ALEVİ VE BEKTAŞİ SÖZLÜ KÜLTÜRÜNDEKİ DEĞER KAVRAMLARI

Türklerin Alevilikle tanışmaları İslam ile tanışmaya başlamalarıyla aynı dönemlere denk gelmektedir. Bu nedenle Alevilik öncelikle kırsal bölgelerde yaşayan veya göçebe halde yaşayan Türkler arasında yayılmaya başlamıştır. Yaşam biçimleri nedeniyle yazılı aktarım bu topluluklarda çok yaygın değildi. Buna bağlı olarak Alevilik kültürü ve öğretileri daha çok sözlü aktarım araçları ile sonraki kuşaklara öğretilmiş ve aktarılmıştır. Bu durum her ne kadar Aleviliğe ait bazı kültürel unsurların kaybolduğu izlenimini yaratsa da bu aktarım ögelerinin gücü ve halk tarafından benimsenmesi sebebiyle büyük ölçüde muhafaza edildiği anlaşılmaktadır. Şiir ve deyiş gibi farklı biçimleri olan bu kültürel aktarım unsurlarının en güçlüleri gülbanklardır. Alevi ve Bektaşi sözlü kültüründe bir çeşit dua niteliği taşıyan Gülbanklar aynı zamanda içeriğinde güçlü ahlaksal öğütler barındırmaktadır. Gülbanklarda sıkça Türk kültüründe ya da İslam geleneğinde önemsenen değer kalıplarına atıf yapılmaktadır. Bu çalışmada özellikle Alevi ve Bektaşi gülbanklarında yer verilen “inanç, insan, eğitim ve ilim, kadının toplumdaki yeri, dostluk, arkadaşlık, sevgi, muhabbet, alçakgönüllülük, yiğitlik, doğruluk” gibi temel konulardaki değer kalıpları ele alınmıştır. Bununla birlikte diğer sözlü kültür unsurlarındaki değer kavramları da araştırılmıştır. Bu doğrultuda teorik eserler ve kanaat önderleriyle yapılan röportajlar incelenmiştir. Bu çalışmanın temel iddiası Alevi ve Bektaşi sözlü kültüründe güçlü bir şekilde yer alan değer kavramlarının evrensel ve İslami değerler ile uyumlu olduğu ve aynı zamanda bu değerlerin Türk kültürünün oluşmasında hayati bir işlev gördüğü yönündedir. Yalın olarak bu iddia tek başına konuyu önemli ve araştırılmaya değer kılmaktadır. Bu çalışmanın temel motivasyonu bahsi geçen bu önemdir. Çalışmanın deseni nitel araştırma yöntemlerine uygun olarak oluşturulmuştur. Bulgular eleştirel bir bakış açısı ve yorumlama tekniği kullanılarak oluşturulmuştur.

The Concepts of Value in Alevi and Bektashi Oral Culture

The meeting of the Turks with Alawism coincides with the beginning of the introduction of Islam. For this reason, Alawism has started to spread among the Turks living in rural areas or living in nomads. Written transfer was not very common in these communities because of their way of life. Accordingly, Alawism culture and teachings have been taught and passed on to the next generations by means of oral transmission. Although this situation creates the impression that some cultural elements belonging to Alawism have disappeared, it is understood that these transfer elements have been preserved to a great extent due to their strength and public acceptance. Gulbank is the strongest of these cultural transfer elements with different forms such as poetry and saying. Gulbank, which is a kind of prayer in Alawi and Bektashi oral culture, also contains strong moral advice. Gulbank often refers to the value patterns that are considered important in the Turkish culture and Islamic tradition. In this study, value patterns on basic topics such as “belief, people, education and science, the place of women in society, friendship, love, affection, modesty, bravery, truthfulness” which are included in the Alawi and Bektashi gulbanks, are discussed. In addition, the concepts of ‘value’ in other oral cultural elements were also investigated. Accordingly, theoretical works and interviews with opinion leaders were examined. The pattern of the study was created in accordance with qualitative research methods. The findings were constructed using a critical point of view and interpretation technique. The main argument of this study is that the concepts of ‘value’, which take a strong place in the Alawi and Bektashi oral culture, are compatible with universal and Islamic values, and at the same time, these values play a vital function in the formation of Turkish culture. Even this claim alone makes the subject important and worthy of investigation.

