ÇOCUK ADALET SİSTEMİNDE ÇALIŞAN SOSYAL ÇALIŞMA GÖREVLİLERİNİN UYGULAMAYA YÖNELİK ALGILARI

Bu araştırmanın amacı, çocuk mahkemesinde çalışan sosyal çalışma görevlilerinin, uygulamaya ilişkin algılarının neler olduğunu ortaya koymaktır. Araştırma kapsamında çocuk ceza mahkemeleri ve çocuk ağır ceza mahkemelerinde görev almakta olan 6 sosyal çalışma görevlisi ile görüşmeler gerçekleştirilmiş ve bu görevlilerin uygulamaya yönelik algılarına ilişkin görüşleri elde edilmiştir. Araştırmada elde edilen bulgular incelendiğinde verilerin sosyal çalışma görevlilerinin görev tanımı algıları, sosyal çalışma görevlilerinin mahkeme kararlarının uygulanmasında kendilerine düşen rollere ilişkin görüşleri, sosyal çalışma görevlilerinin suça sürüklenmiş çocukla görüşürken yaşadığı güçlükler, sosyal çalışma görevlilerinin suça sürüklenmiş/ mağdur çocukların aileleriyle gerçekleştirdikleri çalışmalar, sosyal çalışma görevlilerinin suça sürüklenmiş/ mağdur çocukların aileleriyle yaşadığı güçlükler, sosyal çalışma görevlilerinin mesleki açıdan kendilerine ilişkin yeterlilik algıları, sosyal çalışma görevlilerinin işleri ile ilgili almak istedikleri eğitimler, sosyal çalışma görevlilerinin işlerinin kişisel ve sosyal yaşamını etkileme durumlarına ilişkin görüşleri, sosyal çalışma görevlilerinin iş ortamına ilişkin görüşleri başlıkları altında toplandığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Çocuk adalet sistemi, sosyal çalışma görevlisi, işe yönelik algı

Social Work Staff’s Perceptions on Applications in Juvenile Justice System

The aim of this study is to investigate social work staff’s perceptions on applications in juvenile justice system. Social work staff’s perceptions on applications were obtained by interviewing 6 social work staff working at juvenile courts. Analyzed the obtained data, it was seen that findings were grouped under headings social work staff’s perceptions on job definition, social work staff’s views of the roles assigned to them accordance with the implementation of the sentences, difficulties which social workers experience as interviewing with the children conflicted with law, works which staff perform with families of both victim children and children conflicted with law, difficulties which social work staff experience as interviewing with families of both victim children and children conflicted with law, social staff’s perceptions on their professional competence, professional training programs social staff would like to attend, effects of jobs on social staff’spersonal and social life, social staff’sviews of workplace environment.

Keywords:

Juvenile justice system, social work staff,

PDF

___

Adenwalla, M. (2006). Child protection and juvenile justice system for juvenile in conflict with law. Mumbai: Child line India Foundation.
Akatlı-Mertan, A. (2009). Kadın danışma merkezlerinde çalışan kadınların ruhsal travma ve ilişkili sorunları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Kocaeli Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Atamtürk, E. (2010). Aile Mahkemeleri Uygulamalarında Yaşanan Sorunların Aile Mahkemesi Uzmanlarının Tükenmişlik Düzeylerine ve İş Doyumlarına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Enstitüsü. s. 131.
Baykara-Acar Y, 2015. Adli sosyal hizmet ve Türkiye'de çocuk adalet sisteminin tarihi. içinde Türkiye'de adalet sistemi ve adli sosyal hizmet. A. İçağasıoğlu-Çoban, S. Attepe-Özden. (Eds). Ankara: Başkent Üniversitesi.
Buz, S., Düzyurt, K., & Sağlam, M. (2015). Aile mahkemesinde çalışan sosyal çalışma görevlilerinin sosyal inceleme raporlarına ilişkin değerlendirmeleri: Ankara Adliyesi örneği. Toplum ve Sosyal Hizmet, 26(2), 7-29
Büyüköztürk, Ş., Kılıç- Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA.
Creswell, J. W. (2015æ). Nitel araştırma yöntemleri. (Çev. Ed. M. Bütün ve S. B. Demir). Ankara: Siyasal.
Cılga, İ. (2005). Aile mahkemelerinin işleyişi ve uygulama sorunları konusunda Ankara’daki aile mahkemelerinde görevli hâkim ve uzmanların görüşleri. Toplum ve Sosyal Hizmet, 16(2), 7-34.
Coşkun, A., Doğangün, B., Fırat, C., Gümüşhan, E., Öktem, F., Öztürk, F., Koçoğlu, G., Odabaş, I., Bozkurt, M., İnanıcı, M. A., Karayol, M., Aydın, M., Ziyalar, N., Südütemiz, O., Kaplan, O., Akço, S., Salaçin, S., Uluğtekin, S., Şişmanlar, Ş., Güvenir, T., Biçer, Ü., Ergezer, Y., Baykara-Acar, Y. ve Erdoğan, Y. (2010). Cezai sorumluluğun değerlendirilmesi rehberi. Ankara: Barolar Birliği.
Demir-Çelebi, Ç. ve Parlak, S. (2017). Opinions of social work professionals in the juvenile justice system regarding the functioning of juvenile courts. in W. Sayers, & M. Avcı (Eds.). Law and order in Turkish society. AGP: London.
Erükçü, G. ve Akbaş, E. (2012). Türkiye’de çocuk mahkemeleri uygulamalarına eleştirel bir bakış. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1 (3), 135- 153.
Gökler- Danışman, I., Yılmaz, B. Ve Aker, T. (2012). Travmatik olaylarda yardım çalışanları. İçinde T. Aker (Ed.). Temel Sağlık Hizmetlerinde Ruhsal Travmaya Yaklaşım. Türkiye Psikiyatri Derneği: Ankara.
İzci, F. ve Ünveren, G. (2017). Travma sonrası stres bozukluğunda bilişsel davranışçı terapi ve göz hareketleri ile duyarsızlaştırma ve yeniden işleme.Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi; 6 (1):31-38.
Kılıç, Ç. (2013). Aile Mahkemelerinde Görev Yapan Uzmanların Hizmet içi Eğitim İhtiyacı. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2). 273-290
Nursal, N. ve Ataç, S. (2006) Denetimli serbestlik ve yardım sistemi. Ankara: Yetkin.
T.C. Adalet Bakanlığı. (2012). 2011 yılı iç denetim birimi başkanlığı inceleme raporu. 9 Mart 2016 tarihinde T. C. Adalet Bakanlığı web sitesinden alınmıştır: http://www.icdenetim.adalet.gov.tr/raporlar/yayinlanan_rapor/2012-3.pdf
T.C. Adalet Bakanlığı, T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu, Türkiye Adalet Akademisi ve UNICEF Türkiye. (2013). Sosyal çalışma görevlileri için eğitim kitabı (Proje raporu). UNICEF web sayfasından erişildi: http://www.unicef.org.tr/files/bilgimerkezi/doc/6.%20SOSYAL%20%C3%87ALI%C5%9EMA%20G%C3%96REVL%C4%B0LER%C4%B0%20%C4%B0%C3%87%C4%B0N%20E%C4%9E%C4%B0T%C4%B0M%20K%C4%B0TABI.pdf.
T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. (2009). Türkiye’de aile mahkemeleri uygulaması ve uygulamaların değerlendirilmesi. Ankara: TC. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Yayınları.
United Nations International Children's Emergency Fund. (2013).Çocuk adalet sisteminde sosyal çalışmanın rolü. Ankara: UNICEF. Tüysüz, A.,Yenisey, F., Koç-Yıldırım, G., Güven, İ., Fırat, M. S., Karakaya, N., Acar, N., Ziyalar, N., Ejderoğlu, Ö. ve Akço-Bilen, S. (2010). Suça sürüklenen çocuklara hukuki yardım eğitimci el kitabı. Türkiye Barolar Birliği Çocuk Hakları Kurulu web sayfasından erişildi: http://cocukhaklari.barobirlik.org.tr/dokuman/egitimbasvuru_egitim/sucasuruklenencocuklara.pdf.
Uluğtekin, S., Baykara Acar, Y., Cankurtaran ÖntaĢ, Ö. Ve Kırımsoy, E. (2005).Çocuk Adalet Sisteminde Sosyal İnceleme Raporu (SİR) ve Gözetim Raporu (GR) el kitabı.Ankara: Dostlar Dayanışma Derneği Ankara Şubesi.
UK Aid & Penal Reform International (2013). Protecting Children’s Rights in Criminal Justice Systems: A Training Manual and Reference Point For Professionals and Policymakers. United Kingdom: Penal Reform International Head Office.
Uluğtekin, S. (2004). Çocuk mahkemeleri ve sosyal inceleme raporları. Ankara: Türkiye Barolar Birliği.
Yıldırım, H. ve Şimşek, A. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. İstanbul: Seçkin.