Sağlık Alanında Kullanılan Polimerik Biyomateryaller
Aynı veya farklı atomik gruplara sahip kimyasal bağlarla, daha fazla veya düzenli uzun zincirli veya dallanmış yüksek molekül ağırlıklı bileşikler oluşur ve bunlar polimerler olarak adlandırılır. Sentez başlatılmadan kullanılan küçük molekül ağırlıklı birimler “monomer” adını alr. Polimerlerin özellikleri, monomer yapı taşlarına göre büyük farklılık gösterir. Bu nedenle, uygulama alanı için uygun biyomateryallerin seçimi dikkatli yapılmalıdır. Kullanılan polimerlerin, ne kadar verimli olduğu sorgulanmalıdır. Bu sorgulama sayesinde daha etkili polimerler elde edilir. Yeni bir polimer çalışması yürütürken, mevcut malzemenin daha dayanıklı, sağlıklı ve biyolojik olarak uyumlu hale getirilmesi araştırılmalıdır. Gelişen teknoloji ve yapılan bilimsel araştırma sayesinde hastaya uygulanan tedavi şekilleri ve yöntemleri önemli değişiklikler göstermektedir. Bu nedenle, polimerik biyomateryaller olarak kullanılan malzemelerin biyouyumlulukları araştırılmalıdır. Günümüzde geliştirilmiş polimerik biyomateryallerin tıp alanında birçok uygulaması bulunmaktadır. Hücrenin kapsüllenmesi, ilaç teslimatı, yüzey modifikasyonu, enzim immobilizasyonu, biyosensörler ve çip laboratuvarları gibi birçok alanda kullanılır. Bu çalışmada; polimerik biyomateryallerin kullanım amacı, kullanım alanı ve biyouyum hakkında bilgi verilmiştir. İnsan vücudunda kullanılan polimerik biyomateryaller, bunların zamanla ortaya çıkan uyumsuzlukları ve son gelişmeler üzerinde durulmuştur.
___
- 1. Myung JH, Gajjar KA, Saric J, Eddington DT,
Hong S. Dendrimer-mediated multivalent
binding for the enhanced capture of tumor
cells, Angew. ChemInt Ed.2011; 50:11769-
11772, DOI: 10.1002/anie.201105508.
- 2. Deng C, Jiang YJ, Cheng R, Meng FH, Zhong
ZY. Biodegradable polymeric micelles for
targeted and controlled anticancer drug
delivery: promises, progress and prospects.
NanoToday. 2012. p. 467-80.
- 3. April MK, Andrea MK, Salinas CN, Kristi
SA. Photodegradable hydrogels for dynamic
tuning of physical and chemical properties.
Science. 2009. p. 59-63.
- 4. Salata OV. Applications of nanoparticles
in biology and medicine. Journal of Nano
biotechnology. 2004. p. 3.
- 5. Gibas I, Janik H. Synthetic polymer hydrogels
for biomedical applications. Chemistry &
Chemical Technology Review. 2010. p. 298.
- 6. Jiang T, James R, Kumbar SG, Laurencin
CT. Chitosan as a biomaterial: structure,
properties, and applications in tissue
engineering and drug delivery, natural
and synthetic biomedical polymers. In:
Sangamesh Kumbar, CatoLaurencin,
MengDeng (ed.), Chapter 5, ElsevierInc.
2014. ISBN: 978- 0-12-396983-5, 91-107.
- 7. Rivron NC, Liu J, Rouwkema J, de Boer
J, van Blitterswijk CA. Engineering
vascularised tissues in vitro. Eur Cell Mater.
2008. p. 27-40.
- 8. Saha K, Agasti SS, Kim C, Li X, Rotello
VM. Gold nanoparticles in chemical and
biological sensing. Chem Rev. 2012;
112:2739-2779, DOI: 10.1021/cr2001178.
- 9. Lee B, Khang H, Lee GLJ. Ed Bronzino JD,
Polymeric biomaterials. The Biomedical
Engineering Handbook: Second Edition,
2000.
