SALGIN SONRASI ÖĞRETMEN-ÖĞRENCİ-VELİ İLİŞKİSİNDE DUYGUSAL ZEKAYA YÖNELİK HİZMET İÇİ EĞİTİM UYGULAMASI

Bu çalışma salgın sonrası okula dönüşte öğretmenlerin öğrenci ve velileri ile olan ilişkilerini iyileştirmek için duygusal zeka becerilerini artırmak ve bu amaca yönelik olarak hazırlanan hizmet içi eğitim uygulamasının sonuçlarını tespit etmek için yapılmıştır. Çalışma kapsamında öğretmenlerin duygusal zeka becerilerini artırmaya ve bu becerileri öğrenci ve velileri ile olan ilişkilerinde kullanmalarına yönelik olarak bir hizmet içi eğitim programı hazırlanmış ve bu programın uygulaması yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu özel bir ilkokulda çalışan 18 öğretmen oluşturmaktadır. Çalışmanın yöntemi, deneysel bir teknik olan yarı deneysel yöntem olarak belirlenmiştir. Bu kapsamda çalışma grubuna, uygulamadan önce ön test ve uygulamadan sonra son test olarak duygusal zeka ölçeği uygulaması yapılmıştır. Ayrıca çalışma grubuna uygulama sonunda, ön test ve son testten alınan sonuçların desteklenmesi amacı ile bir de çalışma için hazırlanan evet veya hayır olarak cevaplayabilecekleri anket uygulanmıştır. Verilerin analizinde Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi uygulanmıştır. Çalışma sonucuna göre çalışma grubunun ön test ve son test verileri incelendiğinde, uygulama sonrasında çalışma grubunun duygusal zeka düzeylerinin, hizmet içi eğitim sonrasında artış gösterdiği saptanmıştır. Araştırma verilerinin desteklenmesi için araştırmacılar tarafından hazırlanmış olan kapalı uçlu anketten elde edilen veriler de bu sonucu desteklemektedir.

Anahtar Kelimeler:

Hizmetiçi eğitim, duygusal zeka, öğretmen-öğrenci ilişkisi, öğretmen-veli ilişkisi

PDF

___

Bar-On, R. (1997). EQ-İ Baron Emotional Quotient Inventory: A Measure Of Emotional Intelligence : Technical Manual. Toronto, ON: MHS.
Bayindir, N. (2021). Öğretmenlerin Pandemi Sonrası Okulların Açılmasına İlişkin Rezilyans Beklentisinin Belirlenmesi. Academia Eğitim Araştırmaları Dergisi, 6(2), 353-362.
Baysal, E. A., & Gürbüz, O. C. A. K. (2020). Covid-19 Salgını Sonrasında Okul Kavramındaki Paradigma Değişimine ve Okulların Yeniden Açılmasına İlişkin Öğretmen Görüşleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 18(2), 676-705.
Bollen,Rober et D. Hopkins (1988). La pratique de I' Ato-analyse de I' Etablissement Scolaire. Paris: OCDE-ISIP.
Demirel, Ö., & Budak, Y. (2003). Öğretmenlerin hizmetiçi eğitim ihtiyacı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 33(33), 62-81.
Deniz, M. E., Özer, E., & Işık, E. (2013). Duygusal zekâ özelliği ölçeği–kısa formu: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim ve Bilim, 38(169).
Eğmir, E. ve Erdem, C. (2021). Öğretmen Adaylarının Meslek Öncesi Öğretmen Kimliklerinin Yordayıcı Olarak 21. Yüzyıl Öğrenen Becerileri. Trakya Eğitim Dergisi, 11(2), 953-968.
Goleman, D., (1998). İş Başında Duygusal Zeka. İstanbul: Varlık Yayınları.
Guo, H. (2021, April). Research on Training Strategies for Young Teachers in Private Universities in the Post-Epidemic Era. In 2021 2nd Asia-Pacific Conference on Image Processing, Electronics and Computers (pp. 232-234).
Kalaycı, Ş. (Editör) v.d. (2006), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti, Ankara.
Karakaş, M. (2020). Covid-19 salgınının çok boyutlu sosyolojisi ve yeni normal meselesi. İstanbul University Journal of Sociology, 40(1), 541-573.
Karataş, Z. (2020). Covid-19 pandemisinin toplumsal etkileri, değişim ve güçlenme. Türkiye Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 4(1), 3-15.
Kımter, N. (2020). Covid-19 günlerinde bireylerin psikolojik sağlamlık düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı, 574-605.
Kocabaş, C., Koru, N. B., Ardakoç, İ., Kültür, K., Çelik, E., & Karataş, İ. H. (2021). COVID-19 SONRASI EĞİTİM: Değişimde Süreklilik İçin Tespitler ve Öneriler.
Mayer, J. D., Salovey, P. ve Caruso, D. R., (2000). Emotional Intelligence As Zeitgeist, As Personality, and As A Mental Ability. R. Bar-On & J. D. A. Parker (Ed.) Handbook Of Emotional Intelligence, California: Jossey-Bass.
Mayer, J. D., Dipaolo, M., ve Salovey, P., (1990). Perceiving Affective Content İn Ambiguous Visual Stimuli: A Component Of Emotional İntelligence. Journal Of Personality Assessment, 54(3-4), 772-781
Mayer, J. ve Salovey, P., (1993). The Intelligence Of Emotional Intelligence. 17, 433-442.
Mujis,D. (2004) Doing quantative research in education with SPSS. London: GBR,Sage Publications.
Namome, C., Winnaar, L.., & Arends, F., (2021). Improving psychosocial support in SA schools during and after COVID-19 as part of a recovery plan.
Ok, M. & Çalışkan, M. (2019). Ev ödevleri: öğretmen, öğrenci ve veli görüşleri. OPUS-Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11(18), 594-621.
Özdamar, K. (2002), Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi 1, Kaan Kitabevi, Eskişehir
Petrides, K.V. and Fumham A. (2000). On the dimensional structure of emotional intelligence. Personality And Lndividual Differences, 29, 313-320.
Ramot, R., & Donitsa-Schmidt, S. (2021). COVID-19: Education Policy, Autonomy and Alternative Teacher Education in Israel. Perspectives in Education, 39(1).
Tuncer, N. (2021). Aileler ve Öğretmenler Arasındaki İletişim İçin Güncel Bir Uygulama: Whatsapp Grubu Örneği, Trakya Eğitim Dergisi, 11(2), 1037-1063
Wakui, N., Abe, S., Shirozu, S., Yamamoto, Y., Yamamura, M., Abe, Y., ... & Kikuchi, M. (2021). Causes of anxiety among teachers giving face-to-face lessons after the reopening of schools during the COVID-19 pandemic: a cross-sectional study. BMC Public Health, 21(1), 1-10.
Wang, Y., Li, Q., Tarimo, C. S., Wu, C., Miao, Y., & Wu, J. (2021). Prevalence and risk factors of worry among teachers during the COVID-19 epidemic in Henan, China: a cross-sectional survey. BMJ open, 11(7), e045386.