Doğa Rehberliğine Bir Nefes: Bolu'nun Yürüyüş Yolları

Doğa turizmi çevreye olan bilincin artması ve çevre korumasının yayılması ile birlikle tercih edilen bir turizm çeşidi olmuştur. Yürüyüş yollarının varlığı doğa turizminin önemli öğeleri arasında olmaktadır. Son yıllarda turist rehberliğinde uzmanlaşma konuları içerisinde yürüyüş yolları da yer almaktadır. Bolu sahip olduğu iklim elverişliliği, yayla açısından zengin çekiciliği ve doğal kaynakları ile doğa turizmi açısından belirli merkezler arasındadır. Ayrıca birbirinden farklı zorluk derecelerine sahip yürüyüş yollarına da ev sahipliği yapmaktadır. Yapılan bu çalışmanın amacı doğa turizmi kapsamında Bolu’nun sahip olduğu yürüyüş rotalarını belirlemektir. Araştırmanın deseni durum çalışması olarak belirlenmiştir. Yürüyüş yolları konusunda ayrıntılı bilgi edinmek amacı ile doküman analizi kullanılmıştır. Yapılan çalışmanın sonucunda Bolu’nun yürüyüş yolları konusunda önemli bir kaynak destinasyon olduğu, yeni rotaların meydana getirilebileceği ve tanıtım sayesinde Bolu’nun yürüyüş yollarının rağbet göreceği belirlenmiştir. Ayrıca yapılan bu çalışma bölge kalkınması, bölge tanıtımının yapılması, rehberlikte uzmanlaşma ve yeni yürüyüş yollarının kazandırılması açısından önem taşımaktadır. Hem seyahat acenteleri açısından hem turist rehberliğinde uzmanlaşma açısından öneriler sunulacaktır

Anahtar Kelimeler:

Doğa Turları, Doğa Turu Rehberliği, Yürüyüş Yolları, Bolu

Hiking Trails of Bolu Within The Scope of Nature Tours

Nature tourism has become a preferred type of tourism with the increased awareness of the environment and the spread of environmental protection. The existence of walking paths is among the important elements of nature tourism. In recent years, there are walking routes among the subjects of specialization in tourist guidance. Bolu is among the specific centers in terms of nature tourism with its climate suitability, rich attraction in terms of plateaus and natural resources. It also hosts walking paths with different difficulty levels. The purpose of this study is to determine the walking routes Bolu has within the scope of nature tourism. The design of the research was determined as a case study. Document analysis was used to obtain detailed information about the walking paths. As a result of the study, it has been determined that Bolu is an important source destination in terms of walking paths, new routes can be created and Bolu's walking paths will be popular with the promotion. In addition, this study is important for the development of the region, promotion of the region, specialization in guidance and gaining new walking paths. Suggestions will be presented for both travel agencies and specialization in tourist guidance.

Keywords:

Nature Tours, Nature Tour Guidance, Hiking Trails, Bolu,

PDF

___

Akyurt Kurnaz, H. (2020). Bolu Turizm Potansiyelinin Turist Rehberleri Açısından Değerlendirilmesi, Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 8(1): 523-537.

Ap, J. ve Wong, K. K. F. (2001). Case Study on Tour Guiding: Professionalism, Issues and Problems. Tourism Management, 22: 551-563.

Arslan, E. (2019). Burdur’da Doğa Turizmi İle İlişkili Alternatif Rotaların Belirlenmesi, lnternational Journal of Geography and Geography Education, (40): 332-346.

Atauni. (2020). Nitel Araştırma Desenleri. http://acikders.atauni.edu.tr/pluginfile.php/77629/ mod_resource/content/0/SEC.pdf. adresinden 1.12.2020 tarihinde temin edilmiştir.

Balmford, A., Beresford, J., Green, J., Naidoo,R., Walpole, M. ve Manica, A. (2009). A Global Perspective on Trends in Nature-Based Tourism. https://journals.plos.org/plosbiology/ article?id=10.1371/journal.pbio.1000144 adresinden 28.10.2020 tarihinde temin edilmiştir.

