Zeynep APAYDIN DEMİRCİ, Emel ARSLAN, Merve TEMEL

Okul Öncesi Dönemdeki Çocukların Duygu Düzenleme ve Kişiler Arası Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi.

Bu araştırmada okul öncesi dönemdeki çocukların duygu düzenleme ve kişiler arası problem çözme becerilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırmanın çalışma grubu Konya il merkezinde bulunan Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı resmi anaokullarına, anasınıflarına, özel kreş ve gündüz bakım evlerine devam eden 6 yaş çocuklarından oluşmaktadır. Araştırmada genel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırma verileri, Özdil ve Koruklu (2008) “Kişiler Arası Problem Çözme Ölçeği” ile Altan ve Yağmurlu (2010) “Duygu Düzenleme Becerileri Ölçeği” ve araştırmacıların oluşturduğu genel bilgi formu ile toplanmıştır. Araştırma sonucunda; okul öncesi dönemdeki çocukların duygu düzenleme ve kişiler arası problem çözme becerilerinde cinsiyet ve kardeş sayısı değişkeni açısından anlamlı farklılık gösterdiği bulunmuştur. Ayrıca okul öncesi dönemdeki çocukların duygu düzenleme düzeyleri ve kişiler arası problem çözme becerileri arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Bu durumda duygu düzenleme düzeyleri arttıkça kişiler arası problem çözme becerileri de artmaktadır. Yapılan regresyon analizi sonucunda ise duygu düzenleme becerisinin kişiler arası problem çözme becerileri toplam varyansının %37’sini açıkladığı belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Okul öncesi, Çocuklar, Duygu düzenleme, Kişiler arası, Problem çözme

Analyzing of Emotional Regulation and Interpersonal Problem Solving Skills of Preschool Children

It is aimed to analyze emotion regulation and interpersonal problem solving skills of preschool children in this study. The study consists of 6-year-old children attending official kindergartens, nursery schools, private kindergartens, and day-care centers affiliated to the Ministry of Education which are located in the city center of Konya. The general scanning method has been used in the research. The research data have been collected through the “Interpersonal Problem Solving Scale” developed by Özdil and Koruklu (2008), the “Emotional Regulation Skills Scale” developed by Altan and Yağmurlu (2010), and the Personal Information Form created by the researchers. As a result of the research; it has been found that there is a significant difference in emotional regulation and interpersonal problem-solving skills of preschool children in terms of gender and number of siblings variables. In addition, a positive correlation has been found between emotional regulation levels and interpersonal problem-solving skills of preschool children. In this case, as emotion regulation levels increase, interpersonal problem-solving skills also increase. As a result of the regression analysis, emotion regulation explains 37% of the total variance in interpersonal problem-solving skills.

Keywords:

