Ayşegül ÇOPUR ÇİÇEK, Zeynep ŞENTÜRK KÖKSAL, Ayşe ERTÜRK, Ersin KÖKSAL

Rize 82.Yıl Devlet Hastanesinde bir yıllık sürede kan kültürlerinden izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotiklere duyarlılıkları

Amaç: Bu çalışmada Şubat 2010 - Şubat 2011 tarihleri arasında Rize 82. Yıl Devlet Hastanesi Mikrobiyoloji Laborotuvarına gönderilen kan kültür örneklerinden izole edilen çeşitli mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları araştırılmış ve uygun antibiyotik kullanım politikalarına katkıda bulunulması amaçlanmıştır.Yöntem: Laboratuvarımıza gönderilen 900 kan kültürü örneği bifazik Rosmedia GBL , besiyerine ekilmiş ve rutin prosedürlere uygun olarak EMB ve koyun kanlı agara pasajlanmıştır. Üreme sonrası mikroorganizmaların identifikasyonu koloni morfolojisi, Gram boyama ve biyokimyasal testleri içeren Antibiyotik duyarlılıkları Clinical and Laboratory Standards Institute CLSI önerilerine göre KirbyBauer disk difüzyon yöntemi ile belirlenmiştir.Bulgular: Gelen kan kültür örneklerinin 750 %83,3 ’sinde herhangi bir üreme olmamış, 15 örnek %1,7 ise kontaminasyon olarak değerlendirilmiştir. Örneklerin 135 %15.0 ’inde çeşitli mikroorganizmalar izole edilmiş, 108 %80,0 ’i Gram-pozitif bakteriler, 23 %17,0 ’ü Gram-negatif bakteriler ve dördü %3,0 Candida spp. olarak bulunmuştur. Gram-pozitif bakterilerden 94 %87,0 ’ü koagülaz-negatif stafilokok KNS , dört %3,7 ’ü S.aureus ve 10 %9.3 ’u Enterococcus spp. olarak belirlenmiştir. Metisilin direnci KNS’da Enterococcus spp. with 10 9.3% positive samples %70,2, S. aureus’ta %50,0 olarak bulunmuştur. Methicillin resistance were found in 70.2% of CNS and Stafilokoklarda direncine rastlanmamıştır. Gram negatif bakterilerden not found in Staphylococcus and Enterococcus isolates. altı %26.0 ’sı Escherichia coli, beş %21,7 ’i Klebsiella The most frequently isolated Gram-negative species spp., beş %21.7 ’i Pseudomonas spp., yedi %30.4 ’si were: Escherichia coli 6 26.0% , Klebsiella spp. 5 21.7% , Acinetobacter spp., olarak tanımlanmıştır. GramPseudomonas spp. 5 21.7% , and Acinetobacter spp. negatif bakterilerden en sık izole edilen E.coli, 7 30.4% . Imipenem was found to be the most effective Klebsiella spp. ve Pseudomonas spp. izolatlarında en antibiotic for the most frequently isolated Gramduyarlı antimikrobiyal imipenem olarak belirlenmiştir. negative bacteria, i.e., E. coli, Klebsiella spp. and Yoğun bakım ünitesinde üreyen Acinetobacter spp. Pseudomonas spp. However, 6 85.7% Acinetobacter izolatlarının altı %85.7 ‘sı imipeneme dirençli spp. isolates grown in samples of patients from the bulunmuştur. intensive care unit, were resistant to Imipenem.ve enterokoklarda glikopeptit Sonuç: Bakteriyemi etkenleri arasında önemli yer tutan bakterilerin tanımlanması için kanın alınış pathogenic bacteria, which could lead to bacteremia, tekniğinden başlanarak kan kültürleri konusunda hastane hospital staff should be trained on blood collection personeline eğitim verilmeli, klinikler en az iki şişe kan techniques. Clinics should send at least two blood kültürü gönderilmesi konusunda bilgilendirilmeli ve culture bottles and blood culture systems should be kan kültürlerinin daha etkin çalışılması için otomatize automated to run effectively. Additionally, resistance sistemlere geçilmelidir. Ayrıca bakteriyemi etkenlerinin profiles of bacteria could change over time, therefore direnç profillerinde de zamanla değişim olduğundan the situation of antibiotic resistance should be antibiyotik tedavi stratejilerini belirlemek için bu monitored in order to determine strategies of antibiotic etkenlerin antibiyotik direnç oranlarının takip edilmesi treatment.gerekmektedir

Anahtar Kelimeler:

