BİR UYGUR ŞİİRİ HAKKINDA NOT

T. Gandjei Aprinçor Tigin adlı Uygur şairinin bir manzumesi hakkında yeni görüşler ileri sürüyor. Bu manzume bundan önce birkaç kez yayınlanmıştı. Eski Türk şiirinin yapısı hakkındaki birçok bilgilerimizi kendisine borçlu olduğumuz bilgin, adı geçen manzumedeki mısraların sıralanışı konusunda kendisinden önce yapılmış olan önerileri eleştirdikten sonra kendine anlayışına göre dörtlükler kuruyor. Bunu yaparken Aprinçor Tigin’in, her dörtlükte aabb biçiminde bir “dörtlük aliterasyonu” kullanmış olduğunu kabul ediyor ve bunun için de Türk edebiyatının türlü dönemlerinden deliller getiriyor. Bu suretle T. Gandjei, aaa biçimindeki üçlük sıralaması ile (bkz. R. R. Arat, Eski Türk Şiiri, s. 20) benim aaaa biçimindeki sıralamama karşı çıkıyor (bkz. aynı. g. makale, s.158 ve s.159, not 10)

___

  • T. Gandjei, The prosodic structure of an Old Turkish poem, W. B. Henning Memorial Volume, edited by M. Boyce and I. Gershevitch. London 1970, s. 157-160.
  • A.Von Le Coq, Türkische Manichaica aus Chotscho II, ABAW 1919, s. 8-9; satır 5-20: Parçanın tıpkıbasımı arkada: Tafel II, sol üst köşede.
  • R. R. Arat, Eski Türk Şiiri, Ankara 1965 s. 20. Parçanın tıpkıbasımı: s. 442, soldaki parça.
  • Ş. Tekin, (Tanıtma yazısı: Eski Türk Şiiri, R. R. Arat), Reşit Rahmeti Arat için, Ankara 1966, s. 449-452