Hilal YILMAZ, Cengiz SAĞLAM, Mevlüt GÜL, Başak AYDIN, TUGAY AYAŞAN

Adana İlinde İyi Tarım Uygulamaları Yapan ve Yapmayan Üreticilerin Genel Özellikleri ve İyi Tarım Uygulaması ile İlgili Görüşleri

Çevre, insan ve hayvan sağlığına zarar vermeyen bir tarımsal üretimin yapılması, doğal kaynakların korunması, tarımda izlenebilirlik ve sürdürebilirlik ile gıda güvenliğinin sağlanması amacıyla yapılan tarımsal üretim modeline İyi Tarım Uygulamaları denir. Bu çalışma, Adana ilinde iyi tarım yapan ve yapmayan tarım işletmelerini kapsamaktadır. Araştırmanın amacı, iyi tarım yapan işletmeler ile yapmayan işletmelerin genel özelliklerinin karşılaştırılması ve üreticilerin iyi tarım uygulamaları ile ilgili görüşlerinin belirlenmesidir. Araştırmanın ana materyalini, Adana ilinde iyi tarım yapan ve yapmayan turunçgil (limon ve mandarin) yetiştiriciliği yapan 170 işletmeden anket yoluyla elde edilen birincil veriler oluşturmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, İTU yapan işletmelerde eğitim düzeyinin daha yüksek olduğu belirlenmiştir. İyi tarım yapan üreticilerin büyük çoğunluğunun il ve ilçelerde ikamet ettiği, sosyal güvenceye sahip olduğu bulunmuştur. İyi tarım yapan üreticilerin %84,71’inin destekleme için iyi tarım yaptığı, iyi tarım yapmayan üreticilerin ise %25,88’inin gerek görmediği için iyi tarım yapmadığı tespit edilmiştir. Üreticilerin %67,06’sı İTU ürünlerinin pazar durumunun geleneksel ürünlerle aynı olduğunu belirtmiştir.

General Characteristics of Practices and Non-Practices Farmers and Their Opinions on Good Agriculture Practice in Adana Province

The agricultural production model which is done in order to provide food security, sustainability, and traceability in the agriculture, protect the natural sources and perform agricultural production, harmless to the environment, human and animal health, is called as Good Agricultural Practices. This study covers agricultural enterprises engaged in good agricultural practices and non-engaged in good agricultural practices in Adana province. The aim of the research is to compare the general characteristics of farms and to determine their views on good agricultural practices. The main material of the study constituted the primary data obtained through the survey of the 170 enterprises engaged in good agricultural and the non-used citrus (lemon and mandarin) farming in Adana province. According to the survey, it was determined that a higher level of education in enterprises engaged in ITU. The majority of good agricultural producers are residents in cities and towns and have social security. About 84.71% of good agricultural producers practise ITU in order to benefit support. It was determined that 25.88% of no good agriculture practices found ITU unnecessary. The 67.06% of producers stated that the market situation of the ITU products is similar to conventional products.

PDF

___

Altunlu S. 2006. Tarım ve Mühendislik, Sayı:75-79.
Anonim. 2004. T.C. Resmi Gazete. http://www.resmigazete.gov.tr /eskiler/2004/09/20040 908.htm (Erişim Tarihi: 02.10.2019).
Anonim. 2013. Adana Tarım İl Müdürlüğü İyi Tarım Uygulamalarının Mevcut Durumu, Sorunları ve Çözüm Önerileri Çalıştayı Raporu, Adana.
Anonim. 2014. belgelendirme.ctr.com.tr/iyi-tarim-uygulamalarinedir.html (Erişim tarihi: 09.02.2019).
Anonim. 2019. T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı Kayıtları.
Aydın B, Kiracı MA, Aktürk D, Özkan E, Hurma H. 2017. Üzüm üretiminde iyi tarım uygulamalarının ekonomik analizi: Trakya bölgesi örneği. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 4(4): 402–408.
Aydın Eryılmaz G, Kılıç O. 2018a. İyi tarım uygulamalarının konvansiyonel tarım yapan işletmelerdeki optimum organizasyona etkisi: Samsun ili Bafra ilçesi örneği. ADÜ Ziraat Derg, 15(1):101-106.
Aydın Eryılmaz G, Kılıç O. 2018b. Türkiye’de sürdürülebilir tarım ve iyi tarım uygulamaları. KSÜ Tarim ve Doğa Derg 21(4): 624-631.
Demirtaş B. 2005. Türkiye’de limon üretim ekonomisi ve pazar yapısı. Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Adana.
Gözen H. 2010. Seracılık üretimi faaliyetlerinde iyi tarım uygulamaları: Kıbrıs Magosa Örneği. Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Tekirdağ.
Özercan E. 2012. İzmir ili süs bitkileri yetiştiriciliğinde iyi tarım uygulamaları potansiyelinin değerlendirilmesi. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, İzmir.
Polat F. 2014. Azerbaycan’da global GAP tarım uygulamalarının gıda güvenliği bakımından değerlendirilmesi, Azersun örneği. XI. Ulusal Tarım Ekonomisi Kongresi, 3-5 Eylül, Samsun.
Sayın C. 2002. Yaş meyve ve sebze dış ticaretinde sağlık düzenlemeleri ve EUREPGAP uygulamaları. Panel Sunuş Notları, Elmalı, Antalya.
Sayın B, Çelikyurt MA, Kuzgun M, Aydın B, 2015. Antalya ilinde örtüaltı yetiştiriciliği yapan üreticilerin iyi tarım uygulamalarına yaklaşımı. Derim, 32(2): 171-186.
TÜİK. 2019. www.tuik.gov.tr (Erişim tarihi: 13.04.2019).