Kan kültürü, bifazik kan kültürü besiyeri, antimikrobiyal duyarlılık

Microorganisms isolated from blood cultures during the period of one year at the 82nd Year Rize State Hospital and their susceptibility to antibiotics

Objective: The aim of this study was to contribute to the antibiotic usage policies by determining microorganisms isolated from blood cultures at Microbiology Laboratory of 82. Year Rize Governmental Hospital between February 2010 and February 2011, and their sensitivity to antibiotics.Method: Nine-hundred blood culture samples sent to the laboratory were added to biphasic blood culture medium Rosmedia, GBL and were inoculated both with EMB and sheep blood agar according to the routine procedures. The identification of microorganisms were made with conventional methods including colony morphology, Gram staining and biochemical tests. Antibiotic susceptibility was determined by Kirby-Bauer disk diffusion method according to the recommendations of Clinical and Laboratory Standards Institute CLSI . Results: There was no growth in 750 83.3% of these samples and 15 1.7% samples were concidered as contaminations. Bacteria were determined in 135 15.0% samples; 108 80% of these were Grampositive, 23 17.0% were Gram-negative and 4 3.0% were Candida spp.. In the group of Gram-negative bacteria, coagulase negative Staphylococcus CNS was the most frequently isolated species 94 87% , followed by Staphylococcus aureus with 4 3.7% and spp. olarak belirlenmiştir. Metisilin direnci KNS’da Enterococcus spp. with 10 9.3% positive samples %70,2, S. aureus’ta %50,0 olarak bulunmuştur. Methicillin resistance were found in 70.2% of CNS and Stafilokoklarda direncine rastlanmamıştır. Gram negatif bakterilerden not found in Staphylococcus and Enterococcus isolates. altı %26.0 ’sı Escherichia coli, beş %21,7 ’i Klebsiella The most frequently isolated Gram-negative species spp., beş %21.7 ’i Pseudomonas spp., yedi %30.4 ’si were: Escherichia coli 6 26.0% , Klebsiella spp. 5 21.7% , Acinetobacter spp., olarak tanımlanmıştır. GramPseudomonas spp. 5 21.7% , and Acinetobacter spp. negatif bakterilerden en sık izole edilen E.coli, 7 30.4% . Imipenem was found to be the most effective Klebsiella spp. ve Pseudomonas spp. izolatlarında en antibiotic for the most frequently isolated Gramduyarlı antimikrobiyal imipenem olarak belirlenmiştir. negative bacteria, i.e., E. coli, Klebsiella spp. and Yoğun bakım ünitesinde üreyen Acinetobacter spp. Pseudomonas spp. However, 6 85.7% Acinetobacter izolatlarının altı %85.7 ‘sı imipeneme dirençli spp. isolates grown in samples of patients from the bulunmuştur. intensive care unit, were resistant to Imipenem.ve enterokoklarda glikopeptit Sonuç: Bakteriyemi etkenleri arasında önemli yer tutan bakterilerin tanımlanması için kanın alınış pathogenic bacteria, which could lead to bacteremia, tekniğinden başlanarak kan kültürleri konusunda hastane hospital staff should be trained on blood collection personeline eğitim verilmeli, klinikler en az iki şişe kan techniques. Clinics should send at least two blood kültürü gönderilmesi konusunda bilgilendirilmeli ve culture bottles and blood culture systems should be kan kültürlerinin daha etkin çalışılması için otomatize automated to run effectively. Additionally, resistance sistemlere geçilmelidir. Ayrıca bakteriyemi etkenlerinin profiles of bacteria could change over time, therefore direnç profillerinde de zamanla değişim olduğundan the situation of antibiotic resistance should be antibiyotik tedavi stratejilerini belirlemek için bu monitored in order to determine strategies of antibiotic etkenlerin antibiyotik direnç oranlarının takip edilmesi treatment.gerekmektedir.Conclusion: For the identification of highly

Keywords:

