Fatma İLHAN, F. Nur AKSAKAL, Mustafa N. İLHAN, Remzi AYGÜN

Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencilerinin sigara içme durumu

Kesitsel tipteki bu araştırmada Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencilerinin sigara içme durumlarının saptanması amaçlanmış; yüz yüze görüşme yöntemi ile 1032 öğrenciye anket uygulanmıştır. Sigara içme sıklığı %24.0'dır. Erkek öğrencilerde, ailesinin yanında kalmayanlarda, ailesinde ve arkadaş çevresinde sigara içen kişi bulunanlarda sigara içme anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Sigara içenlerin %36.7'si arkadaş etkisi ile sigaraya başladıklarını, %58.9u sigarayı bırakmayı denediklerini, %64.4'ü sigarayı bırakmak istediklerini belirtmişlerdir. Sigara içmeyenler, sigara içmeme nedeni olarak en fazla "sağlığa zararlı olduğunu bildiğimden" (%95.6) cevabını vermişlerdir. Hekimlerin davranışı toplumu etkileme potansiyeli taşıdığından; sigara içme alışkanlığını azaltmada hekimlere çok büyük görev ve sorumluluk düşmektedir. Sigara ile mücadelede, tıp fakültesi öğrencilerinin sigara içmemeye özendirilmesi, mezuniyet öncesi tıp eğitimi programında sigaraya ilişkin bilgilerin yer alması, bu bilgilerin mezuniyet sonrasında da düzenli ve sürekli olarak hekimlere verilmesi gerektiği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Anketler, Yaygınlık, Sigara içme, Kesitsel çalışmalar