- 10. Bonfield W, Taner E. Hydroxyapatite
composite biomaterials –Evolution and
applications. Materials World. 1997. p. 18-
20.
11. Keskin AO. Hidroksiapatit seramiklerin
mekanik özelliklerinin zirkonya ilavesi ile
geliştirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, İTÜ,
İstanbul. 2000.
- 12. NPCS board of consultants & Engineers.
Disposable Products Manufacturing
Handbook, 2014, ISBN: 9789381039328.
- 13. Özcan İ, Özer Ö. Geleceğin Polimerleri:
Çevresel Faktörlere Duyarlı Akıllı
Polimerler. Tfd-Kfçg Elektronik Bülteni, Ege
Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Farmasötik
Teknoloji ABD, Ekim. 2009.
- 14. Bajpai AK, Shukla SK, Bhanu S, Kankane
S. Responsive polymers in controlled drug
delivery. Progress in Polymer Science
(Oxford). 2008. p. 1088-1118.
- 15. Tran PA, Zhang L, Webster TJ. Carbon
nanofibers and carbon nanotubes in
regenerative medicine. Advanced Drug
Delivery Reviews 2009. p. 1097-1114.
- 16. Xu Q, Liu Y, Su S, Li W, Chen C, Wu Y.
Anti-tumor activity of paclitaxel through
dual-targeting carrier of cyclic RGD and
transferrin conjugated hyper branched
copolymer nanoparticles. Biomaterials.
2012. p. 1627-1639.
- 17. Alshehri R, Ilyas AM, Hasan A, Arnaout
A, Ahmed F, Memic A. Carbonnanotubes
in biomedical applications: Factors,
mechanisms, and remedies of toxicity: Mini
perspective. Journal of medicinal chemistry.
2016. p.8149-8167.
- 18. Gümüşderelioğlu M. Biyomateryaller. Bilim
ve Teknik Dergisi TUBİTAK, 2002. p. 2- 4.
- 19. Părpăriţă E, Cheaburu NC, Pațachia SF, VasileC.
Polyvinylalcohol/chitosan/montmorillonitenanocompositespreparationbyfreeze/
thawcyclesandcharacterization. ActaChemicaIasi.
2014. p. 75-96.
- 20. Saxena SK. Polyvinylalcohol (PVA).
Chemicaland Technical Assessment, 2004.
p. 3-5.
- 21. Nilasaroya A, Poole-Warren AL, Whitelock
JM, Martens PJ. Structural and functional
characterization of poly (vinyl alcohol) and
heparin hydrogels. Biomaterials. 2008. p.
4658-4664.
- 22. Matsumura K, Hayami K, Hyon S, and
Tsutsumi S. Control of proliferation and
differentiation of osteoblasts on apatitecoatedpoly
(vinylalcohol) hydrogel as an
artificial articular cartilagematerial. Journal
of Biomedical Materials Research Part A.
2009. p. 1226-1231.
- 23. Chun HJ, Lee SB, Nam SY, Ryu SH, Jung
SY, Shin SH, et al. Preparation and swelling
behavior of thermally cross-linkedpoly (vinyl
alcohol) and poly (acrylic acid) hydrogel. J.
Ind Eng Chem. 2005. p. 556-560.
- 24. Jie C, Guo-Xian Z, Guo-Hua Z. Preparation
and characterization of Fe3O4 nanoparticles
used in intelligent polymer gels and
intelligent polymer gels drived by magnetic
fields. 2008. p. 35-40.
- 25. Teodorescu M, Bercea M. Poly (vinyl pyrrolid
one) – A versatile polymer for biomedical
and beyond medical applications. Polymer-
Plastics Technology and Engineering. 2015.
p. 923-943.
- 26. Gümüşderelioğlu M. Yumuşak ve Akıllı
Polimerler. Bilim ve Teknik Tübitak
Yayınları. 2010. p. 507.