Blood culture, biphasic blood culture medium, antimicrobial susceptibility,

PDF

___

Tabriz MS, Riederer K, Baran JJ, Khatib R. Repea- ting blood cultures during hospital stay: practice patern at a teaching hospital and a proposal for guidelines. Clin Microbiol Infect, 2004; 10: 624-7.
Mylotte JM, Tayara A. Blood culture: clinical aspects and controversies. Eur J Clin Microbiol Infect Dis, 2000; 19: 157-63.
Köksal F, Samastı M. Kan kültüründen izole edilen stafilokoklarda antibiyotik direnci. ANKEM Derg, 2002; 16: 10-3.
Yurtsever SG, Baran N, Afflar İ, Yalçın MA, Kurultay N, Türker M. İzmir Eğitim ve Araştırma Hastanesinde kan kültürlerinden izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotiklere karşı duyarlılıkları. Klimik Derg, 2006; 19: 56-9.
Clinical and Laboratory Standards Institute. (Gür D.) Antimikrobik Duyarlılık Testleri İçin Uygulama Standartları. Onsekizinci Bilgi Eki. Ankara: Bilimsel Tıp Yayınevi, 2008.
Sümerkan B. Nozokomiyal sepsis. Etyoloji ve mikrobiyolojik tanı. Hast İnfek Derg, 1998; 2: 182-7.
Doğanay M. Sepsis. In: Wilke Topçu A, Söyletir G, Doğanay M. eds. İnfeksiyon Hastalıkları. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri, 1996: 473.
Mehli M, Gayyurhan ED, Zer Y, Akgün S, Özgür Akın FE, Balcı İ. Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde kan kültürlerinden izole edilen mik- roorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları. İnfek Derg, 2007; 21(3): 141-5.
Kaya S, Arıdoğan CB, Çetin H, Demirci M. Çocuk hastalardan alınan kan kültürlerinde üreyen mik- roorganizmalar ve antibiyotik dirençleri. Fırat Tıp Derg, 2007; 12: 34-6.
Yüce P, Demirdağ K, Kalkan A, Özden M, Denk A, Kılıç SS. Kan kültürlerinde izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları. ANKEM Derg, 2005; 19: 17-21.
Şener AG, Er H, Türker M. Hemokültürlerden soyutlanan mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları. ANKEM Derg, 2001; 15: 714-7.
Biedenbach DJ, Moet GJ, Jones RN. Occurence and antimicrobial resistance pattern comparisons among bloodstream infection isolates from the SENTRY Antimicrobial Surveillance Program (1997- 2002). Diagn Microbiol Infect Dis, 2004; 50(1): 59-69.
Hautala T, Syrjala H, Lehtinen V, Kauma H, Kauppila J, Kujala P, et al: Blood culture, Gram stain and clinical categorization based empirical antimicrobial therapy of bloodstream infection, Int J Antimicrob Agents, 2005; 25(4): 329-33.
Aktaş O, Felek R, Çelebi S. Kan kültürlerinden sık olarak izole edilen bakterilerin antimikrobiklere duyarlılıkları. ANKEM Derg, 1994; 8(1): 45-50.
Öksüz Ş, Yavuz T, Şahin İ, Yıldırım M, Akgünoğlu M, Kaya D, Öztürk E. Kan kültürlerinden izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotiklere duyarlılıkları. Türk Mikrobiyol Cem Derg, 2008; 38(3-4) : 117-21.
Reimer LG, Wilson ML, Weinstein MP. Update on detection of bacteremia and fungemia. Clin Microbiol Rev, 1997; 10: 444-65.
Çiçek A. Bir yıllık sürede kan kültürlerinin klinik, epidemiyolojik ve bakteriyolojik yönden prospektif olarak değerlendirilmesi. Uzmanlık Tezi. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi. 2005.
Richter SS, Beekmann SE, Croco JL, Diekema DJ, Koontz FP, Pfaller MA, et al. Minimizing the workup of blood culture contaminants: Implementation and evaluation of a laboratory-based algorithm. J Clin Microbiol, 2002: 2437-44.
Esel D, Doganay M, Alp E, Sümerkan B. Prospective evalution of blood cultures in Turkish university hospital: Epidemiology, microbiology and patient outcome. Clin Microbiol Infect, 2003; 9: 1038-44.
Kara A, Kanra G, Cengiz AB, Apis M, Gur D. Pediatric blood culture: time to positivity. Turk J Pediatr, 2004; 46(3):251-5.
Thylefors JD, Harbath S, Pittet D. Increasing bacteremia staphylococci: Fiction or reality? Infect Cont Hosp Epidemiol, 1998; 19(8): 581-90. coagulase-negative
