Gebelerde sosyo-demografik özellikler, öz bakım gücü ve yaşam kalitesi ilişkisi

Bu çalışma, gebelerde sosyo-demografik özellikler, öz-bakım gücü ve yaşam kalitesi ilişkisini belirlemek amacıyla planlanmıştır. Araştırma 1-30 Mayıs 2005 tarihleri arasında tanımlayıcı tipte saha araştırması şeklinde yapılmıştır. Araştırmanın evrenini Manisa’da 10 No.lı Merkez Sağlık Ocağı ve 5 No.lı Merkez Sağlık Ocağı’nda ebeler tarafından takip edilen 269 gebe oluşturmuştur. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik, Kruskall Wallis, One-Way Anova, student T-test ve pearson corelation analizi kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre, gelir düzeyi yüksek olan, sosyal güvencesi olan, çekirdek aileye sahip olan ve eğitim düzeyi yüksek olanlarda yaşam kalitesi ve öz bakım gücü daha yüksektir. Araştırmanın bir diğer sonucu öz bakım gücü arttıkça yaşam kalitesinin de artmasıdır.

Anahtar Kelimeler:

Demografi, Gebelik, Yaşam kalitesi, Öz bakım, Gebe kadınlar

The relationship between quality of life and self-care agency in pregnant

The purpose of this research was to evaluate the self-care agency in pregnant, to investigate the effects of socio-demographical features and quality of life, self-care agency of pregnants. The research was conducted between 1 May- 30 May 2005 as descriptive field study. The population of the study consisted of 269 pregnant, in 10 Numbered Health Centre and 5 Numbered Health Centre in Manisa. In the statistical evaluating of the data were used percentage, Kruskall Wallis, One-way ANOWA, Independent samples T test, pearson corelation analysis. In the results of this study the life of quality level and self-care agency was determined too high who have high income family and have social insurance and nucleus family and have more education. In addition to, result of the study is the quality of life, the increasingly self care agency.

Keywords:

Demography, Pregnancy, Quality of Life, Self Care, Pregnant Women,

PDF

___

1. Bowling A. Measuring Health, A review of Quality of Life Measurement. Open University Press.1993. p.1-23 2. The WHOQOL Group. What Quality of Life. World Health Forum. 1996. 17:354-356. 3. Akdemir N. Psikososyal Destek (Çev. Ed. N. Platin) Hemşireler İçin Kanser El Kitabı, . Baskı,. Akşam Sanat Okulu Matbaası, Ankara, 1996. 186-193. 4. Orem DE. Nursing: Concept of Practice Self-Care Agency and Dependent-care Agency, 4 th ed. Mosby Year Book, St. Louis, 1991. 145-175. 5. Jenny J. Self- care Actions theory and Nursing Diagnosis: A test of Conceptual Fit, Journal of Nursing education, 1991. 30 (5): 227-232. 6. Özer M. Huzurevinde ve Aile Ortamında Yaşayan Yaşlıların Öz Bakım Gücü ve Yaşam Doyumunun İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, izmir, Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2001. 20-35. 7. Aggleton P, Chalmers H. Models and Theories Five: Orem’s and King’s theories. J. Adv. Nurs. 1989. 14:365-372. 8. Durna Z. Kanserli Hastada Yaşam Kalitesinin ve Bakım Gereksinimlerinin Saptanmasına İlişkin Bir Çalışma, Florence Nightingale Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 1994. 3 (1): 1- 36. 9. Eser E, Fidaner H, Fidaner C. WHOQOL-100 ve WHOQOL-BREF’in Psikometrik Özellikleri, 3P Dergisi 1999. 7 (Ek 2): 23-40 10. Nursen O. Nahcivan , A Turkish Language Equivalence of the Exercise of Self-Care Agency Scale, Western Journal of Nursing Research, 2004. 26 (7), 813-824 11. Altıparmak S, Eser E. Manisa/Salihli’de II Nolu Merkez Sağlık Ocağı Bölgesinde Yaşayan 15-49 yaş Grubu evli Kadınlarda Bazı Sosyodemografik Faktörlerle Yaşam Kalitesi İlişkisi, Sağlıkta Yaşam Kalitesi Sempozyumu, 8-10 Nisan 2004, İzmir 12. Altıparmak S, Yanıkkerem E, Karadeniz G. Gebelerde Sosyodemoğrafik Özellikler, Gebelik Sorunları İle Yaşam Kalitesi İlişkisi”, Klinik Bilimler&Doktor, 2005. 11 (5): 536- 542. 13. The WHOQOL Group. What Quality of Life. World Health Forum. 1996. 17:354-356. 14. Dünya Sağlık Raporu 1998. (Çev. Ed. Metin B., Akın A., Güngör İ.) Sağlık Bakanlığı Sağlık Projesi Genel Koordinatörlüğü, 1998. ss:45-70, Ankara. 15. Manisa Nüfus Sağlık Araştırması 1999. Celal Bayar Üniversitesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı. Emek Mat. Manisa 2001. Ss: 99-116 16. Manisa Huzurevinde Yapılan Yaşam Kalitesi Araştırması Yayınlanmamış Araştırma Veri Sonuçları. Manisa 2001. 17. Loscocco KA, Spitze G. Working Coditions, Social Support, and the Well-Being of Famela and Male Factors. Journal of Health and Social Behavior, 1990. 31:313-327 18. Leung KF, Tay M, Chang TBL. Hong Kong çin Versiyonu Denemesi. Wordt health organization Quality of Life Measure, Abreviated Version WHOQOL- Breef Hong Kong Hosbital Fasthority 1997. 19. An International Workshop, population, Labour Market, pension and Quality of Life in Transitional countries, 2002. 23 February. 20. Tortumluoğlu G, Okanlı A, Erci B. Gebelerin Aile Ortamını Algılamaları ile Öz bakım Gücü Arasındaki İlişki, Atatürk Üniversitesi, Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2003. Cilt 6, Sayı 1. 21. Nahcivan N. Sağlıklı Gençlerde Öz Bakım Gücü ve Aile Ortamının Etkisi, İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik AbD Doktora tezi, 1993. İstanbul. 22. Süzek H, Çakmak O. Muğla Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinin Sosyo-demoğrafik Özelliklerinin Öz Bakım Güçlerine Etkisinin Belirlenmesi, İnsan Bilimleri Dergisi, 2004. Ekim. 23. Yazıcı S. Annelerin Öz Bakım Gücü, Sağlıklı Bebeklerin Bakım Sorunlarını Çözme Becerileri ve Bu Süreçte Hemşirenin Eğitici Rolünün Etkisi, İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 1995. İstanbul. 24. Sayın A. Çalışan Kadınların Sağlığı Geliştirici Tutum ve Davranışları ile Öz bakım Gücü arasındaki ilişkinin Değerlendirilmesi, Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Halk Sağlığı Hemşireliği AbD, Doktora Tezi, 1998. Erzurum 25. Eryılmaz G. Gebelik sayısının öz bakım gücüne etkisi VII. Ulusal Hemşirelik Kongresi Kitabı, 1999. Erzurum. 26. Pasinlioğlu T. Gebelerin Öz Bakım Gücü ve Öz Bakım Gücünü Artırmada Hemşirenin Eğitici Rolünün Etkisi. VII. Ulusal Hemşirelik Kongresi Kitabı, 1999. Erzurum.