___

• Armstrong, M. (2006). A handbook of human resource management practice. Kogan Page Publishing.
• Artan, S. (1981). Endüstri işletmelerinde: Ücret yönetimi ve Türkiye’deki uygulama, Eskişehir İ.T.İ Akademisi Yayınları.
• Aswathappa, K. (2005). Human resource and personnel management. McGraw-Hill Education.
• Ayan, A., Ünsar, S. A., & Demir, F. (2014). İşgörenlerin demografik özelliklerine göre insan kaynakları yönetimi fonksiyonları algılarının belirlenmesi: Bir alan araştırması [The determination of the concepts of human resource management functions according to employees demographic characteristics: A field study]. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 21(1), 19–34.
• Benli, A., & Şahin, L. (2004). İnsan kaynakları yönetiminde işgören bulma ve seçme: Çınar hotel uygulaması [Employee finding and selection in human resources management: Çınar hotel application]. Bilgi Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 113–124.
• Benligiray, S. (2001). İş değerlemesi geçerliliğini koruyor [Job valuation remains valid]. Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(1), 1–34.
• Benligiray, S. (2007). İnsan kaynakları yönetimi ve örgütlenmesi, İçinde R. Geylan (Çev.). İnsan kaynakları yönetimi (ss. 2-28). Anadolu Üniversi- tesi Yayınları.
• Byars, L. L., & Rue, L. W. (2010). Human resource management. McGraw-Hill.
• Calp, M. H. (2016). İşletmelerde uygulanan insan kaynakları yönetiminde veritabanı kullanımının önemi [The importance of using database in human resources management applied in businesses]. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(2), 539–557.
• Cascio, W. F., & Aguinis, H. (2014). Applied psychology human resource management. Pearson.
• Çetin, C., Elmalı, E. D., & Arslan, M. L. (2018). İnsan kaynakları yönetimi. Beta Yayınları.
• Daft, R. L. (2014). Management. Cengage Learning.
• Demir, H. (2004). Emir komuta yöneticilerinin İKY’ni algılama farklılıkları ve işgücü devir hızı üzerindeki etkisi [The differences in the perceived of the line managers about hrm roles and the effect on labour turnover]. Yönetim Dergisi, 15(49), 45–55. Demir, S. (2016). İnsan kaynakları yönetiminin bir fonksiyonu olarak iş sağlığı ve güvenliği [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Uludağ Üniversitesi.
• Deniz, Y. (2006). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarının örgütsel bağlılığa etkisi [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Üniversitesi.
• Dessler, G. (2015). Fundamentals of human resource management. Pearson.
• Durai, P. (2011). Human resource management. Pearson Education.
• Erdoğdu, E. (2013). İnsan kaynakları yönetiminde personel seçimi ve psikoteknik testlerin önemi [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Atılım Üniversitesi.
• Erengil, A. (2016). İşletmelerde insan kaynakları uygulamaları: Üst yönetim ve insan kaynakları uzmanlarının bakış açıları [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Çankaya Üniversitesi.
• Fındıkçı, İ. (2012). İnsan kaynakları yönetimi. Alfa Yayınları.
• Forsyth, P. (2002). Career management. Capstone Press.
• Hamadamin, H. H., & Atan, T. (2019). The impact of strategic human resource management practices on competitive advantage sustainability: The mediation of human capital development and employee commitment. Sustainability, 11(20), 5782. [CrossRef]
• İzgi, C. (2013). İnsan kaynakları yönetiminde çalışanların performansının değerlendirilmesi süreci ve otel işletmelerinde bir uygulama [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Aydın Üniversitesi.
• Kağnıcıoğlu, D. (2001). İnsan kaynakları yönetimi ve değişen endüstri ilişkileri [Human resource management and changing industrial relations]. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 14–15.
• Kağnıcıoğlu, D. (2012). Çalışma İlişkileri ve İnsan Kaynaklarının İş Güvenliği. İçinde U. Dolgun (Çev.). İnsan Kaynakları Yönetimi, (ss. 221-259). Ekin Yayınevi.
• Mathis, R. L., & Jackson, J. H. (2011). Human resource management. South-Western Cengage learning.
• Noe, R. A., Hollenbeck, J. R., Gerhart, B., & Wright, P. M. (2010). Fundamentals of human resource management. McGraw-Hill Irwin.
• Papatya, G. (2015). Temel işletmecilik bilgileri. Beyazıt Kitapevi Yayınları.
• Pfeffer, J. (1995). Rekabette üstünlüğün sırrı: İnsan. Sabah Yayınları.
• Plunkett, W. R., Attner, R. F., & Allen, G. S. (2007). Management: Meeting and exceeding customer expectations. South-Western.
• Sabuncuoğlu, Z. (2018). İnsan kaynakları yönetimi. Aktüel Yayınları.
• Seçer, B., & Çınar, E. (2011). Bireycilik ve yeni kariyer yönelimleri [Individualism and new career orientations]. Yönetim ve Ekonomi, 18(2), 49–62. Sims, R. R. (2002). Organizational success through effective human resources management. Greenwood Publishing Group.
• Stewart, G. L., & Brown, K. G. (2010). Human resource management: Linking strategy to practice. Wiley and Sons.
• Türedi, M. Ö. (2018). Türkiye’nin önde gelen girişimcilerinin insan kaynakları yönetimi uygulamalarına bakış açısı ve nitel bir araştırma [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul Üniversitesi.
• Tüzüner, L. (2011). İnsan kaynakları yönetimi faaliyetlerinde ölçme ve değerlendirme. Beta Yayınları.
• Tyson, S. (2006). Essentials of human resource management. Elsevier.
• Uyargil, C., Adal, Z., Ataay, İ. D., Acar, A. C., Özçelik, A. O., Dündar, G., Sadullah, Ö., & Tüzüner, L. (2015). İnsan kaynakları yönetimi. Beta Yayınları. Werther, W. B., & Davis, K. (1999). Human resources development. Prentice Hall.
• Yiğit, A. (2013). İş güvenliği. Dora Yayınları.