Background:The unknown but presumably reduced life expectancy of patients with malignant neoplasms may dissuade surgeons from performing necessity coronary and valvular heart operations. Low-grade small lymphocytic malignancies (encompassing chronic lymphocytic leukemia and some types of non-Hodgkin lymphoma) are seen in elderly patients. Open cardiac procedures are known to have increased risk of postoperative infection and other morbidities in these immunodeficient patients. Methods: Between June 1999 - January 2002 five patients (aged 49-72 years; 1 woman, 4 men) with these lymphocytopathologic diseases (2 with chronic lymphocytic leukemia and 3 with non-Hodgkin lymphoma) underwent cardiac operations. One patient underwent mitral valve replacemant and four patients underwent coronary artery bypass grafting. Results: There was no operative death and morbidity. Average stay in hospital was 8 days. During the follow-up to 12 months, 1 patient with chronic lymphocytic leukemia underwent chemoteraphy. Cardiac and lymphocytopathologic status remained stable in others. Conclutions: Patients with low-grade small lymphotic malignancies can undergo cardiac surgery under extracorporeal circulation with acceptable mortality but with possible increased risk of postoperative infection. If a cardiac operation is planned to a patient with low grade lymphocytic leukemia, an additional prrocedure or approach would not be required than other patients who will be undergone cardiac surgery. "> Amaç: Malign hastalığı olan hastaların beklenen yaşam sürelerinin kısalığı düşünüldüğünde, cerrahlar bu hastalara ekstrakorporeal dolaşım gerektiren kardiyovasküler sistem ameliyatlarını yapmaktan çekinebilirler. Düşük dereceli küçük lenfositik malignensiler (Bhücreli, kronik lenfositik lösemiler ve non-Hodgkin lenfomaların bazı tipleri) ileri yaşlarda daha sıklıkla görülmektedir. İmmun sistem bozuklukları gelişebilen bu hastalarda açık kalp cerrahisi sonrası enfeksiyon riski, kardiyopulmoner bypassın immun sistemi geçici süre baskılamasına bağlı olarak beklenenden daha yüksek olabilir. Materyal ve Metod: Haziran 1999 - Ocak 2002 tarihleri arasında yaşları 49-72 arasında değişen düşük dereceli lösemili beş hasta ameliyat edildi. Bu hastalardan 4’ü erkek, biri kadındı. Üç hastada non-Hodgkin lenfoma, diğer iki hastada ise kronik lenfositik lösemi mevcuttu. Bir hastaya mitral kapak replasmanı yapılırken, diğer dört hastaya aorto-koroner bypass greft operasyonu uygulandı. Bulgular: Hastaların hiçbirisinde erken ölüm gözlenmedi. Hastaların hastanede kalış süresi ortalama 8 gün idi. Hastaların 1 yıllık takip sürelerinde kronik lenfositik lösemili bir hasta kemoterapiye devam ederken, diğer dört hastada lenfosito-patolojik olay stabil kaldı. Sonuç: Kronik lenfositik lösemi ve non-Hodgkin lenfoması olan düşük dereceli malign lenfoproliferatif hastalığı olanlarda ekstrakorporeal dolaşım desteğini gerektiren açık kalp cerrahisi operasyonları uygun mortalite ve muhtemel yüksek postoperatif enfeksiyon riskiyle yapılabilir. Bu hastalara operasyon planlandığında diğer hastalardan farklı yaklaşım gerekmeyebilir. "> Amaç: Malign hastalığı olan hastaların beklenen yaşam sürelerinin kısalığı düşünüldüğünde, cerrahlar bu hastalara ekstrakorporeal dolaşım gerektiren kardiyovasküler sistem ameliyatlarını yapmaktan çekinebilirler. Düşük dereceli küçük lenfositik malignensiler (Bhücreli, kronik lenfositik lösemiler ve non-Hodgkin lenfomaların bazı tipleri) ileri yaşlarda daha sıklıkla görülmektedir. İmmun sistem bozuklukları gelişebilen bu hastalarda açık kalp cerrahisi sonrası enfeksiyon riski, kardiyopulmoner bypassın immun sistemi geçici süre baskılamasına bağlı olarak beklenenden daha yüksek olabilir. Materyal ve Metod: Haziran 1999 - Ocak 2002 tarihleri arasında yaşları 49-72 arasında değişen düşük dereceli lösemili beş hasta ameliyat edildi. Bu hastalardan 4’ü erkek, biri kadındı. Üç hastada non-Hodgkin lenfoma, diğer iki hastada ise kronik lenfositik lösemi mevcuttu. Bir hastaya mitral kapak replasmanı yapılırken, diğer dört hastaya aorto-koroner bypass greft operasyonu uygulandı. Bulgular: Hastaların hiçbirisinde erken ölüm gözlenmedi. Hastaların hastanede kalış süresi ortalama 8 gün idi. Hastaların 1 yıllık takip sürelerinde kronik lenfositik lösemili bir hasta kemoterapiye devam ederken, diğer dört hastada lenfosito-patolojik olay stabil kaldı. Sonuç: Kronik lenfositik lösemi ve non-Hodgkin lenfoması olan düşük dereceli malign lenfoproliferatif hastalığı olanlarda ekstrakorporeal dolaşım desteğini gerektiren açık kalp cerrahisi operasyonları uygun mortalite ve muhtemel yüksek postoperatif enfeksiyon riskiyle yapılabilir. Bu hastalara operasyon planlandığında diğer hastalardan farklı yaklaşım gerekmeyebilir.