PDF

___

1. Güler Ç, Benli D. Çevre Sağlığı, Halk Sağlığı Temel Bilgiler. Günes Kitabevi, Ankara, 1998, sf. 10.
2. Maxcy, Rosenau, Last. Human Health in Changing World. Public Health and Preventive Medicine. Lange, 1998, sf. 781-809.
3. Demirer G. Çevre Sorunlari ve Kapitalizm. Sorun Yayınları, İstanbul, 1992. sf. 16.
4. Star G, Langley A, Taylor A. Environmental Health Risk Perception in Australia. Center for Population Studies in Epidemiology South Australia, Department of Human Services. Australia. 2000.
5. Kellerer AM. Risk Perception. Radiat Environ Biophys. 2001; 40 (3): 177-178.
6. Keles R. insan, Çevre, Toplum. 2.baskı. İmge Yayinevi, Ankara, 1997. sf. 9-10, 418.
7. Altuğ F. Çevre Sorunları. 2. baski. Uludağ Üniversitesi Yayinevi, Bursa, 1990. sf. 2-5.
8. Boşgelmez A, Paslı N, Savaşçı S, Kaynas S. Ekoloji-1. No: 6. ISVAK Yayinevi, Ankara, 2000. sf. 1-6.
9. Güler Ç, Benli D. Çevre Sagligi, Halk Sagligi Temel Bilgiler. Günes Kitabevi, Ankara, 1998. sf. 230-231.
10. Güler Ç. Çevre Sözlügü. Saypa Yayinevi, Ankara, 1994. sf. 325- 328.
11. Güler, Ç. Çevre Hekimligi, Ulusal Çevre Hekimligi Kongre Kitabi. Ankara, 1998. sf. 48.
12. Weng Y, Liu BJ. Increasing Worldwide Environmental Consciousness and Environmental Policy Adjustment. www.sba.muohio.edu/abas/2000/ wengy.pdf (30.05.2005).
13. Suzuki K, Futagami T, Ogura S, Hara M, Ohkawa T, Yasuhi I. Change in Environmental Consciousness and Behavior Led by Information. www.yasuienv.net/ CREST/I_list/1128.pdf. (30.05.2005).
14. Maloney MP, Wart MP, Braucht GN. A Rewised Scale for thetoplanmıştır. Analizler, EPİ INFO 6.0 kullanılarak yapılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 23.71 olup öğrencilerin % 54.7'si erkektir. Öğrencilerin çoğunluğu (%74.4) hava kirliliğini azaltmak için okula/işe yürüyerek, bisikletle veya toplu taşıma araçlarıyla gitmek istediklerini, yine bu düşünceyle raylı sistemi kullanmak istediklerini (%87.1) belirtmişlerdir. Öğrenciler (%72.3) çevre sorunlarıyla uğraşmayı, yalnızca Measurement of Ecological Attitudes and Knowledge. American Psychologist. July 1975: 787.
15. Yin C. Elite Opinion and Media Diffusion: Exploring Environmental Attitudes. Harvard International Journal of Pres Politics. 4.3 (1999); 62-86.
16. TÜBA Çevre Çalisma Grubu. Türkiye Için Sürdürülebilir Kalkinma Öncelikleri. Türkiye Bilimler Akademisi Raporlari. Sayi 1. TÜBITAK Matbaasi, Ankara, 2002. sf. 29-30.
17. Subaşı N, Vaizoğlu S, Çamur D,toplanmıştır. Analizler, EPİ INFO 6.0 kullanılarak yapılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 23.71 olup öğrencilerin % 54.7'si erkektir. Öğrencilerin çoğunluğu (%74.4) hava kirliliğini azaltmak için okula/işe yürüyerek, bisikletle veya toplu taşıma araçlarıyla gitmek istediklerini, yine bu düşünceyle raylı sistemi kullanmak istediklerini (%87.1) belirtmişlerdir. Öğrenciler (%72.3) çevre sorunlarıyla uğraşmayı, yalnızca Harmanda B, Onay U, Kalyoncu Ö, Rahatlı S, Ocak F, Nasırcılar A, Pala E, Kanmaz L, Kuz T, Kayabaşoğlu G, Üregen SE, Oğuzoglu S, Güler Ç. Hacettepe ve Gazi Üniversitesi Tip Fakültesi Son Sinif Ögrencilerinin Sürdürülebilir Tüketim Egilimleri ve Yasam Biçimleri. Ev Ekonomisi Dergisi. Aralik 2001; 7 (9): 1-10.
18. Workshop Report: UNEP/UNESCO Expert Workshop On Youth, Sustainable Consumption and Life Styles, UNESCO-Headquarters; Paris, 6 and 7 November 2002.
19. Pilisuk M, Parks SH, Hawkes G. Public Perception of Technological Risk. Soc Sci J. 1987; 24 (4): 403-13.
20. Kraus N, Malmfors T, Slovic P. Intuitive Toxicology: Expert and Lay Judgements of Chemical Risks. Risk Analysis. 1992; 12 (2): 215-32.
21. Dünya Bilim Akademilerinin Bildirisi: 21. Yüzyilda Sürdürülebilirlige Geçis; Çeviri Racan I.Z., Ruacan Ş., Ocak 2002. toplanmıştır. Analizler, EPİ INFO 6.0 kullanılarak yapılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 23.71 olup öğrencilerin % 54.7'si erkektir. Öğrencilerin çoğunluğu (%74.4) hava kirliliğini azaltmak için okula/işe yürüyerek, bisikletle veya toplu taşıma araçlarıyla gitmek istediklerini, yine bu düşünceyle raylı sistemi kullanmak istediklerini (%87.1) belirtmişlerdir. Öğrenciler (%72.3) çevre sorunlarıyla uğraşmayı, yalnızca
22. Asthma and Other Respiratory Effects. Chapter 2. The EPA Children’s Environmental Health Yearbook Supplement. United States Environmental Protection Agency Office of Children’s Health Protection. Washington. August 2000, p. 24.
23. Pachamama: Our Earth-Our Future. United Nations Environment Programme, Peace Child International, United Nations Children’s Fund, and United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. Evans Brothers Ltd., London, 1999.toplanmıştır. Analizler, EPİ INFO 6.0 kullanılarak yapılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 23.71 olup öğrencilerin % 54.7'si erkektir. Öğrencilerin çoğunluğu (%74.4) hava kirliliğini azaltmak için okula/işe yürüyerek, bisikletle veya toplu taşıma araçlarıyla gitmek istediklerini, yine bu düşünceyle raylı sistemi kullanmak istediklerini (%87.1) belirtmişlerdir. Öğrenciler (%72.3) çevre sorunlarıyla uğraşmayı, yalnızca

ISSN: 1303-734X
Yayın Aralığı: Yılda 8 Sayı
Başlangıç: 2002
Yayıncı: Gülhane Askeri Tıp Akademisi Halk Sağlığı AD.

Arşiv