Adana İli Arıcılığının Yapısını Belirlemek Üzere Yapılan Bir Anket Çalışması

Adana ili, iklim özellikleri, coğrafi yapısı ve arıcılık için uygun bitkilerce zengin olması nedeniyle bal arısı (Apis mellifera) yetiştiriciliği için oldukça uygun bir konuma sahiptir. Bu çalışma, Adana ilinde arıcılığın genel yapısını ve sorunlarını incelemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma, Adana ilindeki 169 adet arı yetiştiricisine konakladıkları yerlerde ziyaret edilerek teknik arıcılık ile ilgili sorular içeren anket çalışması olarak yapılmıştır. Bu çalışmada veri toplama aracı olarak, çoktan seçmeli ve açık uçlu sorulardan oluşan anket formu kullanılmıştır. Bu anket çalışmasında sorulan sorularla arıcıların kişisel bilgileri, eğitim durumları, arıcılığa başlama nedenleri, kaç yıldır arıcılık yaptıkları, arı hastalıkları ve zararlılarını tanıma durumları ve yetiştiriciliği yapılan arı ırkları gibi konularda veriler elde edilmiştir. Ankette kullanılan sorular ildeki arıcılık yapısını genel hatlarıyla tanımak için hazırlanmıştır. Yapılan çalışmadan elde edilen verilerin değerlendirilmesi sonucunda, ildeki arıcıların %99,4’ünün erkek olduğu, yaş ortalamalarının 47,77, arıcıların %58,5’nin eğitim düzeyinin ilkokul, arıcılık deneyim sürelerinin ortalama 19,22 yıl ve koloni sayıları ortalamalarının 293,21 adet olduğu belirlenmiştir. Ayrıca arıcıların karşılaştıkları sorunlar belirlenmeye çalışılmıştır.

A Survey Study to Determine the Structure of Beekeeping in Adana Province

Adana province is very suitable for honey bee (Apis mellifera) breeding in terms of climate, geographic structure and rich flora. This study was carried out to investigate of beekeeping structure in Adana. The research was carried out as a questionnaire with technical questions related to technical beekeeping by visiting 169 beekeepers in Adana. In this study, a questionnaire consisting of multiple choice and open-ended questions were used as a data collection method. This survey were obtained data on beekeepers personal information, educational status, reasons for starting beekeeping, how many years they have been beekeeping, recognition of bee diseases and pests, and reared bee species. It is an effort to depict the technical and economic characteristics of province beekeeping practices in order to discover the overall structure of beekeeping in the province. According to the results of the survey, 99.4% of beekeepers’ gender were male, average age 47.77, 58.5% of beekeepers’ education level were primary school, beekeeping experience averaged 19.22 years and colony numbers were 293.21 per beekeeper. Furthermore, the problems of beekeepers were tried to determine.

PDF

___

Akyol E, Kaftanoglu O, Özkök D. 1998. Balarısı Hastalıkları, Teshis-Tedavi ve Kontrol Yöntemleri. K.K.T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı, Ç.Ü. Zir. Fak. Arast. ve Egitim Vakfı (ÇÜZ_VAK), Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde ‘’Arıcılıgı Gelistirme Projesi” Egitim Programı Kurs Notları, 45 sayfa, 1– 5 Nisan 1998, Lefkosa, K.K.T.C.
Anonim 2001. Erişim: https://www.tarimorman.gov.tr/Belgeler /Mevzuat/Talimatlar/gkgm/balarilarinin_varroosis_hast_mu cadele_koruma_talimati.pdf. (Erişim Tarihi: 15 Eylül 2019).
Anonim 2018. Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim: https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=101&locale=tr. (Erişim Tarihi: 15 Eylül 2019).
Anonymous 2012. Food and Agriculture Organization of the United Nations. Erişim: http://www.fao.org/faostat /en/#data/BL. (Erişim Tarihi: 15 Eylül 2019).
Çakmak İ. Aydın L. Seven S. Korkut M. 2003. Güney Marmara Bölgesinde Arıcılık Anket Sonuçları. Uludağ U., Uludag Bee Journal February: 31-36, Bursa.
Çelik Y. Turhan İ. 2014. Konya İlinde Arıcılık İşletmelerinin Yapısal Özellikleri. U. Bee J. May 2014, 14 (1): 15-25.
Doğanay H. 2007. Ekonomik Coğrafya 3 Ziraat Coğrafyası, Akif Yayın Evi, İstanbul.
Karahan A, Karaca İ. 2016. Adana ve Konya İllerindeki Arıcılık Faaliyetleri ve Koloni Kayıpları. Süleyman Demirel Üni., Fen Bilimleri Enst. Derg., Cilt 20 (2), 226-235.
Kekeçoğlu M, Rasgele PG, Acar F, Kaya ST. 2013. Düzce ilinde arıcılığın yapısı ve arıcılık faaliyetleri üzerine bir araştırma. Düzce Üniv. Bilim Tekn. Derg., 2: 1–15.
Köseoğlu M, Yücel B, Saner G, Doğaroğlu M. 2008. Türkiye Arıcılığının Güncel Durum Analizi. Hasat Hayvancılık Dergisi, Sayı: 281: 52-61.
Kumova U, Kaftanoğlu O, Akdemir Ş, Yurdakul O. 1990. Adana İlinde Arı Yetiştiriciliğinin Ekonomik Yapısı 1. Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi. 5(1): 123-136, Adana.
Kumova U, Özkütük K. 1988. Çukurova Bölgesinde Arı Yetiştiriciliğinin Yapısı.Ç.Ü.Ziraat Fakültesi Dergisi. 3(1), 26-40, Adana.
Kumova U. Korkmaz A. 2000. Türkiye Arı Yetiştiriciliğinde Çukurova Bölgesinin Yeri ve Önemi. Ege Ü.Ziraat Fakültesi Hayvansal Üretim Dergisi. 41: 48-54, İzmir.
Ören MN, Alemdar T, Parlakay O, Yılmaz H, Seçer A, Güngör C, Yaşar B, Gürer B. 2010. Adana İlinde Arıcılık Faaliyetinin Ekonomik Analizi. TEAE yayın No: 178.
Ruttner F. 1988. Biogeography and Taxonomy of Honey bees. Springer-Verlag, Berlin, Heildelberg.
Şahinler N, Gül A. 2003. Hatay ilinde arıcılığın yapısal analizi, sorunları ve çözüm önerileri. M.K.Ü, Zir. Fak. Derg., 8(1-2): 105-118.
Yaşar N, Güler A, Yeşiltaş HB, Bulut G, Gökçe M. 2000. Karadeniz Bölgesinde Arıcılığın Genel Yapısının Belirlenmesi. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, Ordu Arıcılık Araştırma Enstitüsü. Proje Kod No: Tagem-Haysüd-98-14-01-001:2- 18, Ordu.