Bu makalede Tang Hanedanlığı zamanında Eski Çince biçimlerinin yerini alan (ve bugün hâlâ Mandarin Çincesinde kullanımda olan) ailedeki yaşlı bireyler için kullanılan Orta Çince birçok akrabalık kavramının Eski Türkçeden ya da çok sıra dışı bir şekilde para-Moğolcadan en nihayetinde Türkçe bir kökenden geldiğini göstermeye çalışmaktayız. Bu bulguyu Çincedeki her türlü ödünçlemeyi reddeden ırkçı Çin dil bilimi anlayışına ağr bir darbe olarak nitelendiriyoruz. Üstelik bu bulgu, kuzey step “barbarlarının” Çinlilerle kurdukları etkileşimlerde her zaman alıcı taraf olmadığını ve aslında Çin dilini ve toplumunu büyük ölçüde etkilediklerini de göstermektedir.

In this article we attempt to demonstrate that most of the new kinship terms in Middle Chinese denoting elder members of the family that first appeared in the Tang period replacing the Old Chinese terms (and some of them still being the main colloquial terms in Mandarin) come from Old Turkic, or in one case ultimately from para-Mongolic, but via Turkic. We perceive this discovery as a major blow to the Chinese linguistic nationalism that denies the existence of foreign loanwords in Chinese. It also demonstrates that the Northern Steppe ‘barbarians’ were not always on the receiving side in their interaction with the Chinese, and, as a matter of fact, managed to influence Chinese language and society to the great extent