Preschool, Children, Emotion regulation, Interpersonal, Problem solving,

PDF

___

Anlıak Ş ve Dinçer Ç. (2005). The evaluation of the interpersonal problem solving skills of the children attending to the preschools applying different educational approaches. Ankara University, Journal of the Faculty of Educational Sciences. 38:149-66.
Barthel, A., Hay A., Doan, S. ve Hofmann, S. (2018). Interpersonal emotion regulation: a review of social and developmental components. Behaviour Change Journals,35(4):203-216.
Bedge, Z. ve Özyürek, A. (2016). Öğretmen ve anne-baba tutumlarının okul öncesi dönem çocuklarının problem çözme becerilerine etkisi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1): 204-232.
Bierman, K.L. ve Erath, S.A. (2006). Promoting social competence in early childhood: Classroom curricula and social skills coaching programs. K. McCartney, D.A. Phillips (Eds.), Blackwell handbook of early childhood development, Guilford Press, New York, pp. 595-615.
Bozkurt –Yükçü, Ş. (2017). Bağımsız anaokullarına devam eden çocukların duygu düzenleme ve sosyal problem çözme becerileri ile ebeveynlerinin duygusal okuryazarlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Bozkurt-Yükçü Ş ve Demircioğlu H. (2017). Okul öncesi dönem çocuklarının duygu düzenleme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 44: 442-466.
Brody, G. H.(1998). Sibling relationship quality : its causes and consequence. Annual Review of Psychology, 49: 1-24.
Denham, S. A., Blair, K. A., Demulder, E., Levitas, J., Sawyer, K., Auerbach-Major, S. ve Queenan, P. (2003). Preschool emotional competence: pathway to social competence?. Child Development, 74(1): 238-256.
Dollar, J. M. ve Calkins, S. D. (2008). Emotion regulation and ıts development. Encyclopedia of Infant and Early Childhood Development (Second Edition). 3: 546-559. https://doi.org/10.1016/B978-0-12-809324-5.23665-1
Dow, G. T. ve Mayer, R. E. (2004). Teaching students to solve insight problems: evidence for domain specificity in creativity training. Creativity Research Journal, 16 (4): 389-402.
Eisenberg, N. ve Fabes, R. A. (1992). Emotion and ıts regulation in early development: new directions for child development. San Francisco: Jossey-Bass.
Eisenberg, N., Fabes, R.A., Guthrie, I.K. ve Reiser, M. (2002). The role of emotionality and regulation in children's social competence and adjustment L. Pulkkinen, A. Caspi (Eds.), Paths to successful development: Personality in the life course, Cambridge University Press, New York, pp. 46-70.
Eisenberg, N., Spinrad, T.L. ve Eggum, N.D. (2010). Emotion-related self-regulation and its relation to children’s maladjustment. Annual Review of Clinical Psychology, 6: 495-525.
Erel, S. (2016). Okul öncesi dönemdeki çocuklarda bakış açısı alma becerileri, duygu düzenleme ve ahlak gelişiminin sorunları ile ilişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Ertan, N. (2013). Okul öncesi çağdaki çocukların "duygusal düzenleme" ve "baş etme stratejileri" arasındaki ilişkinin, "çaba sarf ederek kendini denetleme" aracılığıyla incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
George, D., & Mallery, M. (2010). SPSS for Windows Step by Step: A Simple Guide and Reference, 17.0 update (10a ed.) Boston: Pearson.
Gross, J.J. (1998). The emerging field of emotion regulation: An integrative review. Review of General Psychology, 2: 271-299.
Hanish, L. D., Eisenberg, N., Fabes, R. A., Spinrad, T. L., Ryan, P. ve Schmidt, S. (2004). The expression and regulation of negative emotions: risk factors for young children's peer victimization. Development and Psychopathology, 16(2): 335-353.
Hay, D.F., Payne, A. ve Chadwick, A. (2004). Peer relations in childhood. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 45: 84-108
Kapçı, E. G., Uslu, R. İ., Akgün, E., ve Acer, D. (2009). Psychometric properties of the Turkish adaptation of the emotion regulation checklist. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi/Turkish Journal of Child and Adolescent Mental Health, 16(1): 13-20.
Karasar, N. (1999). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kaytez, N. ve Kadan, G. (2016). Okul öncesi dönem çocuklarında akademik benlik saygısı ile kişiler arası problem çözme becerilerinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(Özel Sayı): 332-342.