___

Akbaş, Oya. (2008). “Değerler Eğitimi Programlarına Genel Bir Bakış”. Değerler Eğitimi Dergisi, 6 (16), 9-27.

Alpaslan, Hasan Hüseyin. (2012). Anadolu’daki Alevilik ve Kızılbaş Türkler. İstanbul: Kum Saati Yayınları

Anadol, Cemal ve Gürcanlı, Şenol. (1984). Türk Din ve Tasavvuf Musikisi. İstanbul: Melda Yayınları

Avrupa Birliği [AB]. (2008). Atlas of European Values. 31 Aralık 2019 tarihinde http://www.atlasofeuropeanvalues.eu/new/europesekaarten.php adresinden erişilmiştir.

Baltacıoğlu, İsmail Hakkı. (1954). “Türklük Bakımından Aleviler”. Türk Düşüncesi,

Aralık 1954, 3, s.13 Web: 22 Ocak 2020’ tarihinde http://www.turkmeclisi.org/?Sayfa=Temel-Bilgiler&Git=Bilgi-Goster&Baslik=turkluk-bakimindan-aleviler&Bil=487 adresinden erişilmiştir.

——. (1950). “Alevilik ve Türklük”. Yeni Adam, Mart 1950, s.340

Bardakçı, Cemal. (2012). Alevilik Ahilik Bektaşilik. İstanbul: Postiga Yayınları

Berkowitz, Marvin W. (2011). “What Works in Values Education”. International Journal of Educational Research 50, 153–158. 31 Aralık 2019 tarihinde https:// www.researchgate.net/publication/251599562_What_works_in_values_education adresinden erişilmiştir.

Birge, John Kingsley. (1991). Bektaşilik Tarihi. Çeviren: Reha Çamuroğlu. İstanbul: Ant Yayınları

Coşan, Mahmut Esat. (2013). Makalat-ı Hacı Bektaş-ı Veli. İstanbul: Server Yayınları

Çamuroğlu, Reha. (2000). Değişen Koşullarda Alevilik (3. Baskı). İstanbul: Doğan Kitap

Çebi, Bahar. (2019). “Değerler Eğitimi Nedir?” 31 Aralık 2019 tarihinde http://etwinningonline.eba.gov.tr/wp-content/uploads/2019/09/De%C4%9Ferler-E%C4%- 9Fitimi-Nedir_.pdf adresinden erişilmiştir.

Dedebaba, Ahmed Sırrı. (2013). Ahmediyye Risalesi ve Nefesler. İstanbul: Revak Kitabevi

Dilmaç, Bülent ve Ulusoy, Kadir. (2016). Değerler Eğitimi (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi

Diyaroğlu, Süleyman. (2002). Kozmik Bir Senfoni Alevilik. İstanbul. Aydüşü Yayınları Eröz, Mehmet. (2014). Türkiye’de Alevilik Bektaşilik. İstanbul: Ötüken Neşriyat

Eyuboğlu, İsmet Zeki. (1997). Günümüzde Alevilik (Sorunları – İlkeleri – Gelişimi) (2. Baskı). İstanbul: Pencere Yayınları

Eyuboğlu, Sebahattin. (1990). Pir Sultan Abdal. İstanbul: Cem Yayınları

Fığlalı, Ethem Ruhi. (1991). Türkiye’de Alevilik Bektaşilik. İstanbul: Selçuk Yayınları

Gölbol, Metin. (Trh.). “Hz. Ali’nin Sevgisi Hakkında Kırk Hadis”. 22 Şubat 2020 tarihinde http://balaghah.net/old/nahj-htm/tur/nahj/ali-nahj/index.html adresinden erişilmiştir.

Güner, Ahmet. (Trh). 5 Kitapta Tarikatler, Mezhepler ve Alevilik. İstanbul: Milliyet Gazetesi Kültür Yayınları

Hacı Bektaş Veli. (2007). Makâlât. Hazırlayanlar: Ali Yılmaz, Mehmet Akkuş ve Ali Öztürk. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları. 29 Mayıs 2020 tarihinde https://www.ussakiorder.com/uploads/5/8/1/7/58178045/23437637-makalat-haci-bekta%C3%85%C5%BEi-vel%C3%84%C2%B0.pdf adresinden erişilmiştir.

