SUÇA YÖNELEN ÇOCUK VE AİLESİ İLE ÇALIŞMA: EKOLOJİK SİSTEM PERSPEKTİFİ ÇERÇEVESİNDE ÖRNEK BİR VAKA SUNUMU

Çocuk suçluluğu ve suça sürüklenen çocuklar konusunda yapılan çalışmalar ile ilgili literatür incelendiğinde "çok sistemli" bir yaklaşım öne çıkmaktadır. Bu noktada ekolojik sistem perspektifi, bireyleri, aileyi ve ailenin içerisinde bulunduğu sistemleri ve sistemler arası etkileşimleri anlamak, değerlendirmek açısından önemli bir araçtır. Bu çalışmanın amacı ekolojik sistem perspektifi çerçevesinde çocuk mahkemesi tarafından Ankara Aile Danışma Merkezine gönderilen bir vakayla yapılan çalışmanın sunulmasıdır. Makalenin son bölümünde ekolojik sistem perspektifi çerçevesinde yapılan bu çalışmanın değerlendirilmesi olumlu ve eksik yönleri ile tartışılmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Ekolojik sistem perspektifi, çocuk suçluluğu, sosyal hizmet

Working with the Juvenile Delinquents and Their Families: A Case Study in Frame of Ecological System Perspective

Rewieving the literature on studies of juvenile delinquency and juvenile delinquents reveals a "multi-systemic" approach. At this point, ecological system perspective is an important tool to understand and evaluate persons, family and the systems which the family is in and interaction among systems. The aim of this study is to present the study held with a case that is sent from Juvenile Court to Ankara Family Counselling Center. In the final part of the article, this study held in the ecological system perspective is discussed including positive sides and missing points

Keywords:

Ecological system perspective, juvenile delinquency, social work,

PDF

___

Acar, Y. B., & Acar, H. (2002). Sistem kuramı- Ekolojik sistem kuramı ve sosyal hizmet: Temel kavramlar ve farklılıklar. Toplum ve Sosyal Hizmet, 13(1), 29-35.
Chung, S. W., & Pardeck, J. T. (1997). Treating powerless minorities through an ecosystem approach. Adolescence, 32. 625-635.
Çocuk Koruma Kanunu (2005). T. C. Resmi Gazete, 25876, 15.07.2005.
Danışmanlık Tedbir Kararlarının Uygulama Usul ve Esasları Hakkında Tebliğ (2008). T. C. Resmi Gazete, 27035, 25.10.2008.
Erkan, R., Bağlı, M., Sümer, F., & Ünver, M. (2001). Sosyal Çevrenin Sokak Çocukluğuna ve Çocuk Suçluluğuna Etkisi: Diyarbakır Örneği. In Kırımsoy, E. (Ed.). 1. Ulusal Çocuk ve Suç: Nedenler ve Önleme Çalışmaları Sempozyumu. (pp: 51-78). Ankara: Türkiye Çocuklara Yeniden Özgürlük Vakfı Yayınları.
Fraiser, M. W. (1996). Aggressive behavior in childhood and early adolescence: An ecological developmental perspective on youth violence. Social Work, 41, 347-361.
Sosyal Hizmetler Ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü Aile Danışma Merkezleri Yönetmeliği (2007). T. C. Resmi Gazete, 26666, 07.10.2007.
Unemoto, K., Baker, C. K., Helm, S., Miao, T. Goebert, D. A., & Hishinuma, S. E. (2009). Moving Toward Comprehensiveness and Sustainability in a Social Ecological Approach to Youth Violence Prevention: Lessons from the Asian/Pacific Islander Youth Violence Prevention Center. American Journal of Community Psychology. 44, 221-232.
Yavuzer, H. (2006). Çocuk ve Suç. İstanbul: Remzi Kitabevi.