Balmford, A., Green, J. M. H., Anderson, M., Beresford, J., Huang, C., Naidoo, R., Walpole, M. ve Manica, A. (2015). Walk On The Wild Side: Estimating The Global Magnitude Of Visits To Protected Areas. PLoS Biology, 13(2), 1-6.

Baran Güçlütürk, G. ve Özoğul, G. (2020). Doğa Yürüyüşlerinde Rehberlik Uygulamaları, (Editör) Altıntaş, V. ve Türkmendağ, Z.: Alternatif Turizmde Rehberlik Uygulamaları Güncel Yaklaşımlar, Ankara: Detay Yayıncılık.

Blamey, R. (2001). Principles of Ecotourism, D.B. Weaver, CABI Publishing, Wallingford. Bolu İli Doğa Yürüyüşü Parkurları. (2019). https://bolu.ktb.gov.tr/Eklenti/76149,yeni-kitapcik-yuruyusyollari-2019pdf.pdf?0. adresinden 28.10.2020 tarihinde temin edilmiştir.

Bolu İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. (2020). Doğa Turizmi. https://bolu.ktb.gov.tr/ adresinden 28.10.2020 tarihinde temin edilmiştir.

Bolu İli Raporu. (2018). Bolu İli Raporu. https://sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/BoluIli_Raporu%E2%80%8B.pdf. adresinden 28.10.2020 tarihinde temin edilmiştir.

Creswell, J. W. (2007). Qualitative Inquiry And Research Design. Thousand Oaks: Sage.

Corbin, J. ve Strauss, A. (2008). Basics Of Qualitative Research: Techniques And Procedures For Developing Grounded Theory. Thousand Oaks: Sage

Çakmak, T. F. (2018). Turizm Endüstrisinde Kriz Yönetimi: Turist Rehberleri Üzerine Bir Alan Araştırması, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.

Erşen, G., Yüncü, H. R., Metin, T. C. ve Çabuk, A. (2016). Gastronomi Turizminde Yeni Açılımlar: Karaburun Zeytin Rotalarının Coğrafi Bilgi Sistemleri ile Analizi, Gastronomi Turizmi Kongresi. Balıkesir.

Fredman, P. ve Tyrväinen, L. (2010). Frontiers In Nature Based Tourism. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 10(3): 177–189.

Goodwin H. (1996). In Pursuit of Ecotourism, Biodiversity and Conservation, 5(3): 277-291.

Güven, A., Ünal, C., ve Caber, M. (2018). Turist Rehberliği Uzmanlaşma Eğitiminde Farkındalık Yaratma: Turizm Paydaşlarına Yönelik Bir Durum Çalışması, (Editör) Hacıoğlu, N., Avcıkurt, C., Kılıç, A. ve Yıldırım, H. U.: Turist Rehberliği Üzerine Güncel Araştırmalar, Ankara: Detay Yayıncılık.

Hall, N. A. (2015). Aesthetic Perception, Nature And Experience. https://era.ed.ac.uk/bitstream/ handle/1842/9857/Hall2014.pdf?sequence=1&isAllowed=y adresinden 28.10.2020 tarihinde temin edilmiştir.

Hill, J., Curtin, S. ve Gough, G. (2014). Understanding Tourist Encounters With Nature: A Thematic Framework. Tourism Geographies, 16(1): 68-87.

Huang, S., Hsu, C. H. C. ve Chan, A. (2010). Tour Guide Performance and Tourist Satisfaction: A Study of the Package Tours in Shangai. Journal of Hospitality & Tourism Research, 34(3): 3-33.

Huang, Y. ve Simkin, K. (2009). Chinese Professional Tour Guides’ Perceptions of Roles and the Implied Challanges in Intercultural Communication. US-China Foreign Language, 7 (8): 11-21

Kervankıran, İ. ve Çuhadar, M. (2014). Turizm Rotalarının Oluşturulmasında Coğrafi Bilgi Sistemlerinin Önemi, III. Disiplinlerarası Turizm Araştırmaları Kongresi, Aydın.

