Televizyon Haberciliği Alanında Teknolojik Gelişmelere Bağlı Olarak İş Yükünün Dönüşümü: TRT Örneği

Televizyon haberciliği, ekonomik, sosyal ve politik dinamiklerin yanı sıra teknolojik gelişmelerin etkisi altında yeniden yapılanmaktadır. Yeni teknolojilerin, birçok iş kolunda üretim pratiklerini

Anahtar Kelimeler:

Gazetecilik, Televizyon Haberciliği, Teknoloji, İş Yükü, TRT

Transformation of Workload Due to Technological Developments in Television Journalism: The Example of TRT

Television journalism is being restructured under the influence of economic, social and political dynamics as well as technological developments. While it is stated that new technologies have the effect of facilitating production practices in many business lines and reducing the workload of employees, the effect on the workload of journalists is a controversial issue. In this study, which aims to provide a perspective on the effects of new technologies on the factors that make up the workload of television journalists, this study focuses on the production style of the actors of the field. In the case of Turkish Radio and Television Corporation, which was chosen as the focus of the study based on the purposeful sampling method, the factors that determine the workload of television journalists are discussed, and the production activities of the journalists working in this institution guide the research. According to the research findings, It has been determined that live broadcasting with a mobile 4.5G device without time and place limitations, fulfiling all processes of news organizations via WhatsApp application, live broadcasting of almost every activity of corporate news sources over satellite frequency, frequent posts from social media platforms and also intense message traffic caused by citizen journalists have changed the workload factors for all the perpetrators of the field.

Keywords:

