SÂMİHA AYVERDİ’NİN ESERLERİNDE TASAVVUFÎ HAYATIN YANSIMALARI

Sâmiha Ayverdi Cumhuriyet dönemi Türkiye’sinin yetiştirdiği münevverlerden biridir. Türkiye’nin maarif davasına gönül vermiş bir isimdir. Cumhuriyet neslinin kök paradigmaları ile buluşmasını, milletimizin milli ve manevî değerleriyle mücehhez kılınmasını önemseyen bir değerdir. Bireysel ve toplumsal sahadaki hastalıklarımızın tedavisi için o tasavvufî düşünceyi önermektedir. Ona göre tasavvufî hayat medeniyetimizin yegane anlam haritasıdır. O, tasavvufu ruhsal dinamik, manevi neşve ve hakikat arayışı olarak nitelemektedir. Tekke atmosferinin, dergâh terbiyesinin, dervişlik edebinin kazandırdıklarına dikkat çekmektedir. Biz de makalemizde Sâmiha Ayverdi’nin tasavvufî düşüncesini; tasavvufî ahlâk çizgisi, seyr u sülûk anlayışı, nefis terbiyesinin yolları, varlık ve aşk felsefesi başlıkları altında ele almak istiyoruz.

REFLECTIONS OF TASAWWUFI LIFE IN SAMIHA AYVARDI’S WORKS

Samiha Ayverdi is one of the most eminent and enlightened scholars of Turkish republic who dedicated her life to knowledge and development of spiritual life. As its known that with her works she paved the ground to bring the new generation and roots of old tradition together. In her works she especially focused on the social, spiritual and dynamical nature of sufi thought that one of the most effective way of healing individual and social infirmities. She also defined tasawwuf as a spiritual dynamism, seeking the truth with its moral education of dervishes and exemplary lodge atmosphere. This article elaborates Ayverdi’s philosophy of Sufism under four subtitles such; line of morality of tasawwuf, sayr u suluk, ways of self-control and existence and philosophy of love.