HASTANE SOSYAL HİZMETİNİN İŞLEVİ VE BAKIM VEREN EBEVEYNLERDE PEDİATRİK ASTIM YÖNETİMİ

Günümüzde sağlık alanında önemli gelişmeler olmasına ve çoğu hastalığın kökünün kazınmasına rağmen kronik hastalıkların sosyal ve duygusal bileşenlerinin tedavisi henüz tam anlamıyla gerçekleştirilememektedir. Hasta ve ailesinin hastalıkla birlikte ortaya çıkan psikososyal sorunlarının önlenmesi ve çözümlenmesi amacıyla hastanelerde ve sağlık kurumlarında yürütülen sosyal hizmet uygulamaları hastalığın psikososyal yönleri hakkında diğer sağlık hizmeti sağlayıcılarını duyarlı hale getirir. Hastane sosyal hizmet uzmanları bireysel, aile ve grup danışmanlığı aracılığıyla hasta ve ailesini; bilişsel, duygusal, kişiler arası iletişimin güçlenmesi ve sosyal işlevsellik açılarından değerlendirir. Diğer taraftan çocuklarının ciddi bir sağlık durumuna sahip olduğu gerçekliği ailede hastalık yönetimi anlayışının ortaya çıkmasına neden olur. Özel olarak astım farkındalığı astım yönetimini zorunlu kılmaya başlar ve astımın nasıl yönetileceği konusu bilhassa bakım veren ebeveynlerin en önemli gündemini oluşturur. Kronik hastalığın uzun vadeli olmasından dolayı astımlı çocuk akut ve kronik dönemler arasında sağlık açısından dalgalanmalar gösterebilir, bu nedenle hastalar ve bakım verenler özenli bir astım yönetimi anlayışı benimsemelidir. Etkin pediatrik astım yönetiminde aile duygusal iklimi önemli rol oynamakta ve sosyal hizmet uzmanının müdahalesinin yönünü şekillendirmektedir. Dolayısıyla bu derleme çalışması çocukluk çağı astımı ile mücadelede tıbbi tedavi ekibi içinde yer alan sosyal hizmet uzmanlarının sorumluluklarını, hastane sosyal hizmeti ve pediatrik astım yönetiminin etkin biçimde hizmet vermesine zemin hazırlayan koşulları, sosyal hizmetin pediatrik astım yönetimine özgü işlev ve rollerini bakım veren ebeveynler odağında gözden geçirme amacı taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Hastane sosyal hizmet uzmanları, astım yönetimi, bakım veren ebeveynler, pediatrik astım yönetimi, hastane sosyal hizmeti

Function of Hospital Social Work and Pediatric Asthma Management in Caregiver Parents

Although there are significant developments in the healthcare field and various diseases have been eradicated nowadays, the treatment of social and emotional components of chronic diseases has not been able to be fully realized yet. Social work practices carried out in hospitals and healthcare institutions to prevent and solve the psychosocial problems of the patient and his/her family occurring with the disease make other healthcare providers sensitive about the psychosocial aspects of the disease. Hospital social workers assess the patient and his/her family via individual, family, and group counseling in terms of strengthening the cognitive, emotional, interpersonal communication and social functioning. On the other hand, the fact that their child has a serious health condition leads to the occurrence of disease management in the family. Especially asthma awareness starts necessitating asthma management, and the issue of how to manage asthma constitutes the most significant agenda of caregiver parents in particular. Since the chronic disease is long-term, asthmatic children may exhibit fluctuation in terms of health between the acute and chronic periods; therefore, patients and caregivers should adopt a careful understanding of asthma management. In effective pediatric asthma management, the family emotional climate plays an important role and shapes the direction of intervention of a social worker. Thus, this review study aims to review the responsibilities of social workers in the medical treatment team in fighting childhood asthma, the conditions laying the groundwork for the hospital social work and pediatric asthma management to serve effectively, and the function and roles of social work peculiar to asthma management in the eyes of caregiver parents.

