Amaç: Bu çalışmada aortik anülüsü etkileyen aort kapak endokarditinin cerrahi tedavisine ilişkin erken ve geç dönem sonuçlar bildirildi.Çalışmaplanı:Aralık 1985 - Ocak 2011 tarihleri arasında toplam 42 ardışık hasta (32 erkek, 10 kadın; ort. yaş 39.0±13.3 yıl; dağılım 16-67 yıl) cerrahi bulgular ve uygulanan cerrahiler açısından retrospektif olarak incelendi. Hastaların 25'inde (%59.5) kan kültüründe üreme tespit edildi ve streptokok en çok (n=15, %35.7) tespit edilen mikroorganizma oldu. On dört hastanın (%33.3) tıbbi öyküsünde geçirilmiş kalp ameliyatı varken, 13 hastada (%31) protez kapak endokarditi vardı. Ortalama takip süresi 7.9±4.4 (dağılım 0.1-18.2 yıl) yıl idi.Bul gu lar: Hastaların tümüne toplam 64 cerrahi işlem uygulandı. Yirmi altı (%61.9) hasta ile aort kapak replasmanı en sık uygulanan işlem iken, bunu 15 hasta ile aort kök replasmanı ve bir hasta (%2.4) ile periprostetik kaçağın primer onarımı takip etti. Dokuz hastaya (%21.4) eş zamanlı mitral kapak işlemi yapıldı. Hastane mortalitesi dokuz hastada (%21.4) görüldü. Ameliyat sonrası yedi hastada (%16.7) düşük kalp debisi, altı hastada (%14.3) ise kalp bloku gelişti, fakat yalnızca iki hastada kalıcı kalp pili kullanımı gerekti. Hastaların hesaplanan bir, beş ve 10 yıllık sağkalım oranları sırasıyla %80.0±6.3, %69.9±7.3 ve %64.9±8.3 idi.So nuç: Aortik anülüsü etkileyen aort kapak endokarditi cerrahisi yüksek hastane mortalitesine sahip olsa da, yaşayan hastaların uzun dönem sağkalımları tatmin edicidir
Background: In this study, we report early and late results of surgical treatment of aortic valve endocarditis with aortic annular involvement. Methods: Between December 1985 and January 2011, 42 consecutive patients (32 males, 10 females; mean age 39.0±13.3 years; range 16 to 67 years) were retrospectively analyzed in terms of surgical findings and operative procedures. The blood cultures were positive in 25 patients (59.5%) and the most commonly identified microorganism was streptococcus (n=15, 35.7%). Fourteen patients (33.3%) had a medical history of previous cardiac surgery and 13 (31.0%) had prosthetic valve endocarditis. The mean duration of follow-up were 7.9±4.4 years (range 0.1 to 18.2 years). Results: All patients underwent a total of 64 surgical procedures. The most commonly performed procedure was aortic valve replacement with 26 patients (61.9%), followed by aortic root replacement in 15 (35.7%) and primary repair of periprosthetic leakage in one patient (2.4%). Nine patients (21.4%) had concomitant procedures for the mitral valve. In-hospital mortality was seen in nine patients (21.4%). Postoperatively seven patients had (16.7%) low cardiac output, six had (14.3%) heart block, however, only two of them required permanent pacemaker. The actuarial survival rates at one, five and 10 years were 80.0±6.3%, 69.9±7.3% and 64.9±8.3%, respectively. Conclusion: Although surgery for aortic valve endocarditis with annular involvement has high in-hospital mortality rate, long-term survival is satisfactory for surviving patients ">
[PDF] Surgical treatment of aortic valve endocarditis with aortic annular involvement: a 26-years experience | [PDF] Aortik anülüsü etkileyen aort kapak endokarditinin cerrahi tedavisi: 26 yıllık deneyim