Souvenir D, Anderson DE, Palpant JRS, Mroch H, Askın S, Anderson J, et al. Blood cultures positive for coagulase-negative Staphylococci: Antisepsis, pseudobacteremia, and therapy of patients. J Clin Microbiol, 1998: 1923-6.
Weinstein MP. Blood culture contamination: Persisting problems and partial progress. J Clin Microbiol, 2003: 2275-8.
Schifman RB, Pindur A. The effect of skin disinfection materials on reducing blood culture contamination. Am J Clin Pathol, 1993; 99: 536-8.
Khatib R, Schaffer C. and Johnson LB. Staphylococcus aureus in a single positive blood culture: Causes and outcome. Scand J Infect Dis, 2002; 34: 645- 7.
Seo SK, Venkataraman L, DeGirolami PC, Samore MH. Molecular typing of coagulase-negative staphylococci from blood cultures does not correlate with clinical criteria for true bacteremia. Am J Med, 2000; 109: 697-704.
Mirret S, Weinstein MP, Reimer LG, Wilson ML, Reler LB. Relevance of the number of positive bottles in determining clinical signifinance of coagulase- negative staphylococci in blood cultures. J Clin Microbiol, 2001; 3279-81.
Richter SS. Strategies for minimizing the ımpact of blood culture contaminants. Clin Microbiol Newsletter, 2002; 24-7.
Ruhe J, Menon A, Mushatt D, Dejace P, Hasbun R. Non-epidermidis coagulase-negative staphylococcal bacteremia: Clinical predictors of true bacteremia. Eur J Clin Microbiol Infec Dis, 2004; 495-8.
Jones RN, Pfaller MA, Marshall SA, Hollis RJ, Wilke WW. Antimicrobial activity of 12 broad spectrum agents tested against 270 nosocomial blood stream infection isolates caused by non enteric Gram negative bacilli: Occurence of resistance, molecular epidemiology, and screening for metallo enzymes. Diagn Microbiol Infect Dis, 1997; 29 (3): 102-12.
Doğruman Al F, Akça G, Sipahi B, Sultan N. Kan örneklerinden soyutlanan stafilokok suşlarının antibiyotiklere direnç durumları. ANKEM Derg, 2005; 19(1): 14-6.
Teixeria LM, Facklam RR. Enterococcus. In: Murray PR, Baron EJ, Jorgensen JH, Pfaller MA, Yolken RH (eds): Manual of Clinical Microbiology.8. Washington: ASM Press, 2003: 422-33.
Karabiber N, Karahan M. Çeşitli klinik örneklerden izole edilen enterokok suşlarında yüksek düzeyde streptomisin ve gentamisin direnci. ANKEM Derg, 1995; 9(1):1-7.
Bartoloni A, Stefani S, Montella A, Leani S, Fonci R, Buanonimini MI, et al. High level aminogliycoside resistance and glycopeptide resistance among enterococci isolated from blood cultures. Clin Microbiol Infect, 1997; 385: 1990-5.
Weinstein RA, Hayden MK: Multipl drug resistant pathogens: Epidemiology and control, Bennett JV, Brachman PS (eds): Hospital Infections. 4. Philadelphia: Lippincott, 1998; 215-36.
Raveh D, Rudensky B, Schlesinger Y, Benenson S,Yinnon AM. Susceptibility trends in bacteraemias: Analyses of 7544 patient unique bacteremic episodes spanning 11 years (1990-2000). J Hosp Infect, 2003; 55(3): 196-203.
Fındık D, Tuncer İ, Ural O, Arslan U. Hastane infeksiyonu etkeni olan gram negatif bakterilerin çeşitli antibiyotiklere duyarlılıkları. İnfek Derg, 2001; 15(4):489-93.
Köksal F, Samast F. Kan kültürlerinden izole edilen enterik bakterilerin antibiyotiklere direnç durumu. Klimik Derg, 2002; 15(1): 25-8.
Albayrak N, Kaya Ş. Çeşitli klinik örneklerden izole edilen Escherıchia coli ve Klebsiella pneumoniae suşlarının genişlemiş spektrumlu beta laktamaz üretimleri ve antibiyotik direnç oranları. Türk Mikrobiyol Cem Derg, 2009; 39 (1-2): 16-21.
Atay T, Biçmen M, Gülay Z. Kan kültürlerinden izole edilen non fermentatif çomaklar ve antibiyotik duyarlılıkları. ANKEM Derg, 2002; 16: 108.
Ünlü GV, Ünlü M, Bakıcı MZ, Gür D. Kan kültürlerinden bakterilerin çeşitli antibiyotiklere direnci ve genişlemiş spektrumlu betalaktamaz oranları, İnfeks Derg, 2003; 17: 459-63.
Sevim S, Öztürk Ş, Coşkuner A, Özgenç O, Avcı M. Bactec kan kültür sistemi ile izole edilen mikroorganizmaların değerlendirilmesi. İnfek Derg, 2007; 21 (3): 135-40.