Keywords:

Hospital social workers, asthma management, caregiver parents, pediatric asthma management, hospital social work,

PDF

___

Adams, R., Dominelli, L. ve Payne, M. (2015). Sosyal hizmet: Temel alanlar ve eleştirel tartışmalar. (Birinci basım, Çev. Ed. T. Tuncay), Ankara: Nika Yayınevi.
Akalın, E., Durusu Tanrıöver, M. ve Sayran, F. (2012). Sürdürülebilir sağlık sistemi için kronik hastalık yönetiminde elektronik sağlık kayıtlarının rolü. İstanbul: Sis Matbaacılık Prom. Tanıtım Hiz. Tic. Ltd. Şti.
Andreae, D. (1996). Systems theory and social work treatment. İçinde: F. J. Turner (Ed.), Social work treatment (4th ed., ss. 601- 616). New York: Free Press.
Auslander, G. (2001). Social work in health care what have we achieved?. Journal of Social Work, 1(2), 201-222.
Barker, R. L. (1995). Social work dictionary. (3rd Edition), USA: NASW Press.
Barlow, J. H. ve Ellard, D. R. (2006). The psychosocial well‐being of children with chronic disease, their parents and siblings: An overview of the research evidence base. Child: Care, Health and Development, 32(1), 19-31.
Beder, J. (2006). Hospital social work: The interface of medicine and caring. New York: Routledge.
Berlin, S. B. (2002). Clinical social work practice: A cognitive-integrative perspective. New York: Oxford University Press.
Boyd, L. (2010). Managing asthma from a social worker perspective in a center for children with special health needs. İçinde: T. S. Kerson ve J. L. M. McCoyd (Eds.), Social work in health settings: Practice in context (3rd ed., ss. 75-84). New York: Routledge.
Corcoran, J. ve Walsh, J. (2006). Clinical assesment and diagnosis in social work practice. New York: Oxford University Press.
Coster, S. ve Norman, I. (2009). Cochrane reviews of educational and self-management interventions to guide nursing practice: a review. International Journal of Nursing Studies, 46(4), 508-528.
Cowles, L. ve Lefcowitz, M. J. (1995). Interdisciplinary expectations of the medical social work in the hospital setting: Part 2, Health & Social Work, 20(4): 279-287.
Crabtree, S. A. (2005). Medical social work in Malaysia: Issues in practice. International Social Work, 48(6), 732-741.
Craig, S. L. ve Muskat, B. (2013). Bouncers, brokers, and glue: The self-described roles of social workers in urban hospitals. Health & Social Work, 38(1), 7-16.
Csikai, E. L. ve Sales, E. (1998). The emerging social work role on hospital ethics committees: A comparison of social worker and chair perspectives. Social Work, 43(3), 233-242.
Darnell, J. S. ve Lawlor, E. F. (2012). Health policy and social work. İçinde: S. Gehlert ve T. Browne (Eds.), Handbook of health social work (2nd ed., ss. 100-125). New Jersey: John Wiley & Sons.
Davis, C., Baldry, E., Milosevic, B. ve Walsh, A. (2004). Defining the role of hospital social worker in Australia. International Social Work, 47(3), 346-358.
Dewees, M. (2006). Contemporary social work practice. New York: McGraw-Hill.
Dölek, B. Ö. (2013). Geriatrik hizmetlerde ekip çalışması ve geriatrik ekipte sosyal çalışmacı. Toplum ve Sosyal Hizmet, 24(1), 191-198.
Duyan, V. (1996). Tıbbi sosyal hizmet: Sağlıkta psikososyal boyut. Ankara: 72 TDFO Bilgisayar Yayıncılık Ltd. Şti.
Duyan, V. (2000). Tıbbi sosyal hizmet. Sağlık ve Toplum, 1(10), 42-49.
Duyan, V. (2003). Sosyal hizmetin işlev ve rolleri. Toplum ve Sosyal Hizmet, 14(2), 1-22.
Duyan, V. (2010). Sosyal hizmet: Temelleri, yaklaşımları, müdahale yöntemleri. (Birinci basım), Ankara: Sosyal Hizmet Uzmanları Derneği Genel Merkezi Yayınları.
Egan, M. (2010). Evidence-based interventions for social work in health care. (First published), New York: Routledge.
Frich, L. M. H. (2003). Nursing interventions for patients with chronic conditions. JAN: Journal of Advanced Nursing, 44(2), 137-153.
