TÜRKİYE’DE HALK SAĞLIĞI SOSYAL HİZMET UYGULAMALARININ İNCELENMESİ
Amaç: Bu araştırma, Türkiye’de halk sağlığı sosyal hizmeti (HSSH) uygulamalarının mevcut işlevselliğini, halk sağlığıkurumlarında çalışan sosyal çalışmacıların görüşleri çerçevesinde saptamak amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Bu kesitsel,niceliksel araştırmada uygunluk örneklemi kullanılmıştır. Halk Sağlığı Genel Müdürlüğü’ndeki 167 sosyal çalışmacıyla anketkullanılarak görüşülmüştür. Veriler SPSS’te analiz edilmiştir. Bulgular: Katılımcıların %51.5’i erkek ve yaş ortalaması 28.74’tür.Yalnızca %17’sinin yüksek lisans derecesi varken, geri kalanı sosyal hizmet lisans derecesine sahiptir. %25.7’si lisansta HSSHile ilgili ders almış; %10.8’i halk sağlığı alanında staj yapmıştır. Halk sağlığı ilkelerine katılım puan ortalamaları 65 üzerinden56.13 (±5.74)’tür. %83.2’si “eğitimci” rolündedir. Ekip çalışma sıklıkları yüksektir.%18’inin halk sağlığı uzmanlarıyla ekipçalışması yürüttüğü saptanmıştır. %85’i ruh sağlığında uygulama yapmakta olup; en sık hizmet verilenler ruh sağlığı sorunuolanlardır. %89.2’sine göre en ciddi halk sağlığı sorunu bağımlılıktır. Uygulayıcılar, tütün / alkol / madde bağımlılığının ülkedesürekli artan ve en ciddi halk sağlığı sorunu olduğunu bildirmiştir. Halk sağlığı temel standartlarını yerine getirme puanları ortadüzeydedir 44.74 (±4.24, 70 üzerinden). Sosyal çalışmacıların, halk sağlığı sosyal hizmet temel standartları puan ortalamalarıile çeşitli değişkenler arasında anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir (p
EXAMINATION OF PUBLIC HEALTH SOCIAL WORK PRACTICES IN TURKEY
Objective: This study examined the current functioning of public health social work (PHSW) practices in Turkey within the framework of the views of social workers working in public health institutions. Method: The convenience sampling method was used in this cross-sectional quantitative study. 167 social workers working in various governmental public health agencies and in different cities participated in the study. The data were analyzed using SPSS. Results: %51.5 of the participants was male and the mean age was 28.74. Only 17% were had MSW degrees and the rest of them had a bachelor degree of social work. 25.7% of them took courses on PHSW during their undergraduate education, and 10.8% had an internship in the public health field. The average score of the recognizing public health principles of participants was 56.13 (±5.74) out of 65 points. 83.2% of the participants are in the role of "educator". Teamwork frequency was found to be high. 18% of them have conducted teamwork with public health professionals. 85% was found to be practicing mental health; the most frequently served target population is those who have mental health problems. 89.2% of the participants reported that the most serious public health problem is the addiction. Practitioners reported that the tobacco/alcohol/substance addiction was the constantly increasing and the most serious public health issue in the Country. The mean score of practitioners fulfilling basic standards of public health was at the moderate level (44.74±4.24 out of 70). Significant correlations were found between the mean scores of the PHSW basic standards scores of the social workers and various variables (p
___
Zastrow C. (2015). Sosyal hizmete giriş (3. Baskı). Ankara: Nika Yayınevi.Watkins, E. (1985). The Conceptual Base For Public Health Social Work. In: Black R, Stein F. Editors. Public health social work in maternal and child health: a forward planproceedings of the working conference of the public health social work advisory committee of the bureau of health care delivery and assistance. Rockville MD: Division of Maternal and Child Health; pp. 17- 33.
Şimşek Z. (2005). Halk Sağlığı Alanında Sosyal Hizmet. İçağasıoğlu-Çoban A, Arslanoğlu A. editörler. Sosyal hizmet sempozyumu 2004: Türkiye sosyal hizmet uygulamaları, ihtiyaçlar ve sorunlar. İçinde. Ankara: Haberal Eğitim Vakfı; ss. 324-330.
