Amaç: Bu çalışmada primer vezikoüreteral reflülü hastaların videoürodinamik çalışma sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi. Bu çalışmada primer vezikoüreteral reflülü hastalarda mesane disfonksiyonunun tanısında videoürodinaminin rolünün değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2004-Ocak 2012 tarihleri arasında videoürodinamik inceleme için kliniğimize gönderilen primer vezikoüreteral reflülü 92 çocuğun medikal kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi. Detrüsör aşırı aktivitesinin değerlendirilmesi sırasında, 5 yaş altı 13 çocuğun medikal kayıtları çalışma dışında bırakıldı. Mesane disfonksiyonu problemlerinin sıklığı kaydedildi ve mesane disfonksiyonu problemlerinin yüzdeleri kız ve erkekler arasında karşılaştırıldı. Veriler ki-kare testi kullanılarak analiz edildi. Bulgular: Hastaların yaşları 2 ile 14 yaş (ortalama; 7,10±2,82 yıl) arasında idi. Toplam 92 hastadan (64 kız, 28 erkek) sadece 6 (%6,5) kızda disfonksiyonel işeme problemleri mevcuttu, 41 hastada (%44,6) ise hipokompliyan mesane mevcuttu. Hipokompliyan mesane 64 kızın 26'sında (%40,6) saptanırken, 28 erkeğin 15'inde (%53,6) saptandı. Kızlar ve erkekler arasında anlamlı fark saptanmadı (p=0,357). Detrüsör aşırı aktivitesi, 79 hastanın (56 kız, 23 erkek) 37'sinde (%46,8) saptandı. Detrüsör aşırı aktivitesi, 56 kız hastanın 29'unda (%51,8) saptanırken, 23 erkeğin 8'inde (%34,8) saptandı ve kızlar ile erkekler arasında istatistiksel anlamlı fark bulunmadı (p=0,259). Sonuç: Primer vezikoüreteral reflülü hastaların videoürodinamik çalışmaları sırasında mesane disfonksiyonu gözlenebilmektedir. Biz videoürodinamik çalışmaların, primer vezikoüreteral reflülü çocukların rutin klinik değerlendirilmesinin bir parçası olarak kullanılmasını önermekteyiz. Anahtar kelimeler: Vezikoüreteral Reflü; Mesane; Ürodinamikler.

Objective: The videourodynamic outcomes in patients with primary vesicoureteral reflux were retrospectively reviewed. The aim of this study is to evaluate the role of videourodynamics in the diagnosis of bladder dysfunctions in patients with primary vesicoureteral reflux. Material and Methods: Between January 2004 and January 2012, the medical records of 92 children with primary vesicoureteral reflux who were referred to our clinic for videourodynamic investigation were assessed retrospectively. For the assessment of detrusor overactivity, the medical records of 13 patients under 5 years old were excluded. The prevalence of bladder dysfunction problems was recorded and the percentages of bladder dysfunctions were compared between boys and girls. Data were analyzed using the chi-square test. Results: Patients ages ranged between 2 and 14 years (mean 7.10±2.82years). Of the 92 patients (64 girls and 28 boys), only 6 (6.5%) girls had a dysfunctional voiding problem, 41 (44.6%) patients had a hypocompliant bladder. Hypocompliant bladder was detected in 26 (40.6%) girls among 64 girls and in 15 (53.6%) boys among 28 boys. There were no statistical differences between girls and boys (p=0.357). Detrusor overactivity was detected in 37 (46.8%) patients of the 79 patients (56 girls and 23 boys). Twenty-nine (51.8%) of the 56 girls and 8 (34.8%) of the 23 boys had detrusor overactivity and there were no statistical differences between girls and boys (p=0.259) Conclusions: The bladder dysfunction can be observed during videourodynamic investigation of patients with primary vesicoureteral reflux. We recommend that videourodynamic assessment of children with primary vesicoureteral reflux should be performed as part of routine clinical evaluations. Key words: Vesico-Ureteral Reflux; Bladder; Urodynamics.