Dicle Çelik İNANÇ, Serpil Uğur BAYSAL, Zeynep ÇETİN, Latife COŞGUN, Korhan TAVİLOĞLU, Emin ÜNÜVAR

Çocukluk çağında yaralanma kontrolü: Ailenin davranışı ve güvenlik danışmanlığı Orijinal Araştırma

Amaç: Bu araştırma yaralanan çocukların nbsp; ailelerinin olası kaza riskleri ve kazaları önleme konularında bilgi ve davranışlarını belirlemek ardından bireysel güvenlik danışmanlığı sunabilmek amacıyla yürütüldü Gereç ve Yöntem: Travma ve Acil Cerrahi Birimi’ne nbsp; yaralanma nedeniyle başvuran nbsp; 0 14 yaş grubu çocuklar ve aileleri Grup 1 Genel Pediatri Bilim Dalı Polikliniği’nde izlenen olgu grubu ile aynı yaşta ve cinste kontrol grubu Grup 2 ile görüşülerek nbsp; anket aracılığıyla veri toplandı Risk taşıyan durumlara yönelik danışmanlık yapıldı Bulgular: Anne babaların yaşlarının nbsp; küçük eğitim düzeylerinin düşük olması geniş ailede yaşamak ilk çocuk olmak sağlık güvencesinin olmayışı yaralanmaya yol açan başlıca risk etkenleri olarak belirlendi Grup 1’de ailelerin korunmaya yönelik bilgi ve tutumlarının anlamlı ölçüde yetersiz olduğu gözlendi p lt;0 001 Kontrol grubunda daha fazla sayıda aile yaralanmaların önlenmesi konusunda bilgilenmişti p lt;0 001 Grup 2’de nbsp; daha çok sayıda nbsp; aile yaralanmaların önlenebileceği düşüncesini taşımaktaydı p lt;0 001 nbsp; nbsp; Çıkarımlar: Yaralanma risklerini belirleyen başlıca etmen ailenin eğitim düzeyi ile kazalardan korunma bilincidir Sağlık kuruluşlarında yaralanma kontrolü ile ilgili temel eğitim ve danışmanlık korunmayı sağlayan en önemli etkendir Türk Ped Arş 2008; 43: 127 34 Anahtar kelimeler: Aile çocuk davranış güvenlik danışmanlığı kaza nbsp; yaralanma kontrolü

Anahtar Kelimeler:

Aile, çocuk, davranış, güvenlik danışmanlığı, kaza, yaralanma kontrolü

Injury control in childhood: Family’s attitude and safety counseling Original Article

Aim: This study was conducted to determine the knowledge and attitudes of mothers of injured children on potential risks of injury nbsp; and injury prevention followed by nbsp; individual safety counseling nbsp; Material and Method: The data were collected by a questionnaire from children between 0 and 14 years of age admitted to The Trauma and Emergency Surgery Unit with acute injury and their families Grup 1 and children with the same age and sex followed at The Outpatient Clinic Department of Pediatrics Grup 2 Safety counseling was given for risky situations Results: Very young nbsp; parents low socioeconomical level large family type to be the first child were determined as the main factors leading injury Knowledge about and prevention awareness of injuries were significantly low among the families of injured children p lt; 0 001 nbsp; In Grup 2 more families had information on injury prevention p lt; 0 001 Higher number of families consider injuries preventable in Grup 2 p lt; 0 001 nbsp; Conclusions: Education level and prevention awareness nbsp; are the main factors determining risks of injury Basic education and counseling at health care centers are the most important factors for injury prevention Turk Arch Ped 2008; 43: 127 34 Key words: Accident behaviour child family injury control safety counseling

Keywords:

-,

PDF

___

Borowsky IW. Injury Prevention. In: Berkowitz CD (ed). Pediatrics: A Primary Care Approach. 2nd edition, Philadelphia: W.B. Saunders Company, 2000: 99-102.
Macarthur C, DiGuiseppi C, Roberts I, Rivara FP. Injury prevention and control. In: Moyer V, Elliot EJ, Davis RL (eds). Evidence Based Pediatrics and Child Health. 1st edition. London: BMJ Books, 2000: 132-40.
Uğur Baysal S, Şahin S. Risk assessment for poisonings in children below the age of six. Toxicology Letters 2001;123: 97-8.
Kelly B. Sein C, McCarthy PL. Safety education in a pediatric primary care setting. Pediatrics 1987; 79: 818-24.
Çocuk güvenliği, güvenlik kontrol listesi (Düzenleyenler: Uğur Baysal S, Yıldırım F, Bulut A). İstanbul: İstanbul Tıp Fakültesi Basımevi, 2005.
Rivara FP, Grossman D. Injury control. In: Kliegman RM, Behrman RE, Jenson HB, Stanton BF (eds). Nelson Textbook of Pediatrics.18.ed. Philadelphia: Saunders-Elsevier, 2007: 366-75.
Hoover Wilson M, Levin-Goodman R. Injury prevention and control. In: McMillan JA, Feigin RD, DeAngelis CD, Jones MD (eds). Oski’s Pediatrics. 4. ed. Philadelphia: LW&W, 2006: 134-46.
Uğur Baysal S. Çocuk güvenliği: Yaralanmaların ve zehirlenmele- rin kontrolü. İçinde: Cantez T, Eker Ömeroğlu R, Uğur Baysal S, Oğuz F (yazarlar). Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları. 1. baskı. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri, 2003: 58-72.
Çelik İnanç D, Uğur Baysal S, Coşgun L.Taviloğlu K, Ünüvar E. Çocukluk çağı yaralanmalarında hazırlayıcı nedenler. Türk Ped Arş 2008; 43: 84-8.
Demirkaya Kaynar N, Yıldız S. Çocuklardaki travmatik kazalar ile aile hayatı ve çocuk yetiştirme tutumları arasındaki ilişki. 24. Pediatri Günleri ve 4. Pediatri Hemşireliği Günleri Program ve Özet Kitabı. İstanbul, 2002: 38.
Postacı F. Çocukluk çağı kazaları. Yüksek Lisans Tezi.T.C. İstanbul Üniversitesi Çocuk Sağlığı Enstitüsü. İstanbul,1992.
Conk Z. Çocuklarda görülen yanık türleri, yapılan ilk uygulamaların belirlenmesi ve yanığı etkileyen sosyo-demografik etmenlerin ince- lenmesi. T.C. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu. İzmir, 1992.
Faelker T, Pickett W, Brison RJ. Socioeconomic differences in childhood injury: a population epidemiologic study in Ontario, Canada. Inj Prev 2000; 6: 203-8.
Engström K, Diderichsen F, Laflamme L. Socioeconomic differences in injury risks in childhood and adolescence: a nation-wide study of intentional and unintentional injuries in Sweden. Inj Prev 2002; 8: 137-42.
Ni H, Barnes P, Hardy AM. Recreational injury and its relation to socioeconomic status among school aged children in the US. Inj Prev 2002; 8: 60-5.
Simon TD, Bublitz Emsermann C, Dickinson LM, Hambidge SJ. Lower rates of emergency department injury visits among Latino children in the USA: no association with health insurance. Injury Prev 2006; 12: 248-52.
Evans SA, Kohli HS. Socioeconomic status and the prevention of child home injuries: a survey of parents of preschool children. Inj Prev 1997; 3: 29-34.
Haddon W. Advances in the epidemiology of ınjuries as a basis for public policy. Public Health Reports 1980; 95: 411-21.
Runyan, CW. Using the haddon matrix: Introducing the third dimension. Injury prevention 1998; 4: 302-7.
Runyan CW. Introduction: Back to the future-revisiting Haddon’s conceptualization of ınjury epidemiology and prevention. Epidemiol Rev 2003; 25: 60-4.