Amaç: Bu çalışmada aortik anülüsü etkileyen aort kapak endokarditinin cerrahi tedavisine ilişkin erken ve geç dönem sonuçlar bildirildi.Çalışmaplanı:Aralık 1985 - Ocak 2011 tarihleri arasında toplam 42 ardışık hasta (32 erkek, 10 kadın; ort. yaş 39.0±13.3 yıl; dağılım 16-67 yıl) cerrahi bulgular ve uygulanan cerrahiler açısından retrospektif olarak incelendi. Hastaların 25'inde (%59.5) kan kültüründe üreme tespit edildi ve streptokok en çok (n=15, %35.7) tespit edilen mikroorganizma oldu. On dört hastanın (%33.3) tıbbi öyküsünde geçirilmiş kalp ameliyatı varken, 13 hastada (%31) protez kapak endokarditi vardı. Ortalama takip süresi 7.9±4.4 (dağılım 0.1-18.2 yıl) yıl idi.Bul gu lar: Hastaların tümüne toplam 64 cerrahi işlem uygulandı. Yirmi altı (%61.9) hasta ile aort kapak replasmanı en sık uygulanan işlem iken, bunu 15 hasta ile aort kök replasmanı ve bir hasta (%2.4) ile periprostetik kaçağın primer onarımı takip etti. Dokuz hastaya (%21.4) eş zamanlı mitral kapak işlemi yapıldı. Hastane mortalitesi dokuz hastada (%21.4) görüldü. Ameliyat sonrası yedi hastada (%16.7) düşük kalp debisi, altı hastada (%14.3) ise kalp bloku gelişti, fakat yalnızca iki hastada kalıcı kalp pili kullanımı gerekti. Hastaların hesaplanan bir, beş ve 10 yıllık sağkalım oranları sırasıyla %80.0±6.3, %69.9±7.3 ve %64.9±8.3 idi.So nuç: Aortik anülüsü etkileyen aort kapak endokarditi cerrahisi yüksek hastane mortalitesine sahip olsa da, yaşayan hastaların uzun dönem sağkalımları tatmin edicidir ">
Amaç: Bu çalışmada aortik anülüsü etkileyen aort kapak endokarditinin cerrahi tedavisine ilişkin erken ve geç dönem sonuçlar bildirildi.Çalışmaplanı:Aralık 1985 - Ocak 2011 tarihleri arasında toplam 42 ardışık hasta (32 erkek, 10 kadın; ort. yaş 39.0±13.3 yıl; dağılım 16-67 yıl) cerrahi bulgular ve uygulanan cerrahiler açısından retrospektif olarak incelendi. Hastaların 25'inde (%59.5) kan kültüründe üreme tespit edildi ve streptokok en çok (n=15, %35.7) tespit edilen mikroorganizma oldu. On dört hastanın (%33.3) tıbbi öyküsünde geçirilmiş kalp ameliyatı varken, 13 hastada (%31) protez kapak endokarditi vardı. Ortalama takip süresi 7.9±4.4 (dağılım 0.1-18.2 yıl) yıl idi.Bul gu lar: Hastaların tümüne toplam 64 cerrahi işlem uygulandı. Yirmi altı (%61.9) hasta ile aort kapak replasmanı en sık uygulanan işlem iken, bunu 15 hasta ile aort kök replasmanı ve bir hasta (%2.4) ile periprostetik kaçağın primer onarımı takip etti. Dokuz hastaya (%21.4) eş zamanlı mitral kapak işlemi yapıldı. Hastane mortalitesi dokuz hastada (%21.4) görüldü. Ameliyat sonrası yedi hastada (%16.7) düşük kalp debisi, altı hastada (%14.3) ise kalp bloku gelişti, fakat yalnızca iki hastada kalıcı kalp pili kullanımı gerekti. Hastaların hesaplanan bir, beş ve 10 yıllık sağkalım oranları sırasıyla %80.0±6.3, %69.9±7.3 ve %64.9±8.3 idi.So nuç: Aortik anülüsü etkileyen aort kapak endokarditi cerrahisi yüksek hastane mortalitesine sahip olsa da, yaşayan hastaların uzun dönem sağkalımları tatmin edicidir
Background: In this study, we report early and late results of surgical treatment of aortic valve endocarditis with aortic annular involvement. Methods: Between December 1985 and January 2011, 42 consecutive patients (32 males, 10 females; mean age 39.0±13.3 years; range 16 to 67 years) were retrospectively analyzed in terms of surgical findings and operative procedures. The blood cultures were positive in 25 patients (59.5%) and the most commonly identified microorganism was streptococcus (n=15, 35.7%). Fourteen patients (33.3%) had a medical history of previous cardiac surgery and 13 (31.0%) had prosthetic valve endocarditis. The mean duration of follow-up were 7.9±4.4 years (range 0.1 to 18.2 years). Results: All patients underwent a total of 64 surgical procedures. The most commonly performed procedure was aortic valve replacement with 26 patients (61.9%), followed by aortic root replacement in 15 (35.7%) and primary repair of periprosthetic leakage in one patient (2.4%). Nine patients (21.4%) had concomitant procedures for the mitral valve. In-hospital mortality was seen in nine patients (21.4%). Postoperatively seven patients had (16.7%) low cardiac output, six had (14.3%) heart block, however, only two of them required permanent pacemaker. The actuarial survival rates at one, five and 10 years were 80.0±6.3%, 69.9±7.3% and 64.9±8.3%, respectively. Conclusion: Although surgery for aortic valve endocarditis with annular involvement has high in-hospital mortality rate, long-term survival is satisfactory for surviving patients ">
