Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kuruluna 1998-2001 yılları arasında başvuran yükümlülük süresi sona ermiş pnömokonyoz olgularının değerlendirilmesi

Bu çalışma, yükümlülük süresi sona ermiş ve 01 Ocak 1998-31 Aralık 2001 tarihleri arasında yükümlülük süresinin uzatılması isteği ile Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kuruluna başvuran pnömokonyoz olgularının değerlendirilmesi amacıyla planlandı. Çalışma retrospektif, tanımlayıcı tipteydi. Bin yüz sekiz işçiye ait dosya incelendi. Veri eksikliği nedeniyle ancak 1068 dosya değerlendirmeye alınabildi. Çalışmaya katılım oranı %96.4 idi. Veri girişi ve analizi SPSS programı kullanılarak yapıldı. Başvuran işçilerin tamamı erkekti. Olguların çoğu; 1998 yılında (%41.1, 439 kişi) ve 2000 yılında (%36.6, 391 kişi) başvurmuştu. Ortalama çalışma süresi 23.51 ± 0.25 yıl, pnömokonyoz tanı yaşı ortalaması 61.81 ± 0.18 olup, olguların %72.1 (764 kişi)’inin tanısı yasal yükümlülük süresinden sonraki ilk 10 yıl içerisinde konulmuştu. Bu noktada daha kesin sonuçlara ulaşılabilmesi için pnömokonyoz oluşumunu etkileyen faktörlerin daha detaylı ele alındığı ileri epidemiyolojik çalışmalara gereksinim vardır. Ancak yine de bu bulguların ışığında pnömokonyoz olgularında yükümlülük süresinin belirlenmesinde var olan yasal 10 yıllık sürenin uzatılması gerektiği, ayrıca ilgili kurumların iş birliği ile pnömokonyoz olguları için (tanı kriterleri-tedavi şeması-maluliyet oranlarının saptanması-yükümlük süreleri-işe giriş ve periyodik kontrolü-iş yeri risklerinin belirlenmesi ve kontrolü gibi konularda) ortak protokollerin yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır. Tozlu ortamda çalışıp emekli olan işçilerin ortalama yaşını 61.81 kabul ettiğimizde, bu olguların pnömokonyoz riski taşımaları nedeniyle belirli aralıklarla düzenli kontrollerden geçmeleri gerektiği kanısındayız.

The evaluation of the pneumoconiosis cases, whose liability times being expired, applied to the Social Security High Health Committee between the years 1998-2001

This study was planned with the aim to evaluate the pneumoconiosis cases which applied to Social Security High Health Committee between January 1st 1998 and December 31st 2001 for their liability times to be extended. It was a retrospective and descriptive study. Of the 1108 files, only 1068 of them are taken into evaluation with 96.4% of the participation due to the lacking data of some files. The data entry and analysis was done by using SPSS. All of the applicants were male. Most of them applied in 1998 (41.1%, 439 cases) and in 2000 (36.6%, 391 cases). Their average working years were 23.51 ± 0.25. Their average year’s of age being diagnosed as pneumoconiosis was 61.81 ± 0.8. Of the all cases 764 (72.1%) were diagnosed within the first 10 years after the legal liability time. At this point to reach more conclusive results further epidemiologic studies are required including the factors ( the concentration of the dust in the work place besides the physical properties of the dust, the exposure time to the dust and individual properties) affecting the formation of pneumoconiosis. However, even with these findings it is been concluded that the legal time being 10 years in use now for determination of the liability time for the pneumoconiosis cases should be lengthened. It is been also concluded that with the cooperation of other organizations the protocols consisting the issues about the diagnosis criteria of the pneumoconiosis cases, the treatment plan, the determination of disability ratio, liability time, the examinations before getting the job and while working periodically, assessment of the work place risks should be made. Considering the average age being 61.81 for the workers who retired after working dusty work places, carrying the pneumoconiosis risk, they should be checked in regular intervals.