Uğur Baysal S. Yaralanma Kontrolü ( Ya da Haddon Matriksi ). Klinik Çocuk Forumu Dergisi 2004; 4: 55-61.
Birinci A. 0-6 yaş grubu çocukların ev ve yakın çevresinde kaza- lardan korunabilmesi için yapılacak mekan tasarımı ve fiziksel or- tam düzenlemeleri ile alınacak önlemler üzerine bir çalışma. Yük- sek Lisans Tezi. Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kocaeli, 2005.
Uğur Baysal S, Birinci A. Çocukluk çağında kazalar ve yaralanma kontrolü. Türkiye Klinikleri, Pediatrik Bilimler, Sosyal Pediatri Özel Sayısı 2006; 2: 64-78.
Gür ŞÖ, Zorlu T. Çocuk mekanları. İstanbul: YEM Yayınları, 2002.
Warda LJ. Injury prevention: Effectiveness of primary care interventions. In: Feldman W (ed). Evidence Based Pediatrics. Hamilton: B.C.Decker Inc, 2000: 267-81.
Knoppy JF. Injury prevention and control in a system of pediatric emergency care. In: Seidel JS, Knoppy JF (eds). Childhood emergencies in the office, hospital and community (organizing systems of care). 2nd ed. Illinois: AAP, 2000: 325-34.
Hooper R, Coggan CA, Adams B. Injury prevention attitudes and awareness in New Zealand. Inj Prev 2003; 9: 42-7.
Brewin M, Peters T. An investigation of child restraint/seatbelt useage in motor vehicles by Maori in Northland New Zealand. Inj Prev 2003; 9: 85-6.
Cohen LR, Runyan CW. Pediatric injury prevention counseling priorities. Pediatrics 1997; 5: 704-10.
Clamp M, Kendrick D. A randomised controlled trial of general practitioner safety advice for families with children under 5 years. BMJ 1998; 316: 1576-9.
Dede Çınar N. “0-6 yaş çocuklarda annenin ev kazalarına yönelik güvenlik önlemlerini tanılama ölçeği”nin geliştirilmesi ve çocukta- ki kazaları önlemede annelere verilen eğitimin etkisi. Doktora Te- zi. T.C. İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Hemşirelik Anabilim Dalı, İstanbul, 1999.
Dede Çınar N. 0-6 yaş grubu çocukların ev kazalarından korun- masında ailenin rolü. Klinik Çocuk Forumu Dergisi 2004; 4:62- 6.
Neyzi O, Bulut A (Düzenleyenler). Çocuk Güvenliği, kaza ve yara- lanmalar. İçinde: ‘Evde çocuk bakımı’. Çocuk Sağlığı Derneği. İs- tanbul, 2007: 247-58.
Ulukol B. Güvenlik danışmanlığı nasıl yapılmalı? Klinik Çocuk Fo- rumu Dergisi 2004; 4: 67-72.
American Academy of Pediatrics. TIPP: the injury prevention program. A guide to safety counseling in office practice. Age-related safety sheets. Accessed October 9, 2006, at: http://www. aap.org/family/tippmain.htm
The Cochrane Library, www.thecochranelibrary.com, Issue 4, October 2007.
Vincenten J. European Child Safety Aliance, Action Plan 2001 to 2003. Amsterdam: ECOSA, 2001.
Lindqvist K,Timpka T, Schelp L, Risto O. Evaluation of a child safety program based on the WHO safe community model. Injury Prevention 2002; 8: 23-6.
Uğur Baysal S. Tıbbi İhmal. İçinde: Polat O (yazar). Tüm Boyutla- rıyla Çocuk İstismarı 1, Tanımlar. İstanbul: Seçkin Yayıncılık, 2006, 265-73. Sminkey L. World report on child injury prevention. WHO Update. Inj Prev 2008; 14:69.
İnternet Kaynakları http://www.cocukguvenligi.org/guvenlik.html. www. savealife.org/safety/childproofing-your_home.htm. www.aap.org/mrt/ciaccidents.htm. www.annecocuk.com/eski/safety/guvenlik2htm. www.babysafe.com/tips.htm. www.cocuksagligi.com/evkazalari/evkazalari.html. www.evkazalari.com www.injuryfree.org www.unicef.org-injury_prevention www.kidssafe-t.com http://iafcs.com www.cocukguvenlik.com.tr