Sheafor B, Horejsi C. (2015). Sosyal Hizmet Uygulaması: Temel Teknikler ve İlkeler (2. Baskı). Ankara: Nika Yayınevi.
Sable M., Schild D, Hipp J. (2012). Public Health and Social Work. In: Gehtler S, Browne T, editors. Handbook of health social work. Hoboken: John Wiley & Sons; pp. 64-99.
Türkiye Uyuşturucu ve Uyuşturucu Bağımlılığı İzleme Merkezi (TUBİM). EMCDDA 2014 Ulusal Raporu (2013 Verileri) Türkiye: Yeni Gelişmeler, Trendler, Seçilmiş Konular. Ankara: İçişleri Bakanlığı Bakanlık Genel Yayın No: 762, 2004.
Tuncay T, Erbay E. (2006). Sosyal Hizmetin Temel Hedefi: Sosyal Adalet- Güçlendirmeyle Retorikten Pratiğe. Toplum ve Sosyal Hizmet, 17(1): 53-69.
Tuncay T. (2013). Yaşam Sonu Bakımda Sosyal Hizmet Uzmanının Rolleri. Toplum ve Sosyal Hizmet, 24(2): 145-154.
Tuncay, T. (2014). Sağlık Bakım Uygulamalarında Tıbbi Sosyal Hizmetin Kapsamı ve Önemi, Ders- notu
Tomanbay İ. (1992). Ana Çocuk Sağlığında Sosyal Boyut. Ankara: Doruk Yayınları.
Ruth BJ, Sisco S. (2012). Public Health Social Work. In: Mizrahi T, DavisLE.editors. Encyclopedia of social work 20thed. Washington, DC: National Association of Social Workers; pp. 476-483.
Ruth B, Sisco S, Wyatt J, Bethke C, Bachman S, Piper T. (2008). Public Health and Social Work: Training Dual Professionals for The Contemporary Workplace. Public Health Reports 2008; 123(2 Supplement): 71-77.
Riegelman R. (2010). Public Health 101 Healty People-Healthy Populations. Washington: Jones and Bartlett Publishers
Practice Standards Development Committee. Beyond year 2010: public health social work practice project at the UNC school of social work. In: Public Health Social Work Standards and Competencies [online]. Erişim adresi:https://nciph.sph.unc.edu/cetac/phswcompetencies_may05.pdf. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2016.
Pardeck J , Y uen F . ( 2 006). Social Work for the Twenty-First Century: Challenges and Opportunities. Westport: Praeger Publishers.
Öztürk Y. (2011). Halk Sağlığının Hedef, Amaç ve İlkeleri. Öztürk Y, Günay E, editorlar. Halk sağlığı genel bilgiler. İçinde. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları Yayın No: 172; ss. 33-37
Özdemir U. (2000). Türkiye'de Psikiyatrik Sosyal Hizmet. Ankara: Aydınlar Matbaası.
Özbesler, C. ve Çoban, A. İ. (2010). Hastane ortamında sosyal hizmet uygulamaları: Ankara örneği. Toplum ve Sosyal Hizmet, 21(2), 31-46.
National Association of Social Workers [NASW] (2016). NASW Standards for Social Worker Practice in Health Care Settings. Washington, DC: National Association of Social Workers.
Milligan S. (1986). Social Factors in Adolescent Health. In: Denis GC. editor. Social factors in the health of families: a public health social work responsibility. proceedings of a conference (Pittsburgh, Pennsylvania, March 23-26,1986).Pittsburgh PA: The Educational Resources in Formation Center (ERIC); 1986. pp. 25-38.
Kılıç B, Şahan C, Bahadır H. (2015). Türkiye’de Halk Sağlığı Uzmanları İçin İnsangücü Planlaması (2013-2023). Turk J Public Health, 13(1):53-61.
Jurkowski E, Keefe R. (2013). Handbook for Public Health Social Work. New York: Springer Publishing Company.
