Kan kültüründen izole edilen gram negatif bakterilerin dağılımı ve antibiyotik direnç oranları

Amaç: Bakteriyemi, hastaneye yatışa neden olabilen ve mortaliteyi arttıran ciddi bir durumdur. Etken olarak gram negatif bakteriler sık izole edilmektedir. Bu çalışmanın amacı, hastanemizde kan kültürlerinden izole edilen gram negatif bakterilerin dağılımını ve antibiyotik direnç oranlarını değerlendirmektir. Yöntem: 2016-2019 yılları arasında mikrobiyoloji laboratuvarına gönderilen kan kültürü örneklerinden izole edilen gram negatif bakteriler retrospektif olarak incelenmiştir. Kan kültürleri BacT/ALERT 3D (bioMérieux, Fransa) ve Render-BC128 (Çin) otomatize kan kültür sisteminde takip edilmiştir. Bakteri tanımlanması ve antibiyotik duyarlılık testleri konvansiyonel yöntemler ve BD Phoenix 100 (BD Phoenix System, Beckton Dickinson, ABD) otomatize sistemiyle yapılmıştır. Bulgular: 2016-2019 yılları arasında yatan hastalardan alınan 10.315 kan kültürü değerlendirilmiştir. Kan kültürlerinin 3.177 (%30.8)’sinde üreme saptanmıştır. 873(%27.5) kan kültüründe gram negatif bakteri izole edilmiş ve çalışmaya dahil edilmiştir. Gram negatif bakteriler arasında Escherichia coli (%38.7) ve Klebsiella pneumoniae (%12.3) türleri en sık izole edilen patojenlerdir. E. coli izolatlarında en yüksek direnç (%76.6) ampisiline , K. pneumoniae ve diğer Enterobacterales türlerinde amoksisilin-klavulanata (%65.9 ve %43.9), Acinetobacter baumannii’de karbapenemlere (%95.4), Pseudomonas aeruginosa’da siprofloksasine (%26.1) karşı saptanmıştır. Enterobacterales türlerinin en duyarlı olduğu antibiyotikler karbapenemler ve amikasin, P. aeruginosa’nın amikasin ve gentamisin, A.baumannii’nin amikasin ve trimetoprim-sülfametoksazol olarak bulunmuştur. Sonuç: Çalışmamızda kan kültüründe gram negatif bakteri üreme sıklığı literatür verilerine benzer şekilde, %27.5 olarak saptanmıştır. Belirlenen bakteri dağılımının farklı çalışmalar ile uyumlu olduğu görülmüştür. Kan kültürü, bakteriyemi tanısında ve doğru tedavinin yönlendirilmesinde en önemli testtir. Bakteriyemide izole edilen mikroorganizmaların dağılımı ve antibiyotik direnç oranları çalışma yapılan merkezlere göre değişiklik gösterir. Bu nedenle, her hastanenin kendi verilerini belirli aralıklarla belirlemesi ve bu sonuçlar doğrultusunda tedavi seçeneklerini düzenlemesi gerektiği düşünülmektedir.

Distribution of gram negative bacteria isolated from blood culture and antibiotic resistance rates