Surgical treatment of aortic valve endocarditis with aortic annular involvement: a 26-years experience
Amaç: Bu çalışmada aortik anülüsü etkileyen aort kapak endokarditinin cerrahi tedavisine ilişkin erken ve geç dönem sonuçlar bildirildi.Çalışmaplanı:Aralık 1985 - Ocak 2011 tarihleri arasında toplam 42 ardışık hasta (32 erkek, 10 kadın; ort. yaş 39.0±13.3 yıl; dağılım 16-67 yıl) cerrahi bulgular ve uygulanan cerrahiler açısından retrospektif olarak incelendi. Hastaların 25'inde (%59.5) kan kültüründe üreme tespit edildi ve streptokok en çok (n=15, %35.7) tespit edilen mikroorganizma oldu. On dört hastanın (%33.3) tıbbi öyküsünde geçirilmiş kalp ameliyatı varken, 13 hastada (%31) protez kapak endokarditi vardı. Ortalama takip süresi 7.9±4.4 (dağılım 0.1-18.2 yıl) yıl idi.Bul gu lar: Hastaların tümüne toplam 64 cerrahi işlem uygulandı. Yirmi altı (%61.9) hasta ile aort kapak replasmanı en sık uygulanan işlem iken, bunu 15 hasta ile aort kök replasmanı ve bir hasta (%2.4) ile periprostetik kaçağın primer onarımı takip etti. Dokuz hastaya (%21.4) eş zamanlı mitral kapak işlemi yapıldı. Hastane mortalitesi dokuz hastada (%21.4) görüldü. Ameliyat sonrası yedi hastada (%16.7) düşük kalp debisi, altı hastada (%14.3) ise kalp bloku gelişti, fakat yalnızca iki hastada kalıcı kalp pili kullanımı gerekti. Hastaların hesaplanan bir, beş ve 10 yıllık sağkalım oranları sırasıyla %80.0±6.3, %69.9±7.3 ve %64.9±8.3 idi.So nuç: Aortik anülüsü etkileyen aort kapak endokarditi cerrahisi yüksek hastane mortalitesine sahip olsa da, yaşayan hastaların uzun dönem sağkalımları tatmin edicidir
Background: In this study, we report early and late results of surgical treatment of aortic valve endocarditis with aortic annular involvement. Methods: Between December 1985 and January 2011, 42 consecutive patients (32 males, 10 females; mean age 39.0±13.3 years; range 16 to 67 years) were retrospectively analyzed in terms of surgical findings and operative procedures. The blood cultures were positive in 25 patients (59.5%) and the most commonly identified microorganism was streptococcus (n=15, 35.7%). Fourteen patients (33.3%) had a medical history of previous cardiac surgery and 13 (31.0%) had prosthetic valve endocarditis. The mean duration of follow-up were 7.9±4.4 years (range 0.1 to 18.2 years). Results: All patients underwent a total of 64 surgical procedures. The most commonly performed procedure was aortic valve replacement with 26 patients (61.9%), followed by aortic root replacement in 15 (35.7%) and primary repair of periprosthetic leakage in one patient (2.4%). Nine patients (21.4%) had concomitant procedures for the mitral valve. In-hospital mortality was seen in nine patients (21.4%). Postoperatively seven patients had (16.7%) low cardiac output, six had (14.3%) heart block, however, only two of them required permanent pacemaker. The actuarial survival rates at one, five and 10 years were 80.0±6.3%, 69.9±7.3% and 64.9±8.3%, respectively. Conclusion: Although surgery for aortic valve endocarditis with annular involvement has high in-hospital mortality rate, long-term survival is satisfactory for surviving patients
1. Hill EE, Herijgers P, Herregods MC, Peetermans WE. Evolving trends in infective endocarditis. Clin Microbiol Infect 2006;12:5-12.
