee JD. 2019. Insight ınto the prospects for the ımprovement of seed starch in legume.a- review. Frontiers in plant science, 10.

Tayyar S, Egesel CÖ, Gül KM, Turhan H. 2008. The effect of autumn and spring planting time on seed yield and protein content of chickpea genotypes. African Journal of Biotechnology, 7(11).

Tripathi S, Sridhar V, Jukanti AK, Suresh K, Rao BV, Gowda CLL, Gaur PM. 2012. Genetic variability and interrelationships of phenological, physicochemical and cooking quality traits in chickpea. Plant genetic resources, 10(3): 194-201.

TUİK. 2020. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=104&locale=tr. [Erişim Tarihi: 21.04.2020].

Varshney RK, Song C, Saxena1 RK, Azam S, Yu S, Sharpe AG, Cannon S, Baek J, Rosen BD, Tar’an B, Millan T, Zhang X, Ramsay lD, Iwata A, Wang Y, Nelson W, Farmer AD, Gaur PM, Soderlund C, Penmetsa RV, Xu C, Bharti AK, He W, Winter P, Zhao S, Hane JK, Garcia NC, Condie JA, Upadhyaya HD, Luo MC, Thudi M, Gowda CLL, Singh NP, Lichtenzveig J, Gali KK, Josefa Rubio J, Nadarajan N, Dolezel J, Bansal KC, Xu X, Edwards D, Zhang G, Kahl G, Gil J, Singh KB, Datta SK, Scott A Jackson SA, Jun Wang J, Cook DR. 2013. Draft genome sequence of chickpea (Cicer arietinum) provides a resource for trait improvement. Nature Biotechnology. 31: 240–246. doi:10.1038/nbt.2491.

Williams PC, Nakoul H, Singh KB. 1983. Relationship between cooking time and some physical characteristics in Chickpeas (Cicer arietinum L.). Journal Of The Science Of Food and Agriculture, 34(5): 492-496.

Yalçın F, Mut Z, Erbaş Köse ÖD. 2018. Afyonkarahisar ve Yozgat koşullarında yüksek verim sağlayacak uygun nohut (Cicer arietinum L.) çeşitlerinin belirlenmesi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 35(1): 46-59.

Yañez‐Farias GA, Moreno‐Valencia JG, Falcón‐Villa MDR, Barrón‐Hoyos JM. 1997. Isolation and partial characterization of starches from dry beans (Phaseolus vulgaris) and Chickpeas (Cicer arietinum), grown in Sonora, Mexico. Starch‐Stärke, 49(9): 341-345.