Amaç: Kliniğimizde ameliyat edilen toraks travmalı hastalarda mortalite %13.9 (42/303) iken ameliyatsız tedavi edilen travma hastalarında ise %7.4 (286/3863) idi (p < 0.05). Bu çalışmada travma torakotomisindeki bu yüksek mortalitenin nedenini araştırmak amacıyla hasta ve yaralanmaya ait özellikler incelendi. Materyal ve Metod: Torakotomi ve torakotomi dışı göğüs travmalı hastalar, Yaralanma Ağırlık Skoru (YAS)'na göre üç gruba ayrılarak (Grup I: 0-25; Grup II: 25-50; Grup III: 50-75) her grubun oranı ve mortalitesi kaydedildi. Yaralanma ağırlık skorundaki artışla mortalite arasındaki ilişki araştırıldı. Bulgular: Mortaliteye etkisi saptanan faktörler şunlardı: künt travma, 3'den çok kosta kırığı, bilateral veya hava kaçağıyla beraber olan geniş pulmoner kontüzyon, postoperatif dönemde 1250 ml'den fazla kanama, yaralanmadan sonraki 2 saat içinde operasyon, total veya bilateral pnömotoraks, yandaş baş veya abdomen yaralanması ve torakotomi öncesi resüsitasyon. Grup I ve II hastalarınının oranı, torakotomi geçiren ve geçirmeyenler arasında farklı değildi (p = 0.29). Fakat torakotomililerde Grup III hastaları daha fazlaydı (p < 0.05). Ortalama YAS torakotomi hastalarında 32.8 ± 12.8, torakotomisiz grupta 24.2 ± 9.6 olarak bulundu. İki grupta, YAS'daki artışa bağlı olarak mortalitede oluşan artış birbiriyle korelasyon gösteriyordu (r = 0.964). Sonuç: Travma torakotomilerindeki yüksek mortalitenin nedeni, yaralanmanın ağırlığıdır. İyi seçilen hastalarda torakotomiden kaçınılmamalıdır.
Background: In our clinic, mortality caused by chest trauma in patients with thoracotomy was 13.9% (42/303), and 7.4% (286/3863) in patients without thoracotomy (p < 0.05). To explore this higher mortality in thoracotomy after trauma, properties of patients and injuries were analysed. Methods: Patients with chest trauma and treated with or without thoracotomy were seperated into 3 groups according to injury severity score (ISS) (Group I: 0-25; Group II: 25-50; Group III: 50-75); rates and mortality of both groups were recorded. Relationship between increasing in ISS and mortality was explored. Results: Factors that effected on mortality were blunt trauma, ribs fractures more than 3, bilaterally or massive pulmoner contusion with air leaks bleeding more than 1250 ml postoperatively, operation within 2 hours after injury, bilateral or total pneumothorax, associated head or abdominal injury and recussitation before thoracotomy. Rates of patients ISS I and II were not different (p = 0.29). But ISS III patients were in higher number among patients with thoracotomy (p < 0.05). Mean ISS was 32.8 ± 12.8 in thoracotomies and 24.2 ± 9.6 in nonthoracotomies. Mortality rising according to ISS was correlated in both groups (r = 0.964). Conclusions: Cause of higher mortality in trauma treated with thoracotomy was depent on the severity of trauma. In selected patients it is not avoided to perform thoracotomy. "> [PDF] Travma torakotomilerinde mortaliteyi etkileyen faktörler | [PDF] Factors effecting mortality in trauma thoracotomies Amaç: Kliniğimizde ameliyat edilen toraks travmalı hastalarda mortalite %13.9 (42/303) iken ameliyatsız tedavi edilen travma hastalarında ise %7.4 (286/3863) idi (p < 0.05). Bu çalışmada travma torakotomisindeki bu yüksek mortalitenin nedenini araştırmak amacıyla hasta ve yaralanmaya ait özellikler incelendi. Materyal ve Metod: Torakotomi ve torakotomi dışı göğüs travmalı hastalar, Yaralanma Ağırlık Skoru (YAS)'na göre üç gruba ayrılarak (Grup I: 0-25; Grup II: 25-50; Grup III: 50-75) her grubun oranı ve mortalitesi kaydedildi. Yaralanma ağırlık skorundaki artışla mortalite arasındaki ilişki araştırıldı. Bulgular: Mortaliteye etkisi saptanan faktörler şunlardı: künt travma, 3'den çok kosta kırığı, bilateral veya hava kaçağıyla beraber olan geniş pulmoner kontüzyon, postoperatif dönemde 1250 ml'den fazla kanama, yaralanmadan sonraki 2 saat içinde operasyon, total veya bilateral pnömotoraks, yandaş baş veya abdomen yaralanması ve torakotomi öncesi resüsitasyon. Grup I ve II hastalarınının oranı, torakotomi geçiren ve geçirmeyenler arasında farklı değildi (p = 0.29). Fakat torakotomililerde Grup III hastaları daha fazlaydı (p < 0.05). Ortalama YAS torakotomi hastalarında 32.8 ± 12.8, torakotomisiz grupta 24.2 ± 9.6 olarak bulundu. İki grupta, YAS'daki artışa bağlı olarak mortalitede oluşan artış birbiriyle korelasyon gösteriyordu (r = 0.964). Sonuç: Travma torakotomilerindeki yüksek mortalitenin nedeni, yaralanmanın ağırlığıdır. İyi seçilen hastalarda torakotomiden kaçınılmamalıdır. "> Amaç: Kliniğimizde ameliyat edilen toraks travmalı hastalarda mortalite %13.9 (42/303) iken ameliyatsız tedavi edilen travma hastalarında ise %7.4 (286/3863) idi (p < 0.05). Bu çalışmada travma torakotomisindeki bu yüksek mortalitenin nedenini araştırmak amacıyla hasta ve yaralanmaya ait özellikler incelendi. Materyal ve Metod: Torakotomi ve torakotomi dışı göğüs travmalı hastalar, Yaralanma Ağırlık Skoru (YAS)'na göre üç gruba ayrılarak (Grup I: 0-25; Grup II: 25-50; Grup III: 50-75) her grubun oranı ve mortalitesi kaydedildi. Yaralanma ağırlık skorundaki artışla mortalite arasındaki ilişki araştırıldı. Bulgular: Mortaliteye etkisi saptanan faktörler şunlardı: künt travma, 3'den çok kosta kırığı, bilateral veya hava kaçağıyla beraber olan geniş pulmoner kontüzyon, postoperatif dönemde 1250 ml'den fazla kanama, yaralanmadan sonraki 2 saat içinde operasyon, total veya bilateral pnömotoraks, yandaş baş veya abdomen yaralanması ve torakotomi öncesi resüsitasyon. Grup I ve II hastalarınının oranı, torakotomi geçiren ve geçirmeyenler arasında farklı değildi (p = 0.29). Fakat torakotomililerde Grup III hastaları daha fazlaydı (p < 0.05). Ortalama YAS torakotomi hastalarında 32.8 ± 12.8, torakotomisiz grupta 24.2 ± 9.6 olarak bulundu. İki grupta, YAS'daki artışa bağlı olarak mortalitede oluşan artış birbiriyle korelasyon gösteriyordu (r = 0.964). Sonuç: Travma torakotomilerindeki yüksek mortalitenin nedeni, yaralanmanın ağırlığıdır. İyi seçilen hastalarda torakotomiden kaçınılmamalıdır.
Background: In our clinic, mortality caused by chest trauma in patients with thoracotomy was 13.9% (42/303), and 7.4% (286/3863) in patients without thoracotomy (p < 0.05). To explore this higher mortality in thoracotomy after trauma, properties of patients and injuries were analysed. Methods: Patients with chest trauma and treated with or without thoracotomy were seperated into 3 groups according to injury severity score (ISS) (Group I: 0-25; Group II: 25-50; Group III: 50-75); rates and mortality of both groups were recorded. Relationship between increasing in ISS and mortality was explored. Results: Factors that effected on mortality were blunt trauma, ribs fractures more than 3, bilaterally or massive pulmoner contusion with air leaks bleeding more than 1250 ml postoperatively, operation within 2 hours after injury, bilateral or total pneumothorax, associated head or abdominal injury and recussitation before thoracotomy. Rates of patients ISS I and II were not different (p = 0.29). But ISS III patients were in higher number among patients with thoracotomy (p < 0.05). Mean ISS was 32.8 ± 12.8 in thoracotomies and 24.2 ± 9.6 in nonthoracotomies. Mortality rising according to ISS was correlated in both groups (r = 0.964). Conclusions: Cause of higher mortality in trauma treated with thoracotomy was depent on the severity of trauma. In selected patients it is not avoided to perform thoracotomy. ">