Objective: Bacteremia is a serious condition that causes hospitalization and increases mortality. Gram negative bacteria are frequently isolated as causative agents. The aim of this study was to evaluate the distribution and antimicrobial resistance of the gram negative bacteria isolated from blood cultures in our hospital. Methods: Gram negative bacteria isolated from blood culture samples sent to the microbiology laboratory between 2016-2019 were retrospectively analyzed. The blood cultures were performed by BacT/ALERT 3D (bioMérieux, France) and Render-BC128 (China). Bacterial identification and antibiotic susceptibility tests were performed using conventional methods and BD Phoenix 100 (BD Phoenix System, Beckton Dickinson, ABD) automated systems. Results: A total of 10,315 blood cultures obtained from hospitalized patients between 2016 and 2019 were evaluated. Microbial growth was detected in 3,177 (30.8%) of the blood cultures. Gram negative bacteria were isolated in 873 (27.5%) blood cultures and were included in the study. Among gram negative bacteria, Escherichia coli (38.7%) and Klebsiella pneumoniae (12.3%) species are the most common pathogens. In our study, E. coli strains showed the highest resistance to ampicillin (76.6%), K. pneumoniae and other Enterobacterales species to amoxicillin-clavulonate (65.9% and 43.9%), Acinetobacter baumannii to carbapenems (95.4%), Pseudomonas aeruginosa to ciprofloxacin (26.1%). The most susceptible antibiotics were carbapenems and amikasin for Enterobacterales, amikasin and gentamycin for P. aeruginosa, amikasin and trimethoprim-sulfamethaxazole for A.baumannii. Conclusion: In our study, the frequency of gram-negative bacteria growth in blood culture was found to be 27.5%, similar to literature data. It was observed that the determined bacterial distribution was compatible with different studies. Blood culture is the most important test in the diagnosis of bacteremia and in directing the right treatment. The distribution of microorganisms isolated in bacteremia and their antibiotic resistance rates changes by center. For this reason, it was think that each hospital should determine its own data at regular intervals and guide antibiotic selection according to these results.