Gates, L. B. ve Akabas, S. H. (2012). Meeting the demands of work and responsibilities of caring for a child with asthma: Consequences for caregiver well-being. Journal of Social Service Research, 38(5), 656-671.
Garro, A. (2011). Coping patterns in Latino families of children with asthma. Journal of Pediatric Health Care, 25(6), 347-354.
Gehlert, S. (2012). Communication in health care. İçinde: S. Gehlert ve T. Browne (Eds.), Handbook of health social work (2nd ed., ss. 237-263). New Jersey: John Wiley & Sons.
Gitterman, A. ve Germain, C. B. (2008). The life model of social work practice: Advances in theory and practice. (3nd ed.), New York: Columbia University Press.
Gregorian, C. (2005). A career in hospital social work: Do you have what it takes?. Social Work in Health Care, 40(3), 1-14.
Güler, N. (2005). Çocukluk çağı astımının özellikleri. Dâhili Tıp Bilimleri Dergisi, 1(41), 46-55.
Hammer, D. ve Kerson, T. S. (1997). Discharge planning in a community hospital: A patient whose symptoms of the system could not manage. İçinde: T. S. Kerson (Ed.), Social work in health setting: Practice in context (ss. 227-241). New York: Haworth Press.
Herbert, M. ve Levin, R. (1996). The advocacy role in hospital social work. Social Work in Health Care, 22(3), 71-83.
Huegel, K. ve Verdick, E. (1998). Young people and chronic illness: True stories, help, and hope. Minneapolis, MN: Free Spirit Publication.
Ippen, C. G. ve Lewis, M. L. (2011). "They just don't get it": A diversity-informed approach to understanding engagement. İçinde: J. D. Osofsky (Ed.), Clinical work with traumatized young children (First published, ss. 31-52). New York: Guilford Press.
İnal, A. ve Altıntaş, D. U. (2005). Çocukluk çağı astımında atak tedavisi ve tedavideki yenilikler. Pediartik Bilimler Dergisi, 1(9), 67-73.
Judd, R. G. ve Sheffield, S. (2010). Hospital social work: Contemporary roles and professional activities. Social Work in Health Care, 49(9), 856-871.
Levy, A. J. ve Frank, M. G. (2011). Clinical practice with children. İçinde: J. R. Brandell (Ed.), Theory and practice in clinical social work (2nd ed., ss. 101-121). USA: SAGE Publication.
Martinez, D. B. (2014). Liberation health in the hospital. İçinde: D. B. Martinez ve A. Fleck-Henderson (Eds.), Social justice in clinical practice: A liberation health framework for social work (First published, ss. 168-183). London: Routledge.
Martire, L. M., Lustig, A. P., Schulz, R., Miller, G. E. ve Helgeson, V. S. (2004). Is it beneficial to involve a family member? A meta-analysis of psychosocial interventions for chronic illness. Health Psychology, 23(6), 599-611.
McLeod, E. ve Bywaters, P. (2000). Social work, health and equality. (First published), London: Routledge.
Nsonwu, M. B., Casey, K., Cook, S. W. ve Armendariz, N. B. (2013). Embodying social work as a profession. SAGE Open, 3(3), 1-8.
Özdemir, Ü. ve Taşcı, S. (2013). Kronik hastalıklarda psikososyal sorunlar ve bakım. Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(1), 57-72.
Rolland, J. S. (2012). Families, health and illness. İçinde: S. Gehlert ve T. Browne (Eds.), Handbook of health and social work (2nd ed., ss. 318-342). New Jersey: John Wiley & Sons.
Rothman, A. A. ve Wagner, E. H. (2003). Chronic illness management: what is the role of primary care?. Annals of Internal Medicine, 138(3), 256-261.
Sands, R. G. (2001). Clinical social work practice in behavioral mental health: A postmodern approach to practice with adults. Boston: Allyn & Bacon.
Sangu, A. H. M. (2009). Work experiences of medical social workers in a Sarawak general hospital, A Mini Thesis Submitted in Partial Fulfillment of the Requirement for Bachelor of Social Work Degree, Sarawak University: Malaysia.
Swenson, C. R. (1998). Clinical social work's contribution to a social justice perspective. Social Work, 43(6), 527-537.