Travma torakotomilerinde mortaliteyi etkileyen faktörler

Amaç: Kliniğimizde ameliyat edilen toraks travmalı hastalarda mortalite %13.9 (42/303) iken ameliyatsız tedavi edilen travma hastalarında ise %7.4 (286/3863) idi (p < 0.05). Bu çalışmada travma torakotomisindeki bu yüksek mortalitenin nedenini araştırmak amacıyla hasta ve yaralanmaya ait özellikler incelendi. Materyal ve Metod: Torakotomi ve torakotomi dışı göğüs travmalı hastalar, Yaralanma Ağırlık Skoru (YAS)'na göre üç gruba ayrılarak (Grup I: 0-25; Grup II: 25-50; Grup III: 50-75) her grubun oranı ve mortalitesi kaydedildi. Yaralanma ağırlık skorundaki artışla mortalite arasındaki ilişki araştırıldı. Bulgular: Mortaliteye etkisi saptanan faktörler şunlardı: künt travma, 3'den çok kosta kırığı, bilateral veya hava kaçağıyla beraber olan geniş pulmoner kontüzyon, postoperatif dönemde 1250 ml'den fazla kanama, yaralanmadan sonraki 2 saat içinde operasyon, total veya bilateral pnömotoraks, yandaş baş veya abdomen yaralanması ve torakotomi öncesi resüsitasyon. Grup I ve II hastalarınının oranı, torakotomi geçiren ve geçirmeyenler arasında farklı değildi (p = 0.29). Fakat torakotomililerde Grup III hastaları daha fazlaydı (p < 0.05). Ortalama YAS torakotomi hastalarında 32.8 ± 12.8, torakotomisiz grupta 24.2 ± 9.6 olarak bulundu. İki grupta, YAS'daki artışa bağlı olarak mortalitede oluşan artış birbiriyle korelasyon gösteriyordu (r = 0.964). Sonuç: Travma torakotomilerindeki yüksek mortalitenin nedeni, yaralanmanın ağırlığıdır. İyi seçilen hastalarda torakotomiden kaçınılmamalıdır.