PDF

___

1. Arabacı Ç, Kutlu O. Evaluation of microorganisms isolated from blood cultures and their susceptibility profiles to antibiotics in five years period. J Surg Med, 2019;3(10):729-33.
2. Tartar AS, Akbulut A. Bir enfeksiyon hastalıkları ve klinik mikrobiyoloji kliniğinde tedavi edilen hastaların kan kültürü sonuçlarının değerlendirilmesi: üç yıllık bir retrospektif analiz. Klimik Derg, 2018;31(3):218-22.
3. Demirkaya MH, Yeşilkaya A, Ok MA, Azap ÖK. İmmünokompromize hastalarda gelişen bakteriyemilerde etken dağılımı ve antibiyotik duyarlılık oranlarının belirlenmesi. Klimik Derg, 2017;30(1):32-5.
4. Küçükateş E, Gültekin N. Yoğun bakım ünitelerinde yatan hastaların kan kültürlerinden izole edilen mikroorganizmalar ve antimikrobiyal duyarlılıkları. Med Bull Haseki, 2016;54:97-102.
5. Bolukçu S, Başaran S, Çağatay A, Özsüt H, Eraksoy H. Klinik mikrobiyoloji laboratuvarına gönderilen kan kültürlerinin prospektif olarak değerlendirilmesi. Klimik Derg, 2018;31(2):120-4.
6. Demirel A. Özel bir hastanede Gram-negatif bakteri izolatlarında antibiyotik direncinin değerlendirilmesi. Bakırköy Tıp Derg, 2019;15:292-8.
7. Köksal-Çakırlar F, Uyar Y, Özdemir S, Barış A, Gözün-Şaylan E, Habip Z, ve ark. 2011-2014 yılları arasında kan kültürlerinden izole edilen mikroorganizmalar ve antimikrobiyal direnç durumları. Turk Hij Den Biyol Derg, 2017;74(1):55-70.
8. European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing. Breakpoint tables for interpretation of MICs and zone diameters Version 9.0, http://www.eucast.org [erişim10.05.2020].
9. Akyıldız Ö, Beşli Y, Kocagöz AS. Yoğun bakım ünitesinde bakteriyemi tanısı ile takip edilen hastaların değerlendirilmesi. Cukurova Med J, 2019;44(Suppl 1):521-8.
10. KLIMUD. Klinik Örnekten Sonuç Raporuna Uygulama Rehberi, Kan Dolaşımı Örnekleri, s.43, KLİMUD, Ankara (2017).
11. Müderris T, Yurtsever SG, Baran N, Özdemir R, Er H, Güngör S, ve ark. Kan kültürlerinde izole edilen mikroorganizmalar ve antimikrobiyal duyarlılık paternlerinin son beş yıldaki değişimi. Turk Hij Den Biyol Derg, 2019;76(3):231-42.
12. Ergül AB, Işık H, Altıntop YA, Torun YA. Bir çocuk yoğun bakım biriminde kan kültürlerinin geriye dönük değerlendirilmesi: üç yıllık sonuçlar. Turk Pediatri Ars, 2017;52:154-61.
13. T.C. Sağlık Bakanlığı Türkiye Halk Sağlığı Kurumu Ulusal Antimikrobiyal Direnç Sürveyans Sistemi 2016 Yıllık Raporu.
14. Taşçı L, Güreser AS, Boyacıoğlu Zİ, Karasartova D, Özkan AT. Hitit Üniversitesi Çorum Eğitim ve Araştırma Hastanesinde kan kültürlerinden üreyen mikroorganizmalar ve antimikrobiyal duyarlılıkları. FLORA, 2016;21(1):27-32.
15. Duran H, Çeken N, Atik TK. İdrar kültürlerinden izole edilen Escherichia coli ve Klebsiella pneumoniae suşlarının antibiyotik direnç oranları: Dört yıllık analiz. ANKEM Derg, 2020;34(2):41-47.
16. Barış A, Bulut ME, Öncül A, Bayraktar B. Yoğun bakım ünitelerinde yatan hastalara ait klinik izolatların tür dağılımı ve antibiyotik duyarlılıkları. J Turk Soc Intensive Care, 2017;15:21-7.
17. Central Asian and Eastern European Surveillance of Antimicrobial Resistance Annual report 2017.
18. Central Asian and Eastern European Surveillance of Antimicrobial Resistance Annual report 2018.
19. Şahin AR, Doğruer D, Nazik S, Aktemur A, Öksüz H, Aral M, ve ark. Hastane kökenli patojenlerde artan antimikrobiyal direnç sorunu: Acinetobacter baumannii. Online Türk Sağ Bil Derg, 2019;4(2):156-69.
20. Cesur S, Irmak H, Yalçın AN, Berktaş M, Baysan BÖ, Kınıklı S, ve ark. Yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların çeşitli kültür örneklerinden izole edilen Acinetobacter baumannii izolatlarının antibiyotik duyarlılıkları. Ortadoğu Tıp Derg, 2017;9(2):51-5.
21. Şirin MC, Ağuş N, Yılmaz N, Bayram A, Yılmaz-Hancı S, Şamlıoğlu P, ve ark. Yoğun bakım ünitelerinde yatan hastaların kan kültürlerinden izole edilen mikroorganizmalar ve antibiyotik duyarlılıkları. Turk Hij Den Biyol Derg, 2017;74(3):269-78.
22. Buehrle DJ, Shields RK, ChenL, Hao B, Press EG, Alkrouk A, et al. Evaluation of the invitro activity of ceftazidime-avibactam and ceftolozane-tazobactam against meropenem-resistant Pseudomonas aeruginosa isolates. Antimicrob Agents Chemother, 2016;60(5):3227-31.
23. Suntur BM, Kuşcu F, Kaya H, Dalkıran PA. Piperasilin/tazobaktama bağlı nötropeni gelişen bir olgu sunumu. Ege Tıp Derg, 2015;54(3):148-50.
24. Sönmez U, Çalık Ş, Çayıröz MU, Olut AI, Arı A, Tosun S, ve ark. Genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz salgılayan Klebsiella pneumoniae ve Escherichia coli’ye bağlı bakteriyemilerde mortalite ile ilişkili risk faktörlerinin belirlenmesi ve ampirik piperasilin tazobaktam ile karbapenem tedavisi sonuçlarının karşılaştırılması. ANKEM Derg, 2018;32(1):1-8.
25. Kılınç Ç, Ulutaş KT, Akçimen B, Çelik L, Duran N. Yoğun bakımda geniş ilaç direnci bulunan Pseudomonas aeruginosa pnömonisi için kolistin tedavisi: olgu sunumu. Cukurova Med J, 2016;41(1):178-82.