Neriman MOR, Bekir ÇELEBİ, Özgür ÇELEBİ, Fatih BÜYÜK, Mitat ŞAHİN

Kars ve Ankara Yöresine ait köpeklerde Francisella tularensis antikorlarının araştırılması

AMAÇ: Tularemi, Francisella tularensis tarafından oluşturulan memeliler, kuşlar ve böcekler dahil birçok hayvan türünü etkileyen geniş konak çeşitliliğine sahip zoonotik bir hastalıktır. Tularemi için küçük kemiriciler doğal konakçı; kan emen ektoparazitler ise en önemli vektörlerdir. Evcil hayvanlar içerisinde tularemiye en duyarlı tür koyunlardır. Köpekler ise gerek bakteriyi taşımakla rezervuar olarak gerekse kenelere konakçılık yaparak tulareminin epidemiyolojisinde önemli rol oynarlar. Bu çalışmada; Kars Yöresine ait çoban köpekleri ve Ankara Yöresine ait pet köpeklerinde F. tularensis antikorlarının araştırılması amaçlanmıştır. YÖNTEMLER: Kars Yöresine ait 171 çoban köpeği ve Ankara yöresine ait 99 pet köpeğinin kan serum örneği F. tularensis antikorları yönünden mikroaglütinasyon testi (MAT) ile incelenmiştir. Test antijeni olarak %0,005 safranin-O içeren F. tularensis antijeni kullanılmıştır. MAT ile 1/80 ve üzeri antikor titresi tanısal titre olarak dikkate alınmıştır. BULGULAR: Çoban köpeklerinin dokuz (%5,3)ü ve pet köpeklerinin iki (%2,0)ı olmak üzere toplamda 11 (%4,1) köpekte 1/80 ve üzeri titrede F. tularensis antikoru saptanmıştır. Bu serum örnekleri Brucella canis antijeni ile incelenerek brusellozis yönünden negatif oldukları belirlenmiştir. Çoban köpekleri ve pet köpeklerinde F. tularensis antikorlarının görülme sıklığı arasındaki fark istatistiksel olarak önemsiz (p>0,05) bulunmuştur. SONUÇ: Tulareminin insanlara bulaşmasında köpeklerin rol oynayabileceği, hastalığın epidemiyolojisinin aydınlatılmasına yönelik bu tür çalışmaların yarar sağlayacağı ve sayılarının artırılması gerektiği kanısına varılmıştır.

Investigation of Francisella tularensis antibodies in dogs in Kars and Ankara Region

OBJECTIVE: Tularemia, is a zoonotic disease with a wide variety of hosts caused by Francisella tularensis, that affects many animal species including mammals, birds and insects. Small rodents are the natural hosts, and blood-sucking ectoparasites are the most important vectors. Sheep are the most susceptible species to tularemia in domestic animals. Dogs play an important role in the epidemiology of tularemia, both as a reservoir carrying of the bacteria and as a host of ticks. In this study it was aimed to investigate of F. tularensis antibodies in sheepdog from the Kars region and pet dog from the Ankara region. METHODS: One hundred seventy one sheepdog blood serum samples from Kars region and 99 pet dog blood serum samples from Ankara region were examined in terms of F. tularensis antibodies with microagglutination test (MAT). F. tularensis antigen containing 0.005% safranin-O was used as the test antigen. Antibody titer of 1/80 or higher was considered as diagnostic titer with MAT. RESULTS: F. tularensis antibody titers were found as 1/80 and above in total of 11 (4.07%) dogs including 9 (5.3%) sheepdogs and 2 (2.0%) pet dogs. These serum samples were examined with Brucella canis antigen and were found negative for brucellosis. The difference of F. tularensis antibodies incidence between sheepdogs and pet dogs was found statistically insignificant (p>0.05). CONCLUSION: It was concluded that dogs may play a role at transmission of tularaemia to people, such studies would benefit for the elucidation of the epidemiology of the disease and should be increased of the number of them.

