Neointimal hyperplasia is an important problem which threatens the patency at the anastomosis site in cardiovascular surgery especially in coronary artery bypass grafting and in the surgical procedures for distal arterial obstructions of the lower extremities. In our study we aimed to compare histopathologic influences of different suture materials (silk, polpropylene, polydiaxanone, PTFE) in rat aorta, invivo. In our study, 24 rats were separated into four groups, as 6 rats in each suture material group and 7/0 suture materials (silk, polypropylene, polydiaxanone, PTFE) were passed through rat aortas perpendicular, at the infrarenal site. After 14 days rats were sacrificed and aortic segment at which suture materials were passed examined under light microscope. In silk group, inflammatory reaction, endothelial cell proliferation and myointimal proliferation were found to be significantly higher when compared to other groups. In polydiaxanone group inflammatory reaction was found to significantly lower when compared to other groups. Our results which reveal least inflammatory reaction with polydiaxanon is an advantage of this suture material, in mid and late term stenosis development. "> Kardiovasküler cerrahide anastomoz hattının açık kalmasını tehdit eden en önemli sorun neontimal hiperplazi olup, özellikle koroner ve distal ekstremite arterleri gibi küçük çaplı arterlerde yapılan revaskülarizasyonlarda daha da önem kazanmaktadır. Çalışmamızda ipek, polipropilen, polidiaksanon ve politetrafloretilen (PTFE) dikiş materyallerinin sıçan aortasında yol açtıkları histopatoloik değişikliklerin invivo araştırılması hedeflenmiştir. Çalışmamızda 24 sıçan, her dikiş materyali grubunda 6 tane olacak şekilde 4 gruba ayrılmıştır. Sıçanların infrarenal aortasından 7/0 dikiş materyali (ipek, polipropilen, polidiaksanon, PTFE) ile aort aksına dik, damar lümeniden geçen birer dikiş geçirilmiştir. Sıçanlar 14. gün sakrifiye edilerek, dikiş materyali geçilen aort segmentinden, geçtiği seviyeden multipl kesitler alınarak ışık mikroskobunda, semikantitatif olarak kendi aralarında değerlendirilmiştir. İpek grubunda; endotel hücre ve myointimal proliferasyon, iltihabi cevabın diğer gruplarla kıyaslandığında istatistiksel olarak anlamlı fazla olduğu gözlenmiştir. Polidiaksanon grubunda ise, iltihabi reaksiyon diğer gruplarla karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı derecede azalmış olarak bulunmuştur. Polidiaksanon ile daha az iltihabi cevap oluşumunu gösteren sonuçlarımız, orta ve geç dönemde tromboz ve stenoz gelişimi yönünden polidiaksanonun üstünlüğü olarak yorumlanmıştır. "> Kardiovasküler cerrahide anastomoz hattının açık kalmasını tehdit eden en önemli sorun neontimal hiperplazi olup, özellikle koroner ve distal ekstremite arterleri gibi küçük çaplı arterlerde yapılan revaskülarizasyonlarda daha da önem kazanmaktadır. Çalışmamızda ipek, polipropilen, polidiaksanon ve politetrafloretilen (PTFE) dikiş materyallerinin sıçan aortasında yol açtıkları histopatoloik değişikliklerin invivo araştırılması hedeflenmiştir. Çalışmamızda 24 sıçan, her dikiş materyali grubunda 6 tane olacak şekilde 4 gruba ayrılmıştır. Sıçanların infrarenal aortasından 7/0 dikiş materyali (ipek, polipropilen, polidiaksanon, PTFE) ile aort aksına dik, damar lümeniden geçen birer dikiş geçirilmiştir. Sıçanlar 14. gün sakrifiye edilerek, dikiş materyali geçilen aort segmentinden, geçtiği seviyeden multipl kesitler alınarak ışık mikroskobunda, semikantitatif olarak kendi aralarında değerlendirilmiştir. İpek grubunda; endotel hücre ve myointimal proliferasyon, iltihabi cevabın diğer gruplarla kıyaslandığında istatistiksel olarak anlamlı fazla olduğu gözlenmiştir. Polidiaksanon grubunda ise, iltihabi reaksiyon diğer gruplarla karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı derecede azalmış olarak bulunmuştur. Polidiaksanon ile daha az iltihabi cevap oluşumunu gösteren sonuçlarımız, orta ve geç dönemde tromboz ve stenoz gelişimi yönünden polidiaksanonun üstünlüğü olarak yorumlanmıştır.