Bu makalede Türk din sosyolojisinde kuramsal yaklaşım konusu, yöntem ve özgüllük bağlamında tartışma konusu yapılmıştır. Kuramsal yaklaşım, toplumsal dünyaya belli ontolojik, epistemolojik ve dolayısıyla yöntemsel kabullerden hareketle bakmayı gerektirir. Bir açıklama olarak kuram, araştırma konusundan yöntem ve tekniklere kadar bütün süreci belirlemektedir. Dinin toplumsal görünümleri üzerine yapılan kuramsal açılımlar büyük ölçüde yaygın sosyolojik söylemlerle paralel olarak gelişmektedir. Türk din sosyolojisinde kuramsal yaklaşım konusu, gerek uygulama boyutunda bir yöntem sorunu olarak, gerekse teorik boyutta bir toplumsal özgüllük meselesi olarak tartışılmaya devam etmektedir. Bununla birlikte Türk din sosyolojisinin özgül kavram ve kuramsal araçlara ulaşması, empirik çalışmaların yanında nitelikli tarihsel ve karşılaştırmalı araştırmaların da yapılmasıyla mümkün olacaktır

In this essay it is researched the problem of theoretical approach in Turkish sociology of religion in the context of method and specificity. Theoretical approach is required to look the socio-world in a certain ontological, epistemological and, methodical consensus. The theoretical inspirations that made on the social aspects of religion are developing with parallel of pervasive sociological rhetoric. The problem of theoretical approach in Turkish sociology of religion has been discussing whether as a methodical problem in practice or as a specificity problem in theoretical dimension. Yet to gain its own specific terms and theoretic mediums of Turkish sociology of religion is possible to do with qualitative historical and comparative researches as well as empirical studies