SAĞLIK TEDBİRİ KARARI BULUNAN ÇOCUKLARIN KORUYUCU/ÖNLEYİCİ HİZMETLER KAPSAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu çalışmanın amacı, sağlık tedbiri kararı nedeniyle çocuk ve ergen psikiyatri polikliniğinde takip ve tedavisi yapılan çocukların ve ailelerinin farklı değişkenlere ilişkin özelliklerini incelemek ve çocuk koruma alanına öneriler sunmaktır. ....Üniversitesi Çocuk ve Ergen Psikiyatri Polikliniği'ne 2015-2020 yılları arasında sağlık tedbiri kararı ile gelen 150 çocuk ve ailesi çalışmaya dahil edilmiştir. Araştırma kayıtların, dosyalarının incelendiği retrospektif bir çalışmadır. Araştırma bulgularına göre, çocukların % 7.3’ü açık liseye gitmesi, % 15.3’ü okulu bırakması nedeniyle örgün eğitimin dışındadır. Hem anneler (% 49.3), hem de babalar (% 47.2) arasında ilkokul mezunu olanlar daha fazladır. Ailelerin % 67.3’ünün ekonomik durumu kötüdür. Parçalanmış aile oranı yüksek bulunmuştur ( % 57.3). Tedbir kararı verilme nedenleri arasında cinsel istismar ilk sırada yer almaktadır. Çocukların % 61.3’ü düzenli olarak takibe gelmiştir. Sağlık tedbir kararlarının yürütülmesinde kurumlar arasında işbirliği ve koordinasyonun olması, çocukların bütüncül ele alınması için önemlidir.

Anahtar Kelimeler:

Sağlık Tedbiri, Çocuk Koruma Alanı, Çocuk Ruh Sağlığı

PDF

___

Abram, K. M., Choe, J. Y., Washburn, J. J., Teplin, L. A., King, D. C., & Dulcan, M. K. (2008). Suicidal ideation and behaviors among youths in juvenile detention. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 47(3), 291-300.
Aldemir, V. (2011). Çocuk Koruma Kanunu'nun Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu'nda uygulanmasına ilişkin bir değerlendirme (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Altındağ, Ö. (2020). Vaka yönetimi ve sosyal hizmette kullanımı. Toplum ve Sosyal Hizmet, 31(2), 618-646.
Balcı, E. (2019). Türkiye’de Çocuk Hizmetleri ve Sosyal Hizmet. Ed. Abidin Özdemir, Sosyal Hizmet Dergisi, Temmuz-Aralık, 6-17.
Belen, A., Kandak, M., Demir, E., Çekin, B., Demir, M., & Kandak, D. (2021). Açık lise öğrencilerinin görüşleri doğrultusunda açık liseyi tercih nedenlerinin belirlenmesi: ermenek örneği. Uygulamalı Sosyal Bilimler ve Güzel Sanatlar Dergisi, 3(6), 99-114.
Brown, J., Cohen, P., Johnson, J. G., & Salzinger, S. (1998). A longitudinal analysis of risk factors for child maltreatment: Findings of a 17-year prospective study of officially recorded and self-reported child abuse and neglect. Child abuse & neglect, 22(11), 1065-1078.
Bunting, L., Webb, M. A., & Shannon, R. (2017). Looking again at troubled families: parents' perspectives on multiple adversities. Child & Family Social Work, 22, 31-40.
Choi, J. B., & Thomas, M. (2015). Perceptual difference of child neglect among Korean parents and children: Implications for child welfare policy. Children and Youth Services Review, 55, 56-61.
Cook, P. J., & Kang, S. (2016). Birthdays, schooling, and crime: Regression-discontinuity analysis of school performance, delinquency, dropout, and crime initiation. American Economic Journal: Applied Economics, 8(1), 33-57.
Çam Tosun, F., & Bayram, A. (2015). Açıköğretim Lisesinde Artış:Kadın Öğrenciler. Eğitim Bilim Toplum, 13(49), 84-99.
Çocuk Koruma Kanunu (ÇKK). 5395 Sayılı Kanun. 03.07.2005
Davies, P. T., & Cummings, E. M. (1994). Marital conflict and child adjustment: an emotional security hypothesis. Psychological bulletin, 116(3), 387.
Er Fazlıoğlu, (2019). Sağlık tedbiri kapsamında tedavisi yürütülen çocukların ve ailelerinin psikososyal özelliklerinin sosyal hizmet perspektifinden değerlendirilmesi. Journal of International Social Research, 12(64).
Erbay, E., Güneş, D. K., Ahmet, E. G. E., Baksi, Y., & Civelek, F. (2015). 2010-2012 yılları arası koruyucu ve destekleyici tedbir kararlarının incelenmesi: Ankara 1. Çocuk Mahkemesi Örneği. Toplum Ve Sosyal Hizmet, 26(2), 31-52.
Finkelhor, D., Turner, H. A., Shattuck, A., & Hamby, S. L. (2015). Prevalence of childhood exposure to violence, crime, and abuse: Results from the national survey of children’s exposure to violence. JAMA pediatrics, 169(8), 746-754.
Galehouse, P., Herrick, C., & Raphel, S. (2010). ... on Foster Care International Society of Psychiatric‐Mental Health Nurses. Journal of Child and Adolescent Psychiatric Nursing, 23(1), 36-39.
Herrenkohl, T. I., Hong, S., Klika, J. B., Herrenkohl, R. C., & Russo, M. J. (2013). Developmental impacts of child abuse and neglect related to adult mental health, substance use, and physical health. Journal of family violence, 28(2), 191-199.
Hussey, D. L., Falletta, L., & Eng, A. (2012). Risk factors for mental health diagnoses among children adopted from the public child welfare system. Children and Youth Services Review, 34(10), 2072-2080.
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi [Scientific research method]. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Koruyucu ve Destekleyici Tedbir Kararlarının Uygulanması Hakkında Yönetmelik, 24 Aralık 2006 Tarih, 26386 Sayılı Resmi Gazete.
Lee, B. J., & Goerge, R. M. (1999). Poverty, early childbearing, and child maltreatment: A multinomial analysis. Children and Youth Services Review, 21(9-10), 755-780.
Macfie, J., Houts, R. M., Pressel, A. S., & Cox, M. J. (2008). Pathways from infant exposure to marital conflict to parent–toddler role reversal. Infant Mental Health Journal: Official Publication of The World Association for Infant Mental Health, 29(4), 297-319.
Nasıroğlu, S. (2017). Sağlık tedbiri alınan çocuk ve ergenlerin ruhsal açıdan değerlendirilmesi. Cukurova Medical Journal, 42(3), 484-489.
Okur, O., Aktaş, U., & Kaykısız, E. K. (2019). Evaluation of the children and adolescents taking health care measure in terms of mental health. Bitlis Eren University Journal of Science and Technology, 9(1), 41-45.
Polat, S., Tasar, A., Ozkan, S., Yeltekin, S., Cakir, B. C., Akbaba, S., ... & Beyazova, U. (2010). Perceptions and attitudes of mothers about child neglect in Turkey. Infants & Young Children, 23(2), 122-131.
Sayfan, L., Mitchell, E. B., Goodman, G. S., Eisen, M. L., & Qin, J. (2008). Children's expressed emotions when disclosing maltreatment. Child Abuse & Neglect, 32(11), 1026-1036.
Scannapieco, M., & Connell-Carrick, K. (2005). Focus on the first years: Correlates of substantiation of child maltreatment for families with children 0 to 4. Children and Youth Services Review, 27(12), 1307-1323.
Sözer, Y. (2017). Mesleki açık öğretim lisesi öğrencilerinin örgün eğitim dışında olma nedenlerine ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (30), 493-507.
Şahbaz, M. (2020). Parçalanmış ve Parçalanmamış Ailelerden Gelen Ergenlerin Riskli Davranışlarının Bazı Demografik Değişkenlere Göre İncelenmesi. Thesis (M.Ed.), Eastern Mediterranean University, Institute of Graduate Studies and Research, Dept. of Educational Sciences, Famagusta: North Cyprus.
Taner, Y. ve Gökler, B. (2004). Çocuk istismar ve ihmali; Psikiyatrik yönleri. Hacettepe Tıp Dergisi 35, 82-86.
Tanrıverdi, D.ve Özgüç, S. (2019). Parçalanmış ve tam aileye sahip çocukların/ergenlerin şiddete yönelik tutumları ve saldırganlık davranışlarının karşılaştırılması. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 10(3), 165-172.
Türk Medeni Kanunu, 22 Kasım 2001 tarih, 4721 sayılı yasa.
Uğur, Ç.,S. (2018). Türkiye’ de çocuk koruma politikaları: Sosyal ve ekonomik destek hizmetinin rolü. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı Uzmanlık Tezi, Ankara.
Yusufoğlu, Ö. Ş. ve Kızmaz, Z. (2015). Parçalanmış Yoksul Ailelerin Geçinme Stratejileri: Elazığ Örneği. Fırat Üniversitesi Harput Araştırmaları Dergisi, 2(2), 1-18.