Kızılgöz, Mehmet. (2012). Gülbank Alevilikte Dua (2. Baskı). Ankara: Ayyıldız Yayınları

Korkmaz, Esat. (2009). Kitap Yol Rehberi: Gülbanklar – Erkânlar. İstanbul: Demos Yayınları

Müslim. (Trh). “Sahih-i Müslim”. 30 Kasım 2019 tarihinde https://www.sabah. com.tr/galeri/kadin/islamda-kadinin-onemini-anlatan-hadisler/10 adresinden erişilmiştir.

Ocak, Ahmet Yaşar. (2015). Alevî ve Bektaşi İnançlarının İslam Öncesi Temelleri. İstanbul: İletişim Yayınları

Orhan, Hüseyin. (2003). Alevilikte İbadet. İstanbul: Garip Dede Yayınları

Öz, Sevgi. (2016). Alevi - Bektaşi İnancında Gülbank, Dua ve Deyişler (3. Baskı). Ankara: Kültür Ajans Yayınları

Özdemir, Ali Rıza. (2017). A’dan Z’ye Alevilik Başlangıç Kitabı (2. Baskı). Ankara: Kripto Yayınları

Öztürk, Haldun. (2015). “Nitel ve Nicel Araştırma Nedir? Aralarındaki Farklar Nelerdir?” 14 Nisan 2020 tarihinde https://haldunozturk.com/nitel-ve-nicel-arastirma-nedir-aralarindaki-farklar-nelerdir/ adresinden erişilmiştir.

Resmî Gazete (24/6/1973). “Milli Eğitim Temel Kanunu” (Kabul Tarihi: 14/6/1973). Kanun Numarası: 1739 Yayımlandığı Sayı: 14574 Yayımlandığı Düstur: Tertip: 5 Cilt: 12 Sayfa: 2342. 31 Aralık 2019 tarihinde https://www.mevzuat.gov.tr/ MevzuatMetin/1.5.1739.pdf adresinden erişilmiştir.

Sezgin, Abdulkadir. (2001). Alevilik Deyince (3. Baskı). İstanbul: Burak Yayınları

Sofuoğlu, Cemal ve İlhan, Avni. (1997). Alevilik Bektaşilik Tartışmaları. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları

Şener, Cemal. (1996). Alevizm (Alevilik). İstanbul: BDS Yayınları

——. (Trh.). Alevi Törenleri. İstanbul: Ant Yayınları Şenol, Abdullah. (2015). Cem Erkanı: Dualar – Deyişler. Ankara: Emod Yayınları

TDK. (2019). Güncel Türkçe Sözlük. 12 Kasım 2019 tarihinde https://sozluk.gov.tr/ adresinden erişilmiştir.

Tiryaki, Recep. (2014). Sorularla Alevilik Bektaşilik (4. Baskı). İstanbul: Şah-ı Merdan Yayınları

Tokalak, İsmail. (2017). Ahilik Bektaşilik Alevilik ve Mevleviliğin Kökenleri. İstanbul: Doğu Kitabevi

Yaman, Ali. (2007). Alevilik ve Kızılbaşlık Tarihi. İstanbul: Nokta Yayınları

Yıldırım, Ali. (1997). Başlangıcından Günümüze Alevi Bektaşi Deyişleri 1 (2. Baskı). Ankara: Uyum Yayınları

Yılmaz, Muhammet. (2018). Değerler Eğitimi ve Okul Etkinlikleri (3. Baskı). İstanbul: DEM Yayınları

Yörükan, Yusuf Ziya. (2015). Anadolu’da Alevîler ve Tahtacılar. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları

Zelyut, Rıza. (1991). Öz Kaynaklarına Göre Alevilik (6. Basım). İstanbul: Yön Yayınları

Zabun, Beyhan. (2013a). “Aleviliğin Sosyolojik Öğretimi”. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 65, 119-134

——. (2013b). “Değerlerin Sosyolojik Öğretimi: Ortaöğretim Sosyoloji Dersi Öğretim Programında Yer Alan Değerlerin Analizi”. Akademik Bakış Dergisi, 38, 1-11

Zenger, Erkal. (2000). Postmodern Şamanizm Alevilik ve Halk Ozanları. Ankara: İtalik Kitaplar (Ayyıldız Yayınları