Kendall, P.C. ve Fischler, G.L. (1984). Behavioral and adjustment correlates of problem solving: validational analyses of interpersonal cognitive problem solving measures. Child Development, 55: 879-892.
Marroquín, B., Tennen, H. ve Stanton, A. L. (2017). Coping, emotion regulation, and well-being: ıntrapersonal and interpersonal processes. In M. D. Robinson & M. Eid (. Ed), The Happy Mind: Cognitive Contributions to Well-Being, Cham, İsviçre: Springer Uluslararası Yayıncılık.
Marryat, L., Thompson, L., Minnis, H. ve Wilson, P. (2014). Associations between social isolation, pro-social behaviour and emotional development in preschool aged children: a population based survey of kindergarten staff. BMC psychology, 2(1): 44-55.
Mestci, S., Gökkaya, F. ve Ormankıran, B. (2019). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden 60-72 aylık çocukların sosyal problem çözme becerilerini geliştirmede duygu düzenleme eğitiminin etkililiği: bir pilot çalışma. International Journal of Early Childhood Education Studies, 4(1): 56-71.
Nolen-Hoeksema S. (2012). Duygu düzenleme ve psikopatoloji: cinsiyetin rolü. Annual Review of Clinical Psychology, 8: 161-87.
Özdil, G. (2008). Kişiler arası problem çözme becerileri eğitimi programının okulöncesi kurumlara devam eden çocukların kişiler arası problem çözme becerilerine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
Ponitz, C.C., McClelland, M.M., Matthews J.S. ve Morrison, F.J. (2009). A structured observation of behavioral self-regulation and its contribution to kindergarten outcomes. Developmental Psychology, 45: 605-619.
Roben, C.K., Cole, P.M. ve Armstrong, L.M. (2013). Longitudinal relations among language skills, anger expression, and regulatory strategies in early childhood. Child Development, 84: 891-905.
Saarni, C. (1984). An observational study of children's attempts to monitor their expressive behavior. Child Development, 55 (4): 1504-1513.
Sille, A. (2017). Annenin duygusal sosyalizasyonu ile 48-72 aylık çocukların duygu düzenleme becerisi arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi. Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Steinberg, E.A. ve Drabick, D.A. (2015). A developmental psychopathology perspective on ADHD and comorbid conditions: The role of emotion regulation. Child Psychiatry and Human . Development, 46: 951-966.
Thompson, R. A. (1994). Emotion regulation: A theme in search of definition. Monographs of The Society for Research in Child Development, 59 (2-3): 25-52.
Ural, O., Güven, G., Sezer, T., Efe-Azkeskin, K. ve Yılmaz, E. (2015). Okul öncesi dönemdeki çocukların bağlanma biçimleri ile sosyal yetkinlik ve duygu düzenleme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(2): 589-598.
Yaban E.H. ve Yükselen A. (2007). Korunmaya muhtaç yedi-on bir yaş grubundaki çocukların sosyal problem çözme becerilerininin incelenmesi. Journal of Society & Social Work. 18(1): 49-67.
Yağmurlu, B. ve Altan, O. (2010). Maternal socialization and child temperament as predictors of emotion regulation in Turkish preschoolers. Infant and Child Development, 19(3): 275-296.
Yılmaz, E. ve Tepeli, K. (2013). 60-72 aylık çocukların sosyal problem çözme becerilerinin duyguları anlama becerileri açısından incelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2: 117-130.
Tepeli, K. ve Yılmaz, E. (2013). “Social problem-solving skills of children in terms of maternal acceptance-rejectionlevels”. US-China Education Review, 3(8): 581-592.
Terzi Ş . (2003). Altıncı sınıf öğrencilerinin kişiler arası problem çözme beceri algıları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(2): 221-232.
Ursache, A., Blair, C. ve Raver, C.C. (2012). The promotion of self-regulation as a means of enhancing school readiness and early achievement in children at risk for school failure. Child Development Perspectives, 6: 122-128.
Walker, S., Irving, K. ve Berthelsen, D. (2002). Gender influences on preschool children's social problem-solving strategies. The Journal of Genetic Psychology, 163(2): 197-209.
Zahn-Waxler, C. ve Polanichka, N. (2004). All things interpersonal: Socialization and female aggression, (Edt. M. Putallaz ve K. L. Bierman). Aggression, Antisocial Behavior, and Violence Among Girls: A Developmental Perspective. Duke Series in Child Development and Public Policy. New York, NY, US: Guilford Publications.