Institute of Medicine Committee for the Study of the Future of Public Health (1988). The Future of Public Health.Washington DC: National Academy Press.
Göksal E, Pala K. (2015). Yaşlılarda Sağlık Hizmetlerine ve Sosyal Hizmetlere Erişim Sorunları. Turk J Public Health, 13 (1): 83- 86.
GehlertS. (2012). Conceptual Under Pinnings of Social Work in Helath Care. In: Gehlert S, Browne T, editors. Handbook of health social work. 2nd ed. New Jersey: John Wiley & Sons; pp. 3-20
Holliman D. (2013). Public Health Social Work. In: Dziegielewski S. editor. The changing face of health care social work: opportunities and challenges for professional practice. 3rd ed. New York NY: Springer Publishing Company; pp. 359-379.
Hall W, Rounds K. (2013). Adolescent Health. In: Keefe R, Jurkowski E. editors. Handbook of public health social work. New York: Springer Publishing Company; pp. 59-81
Eskiocak M, Akbaşak D. (2017). Edirne’de Romanların Sağlığı: Sağlığın Sosyal Belirleyicileri ve Sağlık Durumlarına Yönelik Bulgular. Turk J Public Health.15(2):136-149.
Erbay E. Sevin Ç. (2013). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmet 4. Sınıf Öğrencilerinin Eğitim Süreçlerine ve Gelecekteki Meslek Yaşamlarına İlişkin Görüşleri. Toplum ve Sosyal Hizmet, 24(1):25-39.
Dziegielewski S. (2004). The Changing Face Of Health Care Social Work: Professional Practice İn Managed Behavioral Health Care. 2nd ed. New York: Springer Publishing
Duyan V. (2010). Sosyal Hizmet: Temelleri, Yaklaşımları, Müdahale Yöntemleri.Ankara: Aydınlar Matbaacılık.
Dedeoğlu N. (2003). Halk Sağlığı ve Sosyal Hizmetler. C.Ü. Tıp Fakültesi Dergisi, 25(4):31-33.
Çevikbilen T. (2001). Sosyal Hizmetin Sağlık Alanında Örgütlenmesi. Karataş K. Editör. Sosyal hizmet sempozyumu'96: toplumsal gelişme ve değişme sürecinde sosyal hizmet. İçinde. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu, Yayın No: 002; ss. 423-427.
Congress E. (2013). Ethics for Public Health Social Workers. In: Keefe R, Jurkowski E. editors. Handbook of public health social work. New York: Springer Publishing Company; pp. 21-41.
Civaner M. (2015). Halk Sağlığı Disiplininin Ahlaki Değerleri ve İlkeleri. Turk J Public Health. 13(2): 160-167.
Browne T. (2012). Social Work Roles and Health Care Settings. In: Gehtler S, Browne T, editors. Handbook of health social work. Hoboken: John Wiley & Sons; pp. 20-41.
Arthur CR, Mendel W, Evans T. (2013). Maternal And Child Health. In: Keefe R, Jurkowski E. editors. Handbook of public health social work. New York: Springer Publishing Company; pp. 41-59.
Allen K. Spitzer W. (2016). Social Work Practice in Healthcare: Advanced Approaches and Emerging Trends. Singapore: SAGE Publications.
- ISSN: 2149-309X
- Yayın Aralığı: Yıllık
- Başlangıç: 2013
- Yayıncı: Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü
Sayıdaki Diğer Makaleler
TÜRKİYE’DE HALK SAĞLIĞI SOSYAL HİZMET UYGULAMALARININ İNCELENMESİ
TIBBİ SOSYAL HİZMET BİRİMİNE BİLDİRİLEN ÇOCUK İHMAL VE İSTİSMAR VAKALARININ RETROSPEKTİF İNCELENMESİ
AYTEN KAYA KILIÇ, HASAN HÜSEYİN TEKİN
Yüksel BAYKARA ACAR, Yasemin GÖZKONAN KAHVECİ
FİBROMİYALJİ TANILI HASTADA KISA SÜRELİ ÇÖZÜM ODAKLI YAKLAŞIMININ KULLANIMI: OLGU SUNUMU