2. d’Udekem Y, David TE, Feindel CM, Armstrong S, Sun Z. Long-term results of operation for paravalvular abscess. Ann Thorac Surg 1996;62:48-53.
3. Ergin MA, Raissi S, Follis F, Lansman SL, Griepp RB. Annular destruction in acute bacterial endocarditis. Surgical techniques to meet the challenge. J Thorac Cardiovasc Surg 1989;97:755-63.
4. Aranki SF, Santini F, Adams DH, Rizzo RJ, Couper GS, Kinchla NM, et al. Aortic valve endocarditis. Determinants of early survival and late morbidity. Circulation 1994;90:II175-82.
5. Durack DT, Lukes AS, Bright DK. New criteria for diagnosis of infective endocarditis: utilization of specific echocardiographic findings. Duke Endocarditis Service. Am J Med 1994;96:200-9.
6. Bozbuga N, Erentug V, Erdogan HB, Kirali K, Ardal H, Tas S, et al. Surgical treatment of aortic abscess and fistula. Tex Heart Inst J 2004;31:382-6.
8. Wallace AG, Young WG Jr, Osterhout S. Treatment of acute bacterial endocarditis by valve excision and replacement. Circulation 1965;31:450-3.
9. Yankah AC, Pasic M, Klose H, Siniawski H, Weng Y, Hetzer R. Homograft reconstruction of the aortic root for endocarditis with periannular abscess: a 17-year study. Eur J Cardiothorac Surg 2005;28:69-75.
10. Shimizu H, Takahashi T, Yamazaki M, Hasegawa N, Shin H, Yozu R. Aortic root re-replacement with cryopreserved aortic homograft in a patient with active composite valvegraft endocarditis. Keio J Med 2008;57:111-4.
11. Jashari R, Goffin Y, Van Hoeck B, Vanderkelen A, du Verger A, Fan Y, et al. Belgian and European experience with the European Homograft Bank (EHB) cryopreserved allograft valves.--assessment of a 20 year activity. Acta Chir Belg 2010;110:280-90.
12. Knosalla C, Weng Y, Yankah AC, Siniawski H, Hofmeister J, Hammerschmidt R, et al. Surgical treatment of active infective aortic valve endocarditis with associated periannular abscess--11 year results. Eur Heart J 2000;21:490-7.
13. David TE. Surgical management of aortic root abscess. J Card Surg 1997;12:262-6.
14. Fischlein T, Schütz A, Uhlig A, Frey R, Krupa W, Babic R, et al. Integrity and viability of homograft valves. Eur J Cardiothorac Surg 1994;8:425-30.
15. Hagl C, Galla JD, Lansman SL, Fink D, Bodian CA, Spielvogel D, et al. Replacing the ascending aorta and aortic valve for acute prosthetic valve endocarditis: is using prosthetic material contraindicated? Ann Thorac Surg 2002;74:S1781-5.
17. Siniawski H, Grauhan O, Hofmann M, Pasic M, Weng Y, Yankah C, et al. Aortic root abscess and secondary infective mitral valve disease: results of surgical endocarditis treatment. Eur J Cardiothorac Surg 2005;27:434-40.
18. Polat A, Tuncer A, Tuncer EY, Mataraci I, Aksoy E, Donmez AA, et al. Surgical treatment of culture-negative aortic infective endocarditis. Ann Thorac Surg 2012;93:44-9.