PDF

___

1.Ellis J, Oyston PC, Green M, Titball RW. Tularemia. Clin Microbiol Rev, 2002; 15: 631-46.
2. Foley JE, Nieto NC. Tularemia. Vet Microbiol, 2010; 140: 332-8.
3. World Health Organization (WHO). Guidelines on Tularaemia. http://www.who.int/csr/resources/ publications/WHO_CDS_EPR_2007_7.pdf. (Erişim: 26 Kasım 2011).
4. Friend M. Tularemia, Circular 1297. Reston, VA: US Geological Survey Publications, 2006.
5. Miller LD, Montgomery EL. Human tularemia transmitted by bite of cat. J Am Vet Med Assoc, 1957; 130: 314.
6.Woods JP, Panciera RJ, Morton RJ, Lehenbauer TW. Feline tularemia: Compendium on Continuing Education for the Practicing Veterinarian, 1998; 20: 442.
Caihoun EL, Mohb CO, Alfobd HI. Dogs and other mammals as hosts of tularemia and of vector ticks in Arkansas. Am J Hyg, 1956; 63: 127-35.
8.Gurycová D, Kopcok M. Surveillance of Francisella tularensis infection in dogs in Bratislava. Vet Med (Praha), 1992; 37: 169-76.
9. Splettstoesser WD, Tomaso S, Al Dahouk S, Neubauer H, Schuff-Werner P. Diagnostic procedures in Tularemia with special focus on molecular and immunological techniques. J Vet Med B, 2005; 52: 249-61.
10. Brown SL, McKinney FT, Klein GC, Jones WL. Evaluation of a safranin-O-stained antigen microagglutination test for Francisella tularensis antibodies. J Clin Microbiol, 1980; 11: 146-8.
11. Schneider N, Mitchell R, Hardy AV. A rapid slide agglutination test for Pasteurella tularensis infection. Public Health Lab, 1950-51; 8: 33-5.
12.Hopla CE. The ecology of tularemia. Adv Vet Sci Comp Med, 1974; 18: 25-53.
13. Mörner T. The ecology of tularemia. Rev Sci Tech,1992; 11: 1123-30.
14. Gese EM, Schultz RD, Johnson MR, Williams ES, Crabtree RL, Ruff RL. Serological survey for diseases in free-ranging coyotes (Canis latrans) in Yellowstone National Park, Wyoming. J Wildl Dis, 1997; 33: 47-56.
15. Mörner T, Sandstedt K. A serological survey of antibodies against Francisella tularensis in some Swedish mammals. Nord Vet Med, 1983; 35: 82-5.
16. Otlu S. Hayvanlarda tularemi araştırmaları ve dünyadaki durum. In: Gürcan Ş. ed. Francisella tularensis ve Tularemi, Nobel Tıp Kitabevleri, İstanbul, 2009; p. 161-8.
17. Kaufmann AF. Tularemia. In: Greene CE. ed. Infectious diseases of the dog and cat, WB Saunders Co, Philadelphia, 1990; p. 628-31.
18. Capellan J, Fong IW. Tularemia from a cat bite: case report and review of feline-associated tularemia. Clin Infect Dis, 1993; 16: 472-5.
19.von Schroeder HP, McDougall EP. Ulceroglandular and pulmonary tularemia: a case resulting from a cat bite to the hand. J Hand Surg, 1993; 18: 132-4.
20.Siret V, Barataud D, Prat M, Vaillant V, Ansart S, Le Coustumier A, et al. An outbreak of airborne tularaemia in France, August 2004. Euro Surveill, 2006; 11: 58-60.
21.Office International Epizootica (OIE). Tularemia. 2009. http://www.cfsph.iastate.edu/Factsheets/ pdfs/tularemia.pdf. (Erişim: 25 Haziran 2011).
22. Bevanger L, Maeland JA, Naess AI. Agglutinins and antibodies to Francisella tularensis outer membrane antigens in the early diagnosis of disease during an outbreak of tularemia. J Clin Microbiol, 1988; 26: 433-7.
Gustafson BW, DeBowes LJ. Tularemia inAm Anim Hosp Assoc, 1996; 32: 339-41.
McKeever S, Schubert JH, Moody MD, Gorman GW, Chapman JF. Natural occurrence of tularemia in marsupials, carnivors, lagomorphs and large rodents in Southwestern Georgia and Northwestern Florida. J Infect Dis, 1958; 103: 120-6.
Meinkoth KR, Morton RJ, Meinkoth JH. Naturally occurring tularemia in a dog. J Am Vet Med Assoc, 2004; 225: 545-7.
Kılıç S. A general overview of Francisella tularensis and the epidemiology of tularemia in Turkey. Flora, 2010; 15: 37-58.
Şahin M, Atabay Hİ, Bıçakçı Z, Ünver A, Otlu S. Outbreaks of tularemia in Turkey. Kobe J Med Sci, 2007; 53: 37-42.
Şeyda T. Kars bölgesinde koyunlarda tularemi infeksiyonunun insidensis üzerinde serolojik ve kültürel çalışmalar: İlk rapor. Kafkas Üniv Vet Fak Derg, 1996; 2: 49-60.