Doğum öncesi belirlenen hidronefrozun değerlendirilmesi

Son 20 yıllık süre içinde antenatal ultrasonografi (USG) tekniklerinin gelişmesi ile hidronefroz kolaylıkla saptanabilmektedir. Doğum sonrası beşinci günden sonra yapılacak kontrol USG'de ilk izlenim edinildikten sonra takipte pelvis ön arka çapının artışı, kaliektazi, parenkim kalınlığında azalma ve ekojenitede değişm; statik sintigrafide böbrek işlevlerinin düşüklüğü ya da bir sonraki araştırmada düşmeye devam etmesi cerrahi tedavi veya izlemeye devam etme kararını vermede en önemli seçim ölçütlerini oluşturmaktadır. Cerrahpaşa Çocuk Ürolojisi Grubu olarak hidronefrozun ultrasonografik olarak saptanması ve evrelenmesi yanısıra DMSA (Dimerkaptosüksinik asit) statik sintigrafide parenkimin değerlendirilmesinin en önemli takip ve karar ölçütleri olduğunu düşünmekteyiz.

Evaluation of antenatally detected hydronephrosis

Detection ofprenatal hydronephrosis has been rapidly enhanced by the developmentsin ultrason (US)technology. According to the experience of Cerrahpaşa Group: progressive increase in pelvic antenor-posterior diameter and caliectasis in US exams and deterioration in kidney function in repeated DMSA (Dimercaptosuccinic acid) scans seems to be the most important diagnostic and prognostic criterias as far as surgical and/or conservative treatment protocols are concerned.

PDF

___

1. Belman AB, King LR, Kramer SA (eds): Clinical pediatric urology. Fourth edition. Martin Dunitz Ltd 2002.
2. Gonzales ET, Bauer SB (eds): Pediatric Urology Practice. Lippincott Williams-Wilkins, 1999.
3. Reddy PP, Mandell J. Prenatal diagnosis. Therapeutic implication. Urol Clin North Am 1998; 25: 171- 80.
4. Dremsek PA. Gindl K, Voitl P. Renal pyelectasis in fetuses and neonates: diagnostic value of renal pelvis diameter in pre-and postnatal sonographic screen. Am J Roentgenol 1997; 168: 1017-9.
5. Dudley JA, Haworth JM, Me Graw ME, Frank JD, Tizard EJ. Clinical relevance and implications of antenatal hydronephrosis. Arch Dis Child Fetal Neonatal Ed 1997; 76: 31- 4.
6. Fernbach SK, Maizels M, Conway JJ. Ultrasound grading of hydronephrosis: introduction to the system used by the Society of Fetal Urology. Pediatr Radiol 1993; 23: 478- 80.
7. Ricabbona M. Assesment and management of newborn hydronephrosis. World J Urol 2004; 22: 73- 8.
8. Becker W, Meler J. Nuclear medicine imaging and therapy in pediatric urology. In: Becker W, Meller J, Zoppel H, Leenen A, Sesek F (eds). Imaging In Pediatric Urology. Berlin: Springer- Verlag, 2003; 90.
9. Kass EJ, Majd M, Belman AB. Comparison of the diuretic renogram and the pressure perfusion study in children. J Urol 1985; 134: 92- 6.
10. DiSandro MJ, Kogan BA. Neonatal management. Role for early intervention. Urol Clin North Am 1998; 25: 187- 97.
11. Josephson S, Dhillon HK, Ransley PG. Post-natal management of antenatally detected, bilateral hydronephrosis. 1993; 51:79- 84.
12. Ransley PG, Dhillon HK, Gordon I, Duffy PG, Dillon MJ, Barratt TM. The postnatal management of hydronephrosis diagnosed by prenatal ultrasound. J Urol 1990; 144:584- 7.
13. Koff S A. Neonatal management of unilateral hydronephrosis. Role for delayed intevention. Urol Clin North Am 1998; 25: 181-6.
14. Önen A, Jayanthi VR, Koff SA. Long-term follow up of prenatally detected severe bilateral newborn hydronephrosis initially managed nonoperatively. J Urol 2002; 168: 1118- 20.
15. Utman I, Jayanthi VR, Koff S A. The long-term follow up of newborns with severe unilateral hydronephrosis initially treated nonoperatively. J Urol 2000;164:1101-5.
16. Önen A. Neonatal hidronefrozlar. İçinde: Önen A (ed). Çocuk Cerrahisi ve Çocuk Ürolojisi, İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi, 2006; 345-65.