PDF

___

1. ILO. Guidelines for the use of ILO international classification of radiographs of pneumoconioses. Occuppational safety and health series. International Labor Office, Geneva 1980; 22.
2. Occupational Health and Safety. International Labor Office, Geneva 1991; 1085-91.
3. Redlich CA. Occupational lung disorders general principles and approaches. Vol 1. 1998: Chapter 56.
4. Schlueter DP. Silicosis and coal worker’s pneumoconiosis. In: Zenz C, Dickerson OB, Horvath EP (eds). Occupational Medicine. Mosby, 1994: Chapter 13.
5. Speizer FE. Enviromental lung diseases. In: Fauci AS, Braunwald E, Isselbacher KJ, et al (eds). Harrison’s Principles of Internal Medicine. Vol 2. Mc Graw-Hill, 1998:Chapter 254.
6. Beder S. Kömür madeni işçilerinde pnömokonyoz (KİP) oluşumunda anti antiproteolitik enzim (AAT) ve immünglobilinlerin etkisi. Tüberküloz ve Toraks 1985; 1:59-63.
7. Erkan C. İş sağlığı ve meslek hastalıkları A.Ü.T.F. Yayınları 1984: 441.
8. Kılıçaslan Z. Mesleki akciğer hastalıkları. II. İşyeri hekimliği ders notları. Türk Tabipler Birliği Yayını, 1998: 147-56.
9. Levy SA. Introduction to occupational pulmonary diseases. Occupational Medicine. Mosby, 1994: chapter 12.
10. Öztürk M, Yerebasmaz G. Türkiye taşkömürü madenciliğinde işçi sağlığı ve iş güvenliğinde son durum ve yapılan iyileştirmeler. 3. Ulusal İşçi Sağlığı Kongre Kitabı 1998: 425-39.
11. Pınar E. Solunum sisteminin meslek hastalıkları. Solunum sistemi ve hastalıkları A.Ü.T.F. Antıp A.Ş. Yayınları, 1997: 565-8.
12. Saygun M. SSK Yüksek Sağlık Kuruluna gelen pnomokonyozlu olguların değerlendirilmesi. A.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, 1999.
13. Tunçbilek A. Endüstride toz sorunu neden olduğu hastalıklar, korunma yolları (Pnömokonyozlar). Halk Sağlığı A.Ü.T.F. Antıp A.Ş. Yayınları, 1998: 443-52.
14. Wagner GR, Attfield MD, Merchant JA. Coal worker’s lung diseases. Health and Preventive Medicine. Appleton and Lange. 1998: Section III, Chapter 20.
15. Sosyal Sigortalar Kurumu Sağlık İşlemleri Tüzüğü. SSK Yayınları. Ankara: Ulucan Matbaası, 1985: no. 425.
16. SSK İstatistik yıllığı. SSK Genel Müdürlüğü. 2001 yayın no. 650.
17. Çobanlı B, Altay T, Demirel YS. Son beş yıl içinde kliniğimizde yatan pnömokonyoz vakaları. Tüberküloz ve Toraks 1982; 30: 17-21.
18. T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Enstitüsü. Zonguldak havzasında kömür işçileri pnömokonyozu. İSGÜM Yayınları-8. Ankara: İSGÜM Basımevi, 1987.
19. Banks DE, Chang WWL. Silicosis and coal worker’s pneumoconiosis. In: Albert R, Spiro S, Jett J (eds). Comprehensive Respiratory Medicine. Mosby, 1999: Section 12, Chapter 60.
20. Cohen R, Velho V. Update on respiratory disease from coal mine and silica dust. Clin Chest Med 2002; 23: 811-26.
21. Fraser RS, Müler NL, Colman N, et al. Inhalation of inorganic dust (pneumoconiosis). Fraser and Pare’s. Diagnosis of Diseases of the Chest. WB Saunders Com, 1999;Vol. 4 chapter 60.
22. Levin SM, Lilis R. Silicosis. In: Maxcy-Rosenan-Last. Public health and preventive medicine. Appleton and Lange 1998; Section III, Chapter 21.
23. Solu S, Beder S. Pnömokonyoz klasifikasyonunda yenilikler. Tüberküloz ve Toraks 1970: 325-9.
24. Karabıyıkoğlu G. Solunum sisteminin meslek hastalıkları. Solunum ve meslek hastalıkları A.Ü.T.F. Antıp A.Ş. Yayınları, 1997: 183-200.
25. Parker JE, Petsonk EL, Coal worker’s lung diseases and silicosis. In: Fishman AP, Elias JA, Fishman JA, et al (eds). Fishman’s Pulmonary Disease Disorders. Vol 1. Mc Graw-Hill, 1998: Chapter 59.
26. Meyer JD, Holt DL, Chen Y, et al. SWORD’99 Surveillance of work related and occupational respiratory disease in UK. Occup Med 2001: 204-8.