Journalism, Television Journalism, Technology, Workload, TRT,

PDF

___

Akıllıoğlu, S. (1990). Dünden Bugüne Televizyon. Ankara: TRT.
Başaran, F. (2010). İletişim ve Emeperyalizm: Türkiye’de Telekominikasyonun Ekonomi Politiği. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Bay, N. (2007). Radyo ve Televizyon Yayıncılığı. İstanbul: NKM.
Chadwick, N. (2014). Revolutionizing the Newsroom: How Online and Mobile Technologies Have Changed Broadcast Journalism. ELON JOURNAL OF UNDERGRADUATE RESEARCH IN COMMUNICATIONS VOL. 5 NO. 1, 1,3.
Dağdeviren, M. E. ((2005). Çalışanların İş Yükünün Belirlenmesine Yönelik Bir Model ve Uygulaması, . Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt: 20, No: 4, 517-525.
Derindağ, M. (2020). Türkiye'de Sosyal Medya ve İnternet Gazeteciliğinin Televizyon Haberciliğine Etkileri, Yüksek Linas Tezi. İstanbul: İstanbul Aydın Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
Dikmen, E. Ş. (2017). Türkiye’de Televizyon Yayıncılığının Dönüşümü: Sosyal TV Yayıncılığı. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 425-448.
Drucker P., F. ( 1998, s.192-193). Fırtınalı Dönemlerde Yönetim. İstanbul, : (Çev: Bülent Toksöz), İnkılap Kitabevi.
Erdoğan, İ. (2007). Pozitivist Metodoloji. Ankara: Erk Yayınları.
Geray, H. (2017). İletişim Alanından Örneklerle Toplumsal Araştırmalarda Nicel ve Nitel Yöntemlere Giriş. Ankara: Ütopya Yayınevi .
Geyik, K. (2021). Savaş Haberciliğinde Değişen roller: 2. Karabağ Savaşı Örneği. Atatürk İletişim Dergisi. DOI: 10.32952/atauniiletisim.886017, s. 53-71 .
Kars, N. (2002). Televizyon Haberciliğinde Kişiler ve Görevleri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (15), 519-615 .
Kaykı, H. G. (2004). Ercan San. S. Coşkun içinde, Kendi Anlatımlarıyla Duayen Gazeteciler 2 (s. 138, 153). Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Araştırmaları ve Uygulama Merkezi.
Koray, M. (1992). Endüstri İlişkileri. İzmir: BASİSEN Eğitim ve Kültür Yayınları.
Kuvvet Lordoğlu, M. T. (1995). Çalışma Ekonomisi. İstanbul: Beta Yayınları.
Loo, H. V. D. ve Reijen W, V. (2003 ). Modernleşmenin Paradoksları. Çeviri: Kadir Canatan. İstanbul: İnsan Yayınları.
Lordoğlu, K. ve Törüner, M. (1995). Çalışma Ekonomisi. İstanbul: Beta Yayınları.
Maslach, C. ve Leither, P. (1997). The Truth About Burnout. San Francisco CA: Jossey-Bass.
Mesthene, E. G. (1971). Technological Change-Its Impact on Man and Society. Massachusetts: Harvard University Press.
Nair, G. (2001). Bilginin Değişen Anlamı ve Kavram Tartışmaları. CÜ İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2 (1)., 333.
Ollman, B. (2012). Yabancılaşma: Marx’ın Kapitalist Toplumdaki İnsan Anlayışı. (A. Kars, Çev.) İstanbul: Yordam Kitap
Öztürk, Ş. (2020). Dijital Kültürde Alternatif Medyanın Haber Üretim Süreci ve Gazetecilik Alanının Dönüşmesi, Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Saira Ashfaq, Z. M. (2013). Impact of Work-Life Conflict and Work over Load on Employee Performance in Banking Sector of Pakistan. Middle-East Journal of Scientific Research, 14(5), 688-695
Şahin, L., Aydın, E. ve Güler M. (2015). Teknolojik Gelişmelerin İşin Yapısı ve İş Gücünün Nitelikleri Üzerine Etkileri: Hastane Çalışanlarının Elgılarına Yönelik Bir Araştırma. İş ve Hayat, 1 (1).
Seçkin, G. (2013). Medya Sektöründe Ürün, Hizmet ve İçerik Üreticilerindeki Çeşitlenmeler. Akdeniz İletişim Dergisi, (20), 55-63.
Sencer, M. (1989). Toplumbilimlerinde Yöntem. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
Soysal, A. (Mayıs 2005). Sanayi Toplumundan Bilgi Toplumuna Geçiş Sürecinde Örgütlerde Yaşanan Teknolojik Yabancılaşma. Çimento İşveren Dergisi, , 15.
Steensen, S. (2011). Online Journalism and the Promises of New Technology. Journalism Studies, 12(3), 311-327.
Talas, C. (1997). Toplumsal Ekonomi-Çalışma Ekonomisi. Ankara: İmge Kitabevi.
Tayfur, Ö. (2011). Çalışma Hayatında Öğrenilmiş Çaresizlik ve Tükenmişliğin Nedenleri ve Sonuçları Üzerine Bir Çalışma. Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
Tokgöz, O. (2013). Temel Gazetecilik. Ankara: İmge Kitapevi.
Tokyol, A. (2020). “Yeni Teknolojiler ve Değişen Endüstri İlişkileri”,. http://www.isguc.org/arc_view.php?ex=80 Erişim Tarihi: 30 Ekim 2021
TRT. (2019). Tarihçe. https://www.trt.net.tr/kurumsal/tarihce.aspx Erişim tarihi: 10 Şubat 2021
Ünal Uyguç, A. G. (1998). Radyo Televizyon Haberciliği. İstanbul: Avcıol Basım Yayın.
Vergragt, P. J. (2006). ‘’How Technology Could Contribute to A Sustaniable World’’. Great Transition Initiative Paper Series, (8) , 2.
Yazıcı, A. N. (1999). Kamu Yayın Kurumları ve Yeniden Yapılanma. Ankara: Türkiye Radyo Televizyon Kurumu.
Yazıcı, E. (2001). Endüstri İlişkileri Sisteminde Değişimi Üreten Temel Dinamikler. Gazi Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi. (3), 7-8.
Tosun, G. (2016). Değişen Dünyada Gazetecilik: Yeni Eğilimler. G. E. Tosun, & H. Kurt içinde, Değişen Dünyada Gazetecilik (s. 10). Ankara: ORION
Törenli, N. (2005). Yeni Medya, Yeni İletişim ORtamı. Ankara: Bilim ve Sanat.
TRT. (2021, Şubat 10 ). Tarihçe. https://www.trt.net.tr/kurumsal/tarihce.aspx adresinden alındı
Van Reijen W, D. L. (2003 ). Modernleşmenin Paradoksları. Çeviri: Kadir Canatan. İstanbul: İnsan Yayınları.