Khalifah, Z. (2007). Tour Guides Performance in Malaysia: Application of the Importance Performance Analysis, Çanakkale Onsekiz Mart University International Tourism Bennial, 642-650.

Kıral, B. (2020). Nitel Bir Veri Analizi Yöntemi Olarak Doküman Analizi, Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, 15, 170-189.

Kök, A., Karahan, S., Kurnaz Akyurt, H. ve Kurnaz, A. (2020). Turizm Rehberliği Öğrencilerinin Gastronomi Rehberliğine Bakış Açısı, MTCON'20 Kıtalararası Turizm Yönetimi Konferansı Bildiriler Kitabı, 1178-1183

Köroğlu, Ö., Köroğlu, A. ve Alper, B. (2012). Doğaya Dayalı Gerçekleştirilen Turizm Faaliyetleri İçerisinde Turist Rehberlerinin Rolleri Üzerine Bir İnceleme. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, (1): 131-139.

Lourens, M. (2007). The Underpinnings for Successful Route Tourism Development in South Africa. University of the Witwatersrand, Masters Thesis, Johannesburg.

Macnaghten, P. ve Urry, J. (1998). Contested Natures. Thousand Oaks-CA: Sage.

Min, J. C. H. (2011). A Short-Form Measure for Assessment of Emotional Intelligence for Tour Guides: Development and Evaluation Tourism Management, Tourism Management, 33(1): 155-167.

Newsome, D., Moore, S. A., ve Dowling, R. K. (2013). Natural Area Tourism: Ecology, Impacts And Management, Sydney: Channel View Publications. Publishing, Wallingford. Patton, M. Q. (2002). Qualitative Evaluation And Research Methods. Newbury Park: Sage

Sandaruwani, J. R. C. ve Gnanapala, W. A. C. (2016). The Role Of Tourist Guides And Their İmpacts On Sustainable Tourism Development: A Critique on Sri Lanka. Tourism. Leisure and Global Change, 3: 62- 73.

Seben Kaya Evleri. (2020). http://sebenkayaevleri.com/seben/yuruyus-yollari. adresinden 28.10.2020 tarihinde temin edilmiştir.

Skanavis, C. ve Giannoulis, C. (2009). Improving Quality of Ecotourism Through Advancing Education and Training for Ecotourism Guides. Tourismos: An International Multidisciplinary Journal of Tourism, 5(2): 49-68

Tang, C. Y. ve Chang, J. C. (2006). An Investigation Of Service Quality Between The Licensed And UnLicensed Tour Leaders, The 7th Biennial Conference on Tourism in Asia, Jeonju.

Tetik, N. (2017). Sürdürülebilir Turizm Yönetiminde Turist Rehberliği, (Editör) Güzel, F. Ö. Altıntaş, V. ve Şahin, İ.: Turist Rehberliği Araştırmaları Öngörüler ve Uygulamalar, Ankara: Detay Yayıncılık.

Tourism News South Wales. (2013). https://outdooreconomy.com/wp-content/uploads/2013/08/TourismNew-S.-Wales_defining_nature_tourism.pdf. adresinden 3.11.2020 tarihinde alınmıştır.

Turist Rehberliği Meslek Kanunu. (2014). T.C. Resmi Gazete. 26 Aralık 2014

Türker, N. (2013). Batı Karadeniz Bölümü Ekoturizm Kaynaklarının Değerlendirilmesi ve Bir Ekoturizm Rotası Önerisi, The Journal of Academic Social Science Studies, International Journal of Social Science, 6(4): 1093-1128.

Unwto. (2010). Annual Report 2010.The World Tourism Organization.

Weaver, D. (2008). Nature Based Tourism, John Wiley-Sons. Australia.

Yenirota. (2020). 2020 Yılı Günübirlik Etkinlikler. http://yenirota.com/rota.html adresinden 28.10.2020 tarihinde temin edilmiştir.

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.

Yüksel, A. ve Yüksel, F. (2004). Turizmde Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Turhan Kitabevi.