Background: The aim of this study was to predict which patients may need pacing and to investigate the use of temporary epicardial pacing wires (TEPWs) in these patients, while demonstrating the characteristics of them. Methods: Between January 2010 and April 2010, 235 patients (187 males, 48 females, mean age 60.3±10.5 years; range 43 to 79 years) underwent isolated coronary artery bypass graft (CABG) surgery at the Türkiye Yüksek İhtisas Hospital Department of Cardiovascular Surgery, and they were included in this study. Twelve of the patients required temporary pacing, but none needed a permanent pacemaker. Results: A statistically significant difference was found between the groups in terms of age, diabetes mellitus, ejection fraction, need for inotropic agents in the operation room, cardiopulmonary bypass time, operation technique, right coronary artery bypass, and need for pacing (p<0.005). Conclusion: In light of this data, we suggest that the use of TEPWs in the absence of above mentioned variables should be limited, especially considering the complications involved when using this technique. "> Amaç: Bu çalışmada pace gereksiniminin olacağı hastaların önceden tahmin edilmesi ve hastaların karakteristik özelliklerini ortaya koyarak, geçici epikardiyal pace tellerinin (GEPT) bu hastalarda kullanımı araştırıldı. Çalışma planı: Ocak 2010 - Nisan 2010 tarihleri arasında Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi Kalp ve Damar Cerrahisi Kliniği’nde izole koroner arter baypas greft (KABG) cerrahisi yapılan 235 hasta (187 erkek, 48 kadın; ort. yaş 60.3±10.5 yıl; dağılım 43-79 yıl) çalışmaya dahil edildi. On iki hastada geçici pace gereksinimi olurken, hiçbir hastada kalıcı pace gereksinimi olmadı. Bulgular: Hastaların yaş, diabetes mellitus, ejeksiyon fraksiyonu, ameliyat odasında inotrop gereksinimi olması, kardiyopulmoner baypas süresi, ameliyat tekniği, sağ koroner artere baypas yapılması ve hastaların pace gereksinimi olması arasında anlamlı fark bulundu (p<0.005). Sonuç: Bu bilgiler ışığında, yukarıda bahsedilen değişkenlerin olmaması durumunda, tekniği kullanırken özellikle ilgili komplikasyonları dikkate alarak, GEPT kullanımının kısıtlanabileceğini düşünmekteyiz. "> Amaç: Bu çalışmada pace gereksiniminin olacağı hastaların önceden tahmin edilmesi ve hastaların karakteristik özelliklerini ortaya koyarak, geçici epikardiyal pace tellerinin (GEPT) bu hastalarda kullanımı araştırıldı. Çalışma planı: Ocak 2010 - Nisan 2010 tarihleri arasında Türkiye Yüksek İhtisas Hastanesi Kalp ve Damar Cerrahisi Kliniği’nde izole koroner arter baypas greft (KABG) cerrahisi yapılan 235 hasta (187 erkek, 48 kadın; ort. yaş 60.3±10.5 yıl; dağılım 43-79 yıl) çalışmaya dahil edildi. On iki hastada geçici pace gereksinimi olurken, hiçbir hastada kalıcı pace gereksinimi olmadı. Bulgular: Hastaların yaş, diabetes mellitus, ejeksiyon fraksiyonu, ameliyat odasında inotrop gereksinimi olması, kardiyopulmoner baypas süresi, ameliyat tekniği, sağ koroner artere baypas yapılması ve hastaların pace gereksinimi olması arasında anlamlı fark bulundu (p<0.005). Sonuç: Bu bilgiler ışığında, yukarıda bahsedilen değişkenlerin olmaması durumunda, tekniği kullanırken özellikle ilgili komplikasyonları dikkate alarak, GEPT kullanımının kısıtlanabileceğini düşünmekteyiz.