Sheafor, B. W. ve Horejsi, C. J. (2014). Sosyal hizmet uygulaması: Temel teknikler ve ilkeler. (Birinci basım, Çev. Ed. D. B. Çifci), Ankara: Nika Yayınevi.
Skovdal, M. ve Ogutu, V. O. (2011). “I washed and fed my mother before going to school”: Understanding the psychosocial well-being of children providing chronic care for adults affected by Hiv/Aids in Western Kenya. İçinde: S. D. Palmer (Ed.), Social work in public health and hospitals (First published, ss. 147-167). Canada: Apple Academic Press.
Snow, A., Warner, J. ve Zilberfein, F. (2008). The increase of treatment options at the end of life: Impact on the social work role in an inpatient hospital setting. Social Work in Health Care, 47(4), 376-391.
Spray, C. ve Jowett, B. (2012). Social work practice with children and families. (First published), USA: SAGE Publication.
Tekin, D. ve Suskan, E. (2007). Çocuklarda astım atak tedavisi. Cerrahi Tıp Bilimleri Dergisi, 3(50), 126-131.
Thompson, N. (2014). Kuram ve uygulamada sosyal hizmeti anlamak. (2.Baskı, Çev. Eds. B. H. Eren ve Ö. C. Öntaş), Ankara: Dipnot Yayınları.
Tibosch, M. M., Verhaak, C. M. ve Merkus, P. J. (2011). Psychological characteristics associated with the onset and course of asthma in children and adolescents: A systematic review of longitudinal effects. Patient Education and Counseling, 82(1), 11-19.
Tuncay, T. ve İl, S. (2009). Sosyal hizmet uygulamasında empatiyi yeniden düşünmek. Toplum ve Sosyal Hizmet, 20(2), 39-56.
Tuncay, T. (2013a). Yaşam sonu bakımda sosyal hizmet uzmanının rolleri. Toplum ve Sosyal Hizmet. 24(2), 145-153.
Tuncay, T. (2013b). Sağlık alanında sosyal hizmet ile ilgili mevzuat. İçinde: İ. Tomanbay ve A. İ. Oral (Eds.), Sosyal hizmet mevzuatı (Birinci basım, ss. 120-156). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Thyne, S. M., Rising, J. P., Legion, V. ve Love, M. B. (2006). The yes we can urban asthma partnership: A medical/social model for childhood asthma management. Journal of Asthma, 43(9), 667-673.
Wagner, E. H. (2000). The role of patient care teams in chronic disease management. BMJ: British Medical Journal, 320(7234), 569-572.
Wall-Haas, C. L., Kulbok, P., Kirchgessner, J. ve Rovnyak, V. (2012). Shared medical appointments: Facilitating care for children with asthma and their caregivers. Journal of Pediatric Health Care, 26(1), 37-44.
Walsh, F. (2011). Family Therapy: Systemic approaches to practice. İçinde: J. R. Brandell (Ed.), Theory and practice in clinical social work (2nd ed., ss. 153-178). USA: SAGE Publication.
Warsi, A., Wang, P. S., LaValley, M. P., Avorn, J. ve Solomon, D. H. (2004). Self-management education programs in chronic disease: a systematic review and methodological critique of the literature. Archives of Internal Medicine, 164(15), 1641-1649.
Webb, N. B. ve Bartone, R. A. (2012). Social work with children and adolescents with medical conditions. İçinde: S. Gehlert ve T. Browne (Eds.), Handbook of health and social work (2nd ed., ss. 373-391). New Jersey: John Wiley & Sons.
Yolcuoğlu, İ. G. (2012). Sosyal hizmete giriş. Ankara: SABEV Yayınları.
Yoos, H. L., Kitzman, H., McMullen, A., Sidora-Arcoleo, K. ve Anson, E. (2005). The language of breathlessness: Do families and health care providers speak the same language when describing asthma symptoms?. Journal of Pediatric Health Care, 19(4), 197-205.
Zastrow, C. (2015). Sosyal hizmete giriş. (Üçüncü basım, Çev. Ed. Çiftci, D. B.), Ankara: Nika Yayınevi.
Zengin, N., Yıldız, H. ve Akıncı, A. Ç. (2012). Öğrenci hemşirelerin kronik hastalıkların bakımı konusunda düşünceleri. EJOVOC: Electronic Journal of Vocational Colleges, 2(2), 105-110.
Zuckerman, B., Sandel, M., Smith, L. ve Lawton, E. (2004). Why pediatricians need lawyers to keep children healthy. Pediatrics, 114(1), 224-228.