Factors effecting mortality in trauma thoracotomies

Background: In our clinic, mortality caused by chest trauma in patients with thoracotomy was 13.9% (42/303), and 7.4% (286/3863) in patients without thoracotomy (p < 0.05). To explore this higher mortality in thoracotomy after trauma, properties of patients and injuries were analysed. Methods: Patients with chest trauma and treated with or without thoracotomy were seperated into 3 groups according to injury severity score (ISS) (Group I: 0-25; Group II: 25-50; Group III: 50-75); rates and mortality of both groups were recorded. Relationship between increasing in ISS and mortality was explored. Results: Factors that effected on mortality were blunt trauma, ribs fractures more than 3, bilaterally or massive pulmoner contusion with air leaks bleeding more than 1250 ml postoperatively, operation within 2 hours after injury, bilateral or total pneumothorax, associated head or abdominal injury and recussitation before thoracotomy. Rates of patients ISS I and II were not different (p = 0.29). But ISS III patients were in higher number among patients with thoracotomy (p < 0.05). Mean ISS was 32.8 ± 12.8 in thoracotomies and 24.2 ± 9.6 in nonthoracotomies. Mortality rising according to ISS was correlated in both groups (r = 0.964). Conclusions: Cause of higher mortality in trauma treated with thoracotomy was depent on the severity of trauma. In selected patients it is not avoided to perform thoracotomy.

___

Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1301-5680
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1991
  • Yayıncı: Bayçınar Tıbbi Yayıncılık
Sayıdaki Diğer Makaleler

Pektus ekskavatum ve secundum ASD tanılı olguda kombine onarım

Ufuk YETKİN, Tayfun GÖKTOĞAN, Engin TULUKOĞLU, İbrahim ÖZSÖYLER, Ali GÜRBÜZ

Dar aort annuluslu hastalarda yeni jenerasyon mekanik kapak: St. Jude regent aortik protez deneyimi

Nevzat ERDİL, Ufuk DEMİRKILIÇ, Harun TATAR, Erol ŞENER, Levent ÇETİN, Şanser ATEŞ

Tek ventrikül fizyolojili hastalarda eksternal şant ile yapılan bidireksiyonel kavopulmoner anastomozunun erken dönem sonuçları

Yusuf KALKO, Faruk HÖKENEK, Emin TİRELİ, Vural ÖZCAN, Murat BAŞARAN, Enver DAYIOĞLU, Ertan ONURSAL, Ufuk ALPAGUT

Arteriyel greftlerin hazırlanmasında ultrasonik disseksiyonla klasik tekniğin karşılaştırılması

Atilla SEZGİN, Atılay TAŞDELEN, Şükrü MERCAN, Murat İKİZLER, Tankut AKAY, Sait AŞLAMACI, Bahadır GÜLTEKİN

İyatrojenik tiroservikal yalancı anevrizma

Vedat ERENTUĞ, Bahadır DAĞLAR, Altuğ TUNCER, Murat Bülent RABUŞ, İbrahim UYAR, Denyan MANSUROĞLU

Sol ventrikül anatomisinin incelenmesinde yeni bir yaklaşım: Matematik modelleme

Ulusoy Nilgün BOZBUĞA, Kayıhan ŞAHİNOĞLU, Lale AKARUN, Esat AKINCI, Cevat YAKUT

Travma torakotomilerinde mortaliteyi etkileyen faktörler

Serdar ONAT, Akın Eraslan BALCI, Şevval EREN, Refik ÜLKÜ, Mehmet Nesimi EREN, Erdoğan CEBECİ

Alt ekstremite iskemi reperfüzyona bağlı gelişen akciğer hasarında askorbik asidin etkisi

Öcal BERKAN, İlhan GÜNAY, Nurkay KATRANCIOĞLU, Esin YILDIZ

Alt ekstremite iskemi reperfüzyonu sonucunda gelişen akciğer hasarının önlenmesinde farklı bir ajan: FK 506 (Takrolimus)

Atike TEKELİ, Serap ŞİRVANCI, Adnan ÇOBANOĞLU, Ali CİVELEK, Selim İŞBİR, Serdar AKGÜN, Serap ARBAK, Gamze DEMİRTAŞ, Koray AK, İlhan YAYLIM

Nadir bir lobektomi komplikasyonu: Lober torsiyon ve gangren

Altan KIR, Semih HALEZEROĞLU, Ali ATASALİHİ, Erdal OKUR, Gözde KIR

Academic Researches Index - FooterLogo