Ortaokul Türkçe Derslerinde Dinleme Becerisinin Gelişimine Yönelik Öğretmen Uygulamaları

Türkçe Dersi Öğretim Programında yer alan temel dil becerilerinden biri de dinleme becerisidir. Programda, bu becerinin öğrencilere kazandırılması amaçlanmaktadır. Bu amaç doğrultusunda, öğretmenlerin dinleme becerisinin gelişimine yönelik uygulamaları önemli işlevler görmekte ve büyük önem taşımaktadır. Bu sebeple araştırmanın temelini öğretmenlerin uygulamaları oluşturmaktadır. Araştırmanın amacı; Milli Eğitim Bakanlığı bünyesinde görev yapan Türkçe öğretmenlerinin, dinleme becerisinin gelişim durumu üzerine uygulamalarıyla ilgili görüşlerini alarak; süreçle ilgili genel görünümü ortaya koymaktır. Araştırmada nitel araştırma yaklaşımı tercih edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu Kayseri merkez ilçelerde görevli öğretmenler arasından rastgele seçilmiştir. Veriler nitel veri toplama yöntemlerinden görüşme tekniği ile elde edilmiştir. Katılımcılara yarı yapılandırılmış görüşme formları uygulanmış, elde edilen veriler kodlanarak temalandırılmış ve yorumlanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

dinleme becerisi, öğretmen uygulamaları, nitel araştırma

PDF

___

Aytan, T. (2011). Aktif öğrenme tekniklerinin dinleme becerisi üzerindeki etkileri. Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Doktora Tezi), Konya.
Çaylı, C.). İlköğretim ikinci kademe Türkçe dersi öğretmen kılavuz kitaplarındaki dinleme metinlerine yönelik öğretmen uygulamalarının değerlendirilmesi. Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kayseri
Çaylı, C. &Göçer, A. (2016). Ortaokul Türkçe derslerinde işlenilen müstakil dinleme metinlerine yönelik öğretmen uygulamalarının değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 17(3), 517-535.
Epçaçan, C. (2013). Temel bir dil becerisi olarak dinleme ve dinleme eğitimi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 331-352.
Göçer, A. (2017). Öğrenci merkezli-etkileşimli- metin işleme ve çözümleme süreçli Türkçe özel öğretim yöntemleri (Genişletilmiş 2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Göçer, A.; Çavuş, S. & Çaylı, C. (2017). Türkçe eğitiminde öğrenci gelişim durumunun belirlenmesinde süreç temelli tamamlayıcı ölçme değerlendirme yöntem ve araçları. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(28), 263-292.
Göğüş, B. (1983). Anadili eğitim programlarının niteliği. Türk Dili: Dil Öğretim Özel Sayısı, 379-380, 40-48.
Güneş, F. (2013). Türkçe öğretiminde metin seçimi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(1), 1-12.
MEB (2018). Teknoloji ve tasarım dersi öğretim programı (ortaokul 7 ve 8. sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
MEB (2017). http://www.meb.gov.tr/2016-2017-egitim-ve-ogretim-donemi-istatistikleri-yayimlandi/haber/14443/tr (Erişim Tarihi: 03.06.2018)
MEB (2006). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (6, 7, 8. Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü
Melanlıoğlu, D. (2012). Dinleme becerisinin geliştirilmesinde ailenin rolü. Sosyal Politika Çalışmaları, 7(29), 65-77
Senemoğu, N. (1997). Gelişim öğrenme ve öğretim kuramdan uygulamaya. Ankara: Ertem Yayıncılık.
Tabak, G. & Göçer, A. (2014). Dinleme becerisinin geliştirilmesinde parçadan bütüne ve bütünden parçaya işlemler. International Journal of Language Academy, 2(1), 127-135.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (7. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.