___

• Akçakaya, A. (2018). Palyatif Bakım. Sağlık Düşüncesi ve Tıp Kültürü Dergisi, 48, s.36-37.
• Akdağ, G., Sormaz, Ü. ve Özata, E. (2019). Yas Törenlerinde Yemeğin Varlığı: Ölüm Sonrası Yemek Ritüelleri. VIII. Ulusal IV. Uluslararası Doğu Akdeniz Turizm Sempozyumu Bildiriler Kitabı, s.552-557.
• Aslan, Ş. & Özen, M. Y. (2019). Multidisipliner Bir Ekip Çalışması: Kanser Hastalarında Yaşamın Son Döneminde Bakım. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(5), 191-196.
• Aslan, Y. (2020). Türkiye’de ve Dünya’da Palyatif Bakım Modellerine Genel Bakış. Anadolu Güncel Tıp Dergisi, 2(1), 19-27.
• Avcu, R., Gökhan, Ş., Günaydın, G. P., Özhasenekler, A., Tanrıverdi, F., Çelik, G. K., ve Şener, A. (2018). Terminal Dönem Bir Hastalıkları Olsa Doktorlar Nasıl Ölmek İsterdi? Bir Anket Çalışması. Ankara Medical Journal, 18(4), 575-583.
• Bağ, B. (2012a). Almanya örneğinde sağlık sisteminde palyatif bakım uygulamaları. Turkish Journal of Oncology/Türk Onkoloji Dergisi, 27(3).
• Bağ, B. (2012b). Hospis ve Hospiste Ölüme Hazırlanma. Akad Geriatri, 4, s.120-125.
• Bauberot, J. (2008). Dünyada Laiklik, çev. Ertuğrul Cenk Gürcan, (İstanbul: Dergah Yayınları, 2008),50.
• Bennahum, D. (1996). The Historical Development Of Hospice And Palliative Care. Hospice And Palliative Care. 1-11. London
• Bolsoy, N., & Sevil, Ü. (2006). Sağlık-Hastalık ve Kültür Etkileşimi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(3), 78-87.
• Burcu, E., ve Akalın, E. (2008). Ölüm olgusu üzerine sosyolojik tartışmalar. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları (HÜTAD), (8), 29-54.
• Cimete G. [End of life core: Holistic approch to patient in terminal period]. 1. Baskı. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri; 2002. s.1-149.
• Connor, S. R. (2008). Development Of Hospice And Palliative Care İn The United States. OMEGA-Journal Of Death And Dying, 56(1), 89-99.
• Çelik, R., & Erdem, R. (2016). Hekimin Değişen Kimliği Çerçevesinde Sağlığın Kültürleşmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 7(16), 61-74.
• De Jong, J.D. & Clarke, L.E. (2009). What is a good death? Stories from palliative care. Journal of Palliative Care, 25(1), 61–69.
• Demir, S. T. (2017). Modernite ve Ölüm: Açık Erişimli Ölüm Döşeğinden İzole Yoğun Bakım Ünitelerine Bedenin ve Ölmenin Değişen Yüzü. Global Media Journal TR Edition, 7(14), 190-202.
• Doğan, S. (2020). Yaşayadurmak Ya Da Huzurla Ölebilmek. SD (Sağlık Düşüncesi ve Tıp Kültürü) Dergisi. 52-55
• Duman, M. (2012). Türk Atasözlerinde “Ölüm”. Prof. Dr. Fikret Türkmen Armağanı, İzmir: Ege Üniversitesi.
• Durmuşoğlu, K., ve Ataman, K. (2018). Kutsaldan Sekülere: Değişen Ölüm algısı Üzerine Sosyolojik Bir Değerlendirme. BEÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi, 5(1), 123-149.
• Eren, M. (2012). Türk Kültüründe Ölüm ve Toprakla İlgili İnanış ve Ritüeller. Acta Turcica, 7, 259-271.
• Gültekin, M., Özgül, N., Olcayto, E. ve Tuncer, M. (2010) Türkiye’de palyatif bakım hizmetlerinin mevcut durumu. Türk Jinekolojik Onkoloji Dergisi, 13(1): 1-6.
• Güven, F. (2019). Ölü/Ölüm Etrafında Gelişen Kült İnançlar ve Grubun Yeniden Bütünleşmesi (Sinop Lala Köyü Örneği). Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 12(27), 539-552.
• Hökelekli, H. (1991). Ölüm ve ölüm ötesi psikolojisi. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 3(3), 151-165.
• https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Olum-ve-Olum-Nedeni-Istatistikleri-2019-33710
• https://khgm.saglik.gov.tr/TR-40027/palyatif-bakim-merkezlerimizin-il-ve-hastanelerimizdeki-yatak-sayilari-ile-ilgili-bilgiler.html
• Illich, I. (1995). Sağlığın Gaspı. (Çev. S. Sertabiboğlu). İstanbul. Ayrıntı Yay.
• ICPNC (International Children’s Palliative Care Network) & UNICEF, (2013). Assessment of the Need for Palliative Care for Children. Three Country Report: South Africa, Kenya and Zimbabwe. Available at: http://www.icpcn.org/wp-content/uploads/2013/11/As¬sessment-of-the-Need-for-Palliative-Care-for-Children.-Three-Country-Report-South-Africa-Kenya-and-Zimbabawe.pdf
• Işıkhan, V. (2008). Terminal dönemdeki kanser hastalarının ölüm yeri tercihleri. Türk Onkoloji Dergisi, 23(1), 34-44.
• Kabalak, A. (2014). Türkiye’de Palyatif Bakım. Anestezi Dergisi, 3(22), 121- 123.
• Kara, Z. (2009). Ölüm Fenomeni Üzerine Bir Din Sosyolojisi Araştırması Kayseri Örneği. (Doktora Tezi). T.C. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kayseri.
• Karayaman, M. ve İnal, B. (2017).Seyahatnamelere Göre 19. Yüzyılda Anadolu’da Yaşayan Türklerin Mezar Kültürü. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(4), 675-689.
• Kavşur, Z. ve Sevimli, E. (2020). Türkiye’deki Palyatif Bakım Hizmetlerinin Bazı Gelişmiş Ülkeler İle Karşılaştırılması. USBAD Uluslararası Sosyal Bilimler Akademi Dergisi, 2(4), s.715-730.
• Kellehear, A. (2007). Ölümün Toplumsal Tarihi. (Çev. T. Kılınç). Ankara. Phoenix Yay.
• Keskin, Y. Z. (2006). Şanlıurfa Halk Kültüründe Ölüm. Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 16(16), 7-41.
• Kılıçaslan, Z. (2015). Medikalizasyon (Tıbbileştirme) Aşırı Teşhis Tedavi Kışkırtılmış Sağlık Talebi. SD (Sağlık Düşüncesi ve Tıp Kültürü) Dergisi. 20-23
• Kurtdaş, M. Ç. (2017). Medikalizasyon süreci, sağlığın ticarileşmesi ve bedenin denetlenmesine sosyolojik bir bakış. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (27), 983-1012.
• Lynch, T., Connor, S. ve Clark, D. (2013). Mapping Levels of Palliative Care Development:A Global Update. Journal Of Pain And Symptom Management, 45(6), 1094-1106.
• Meier, D. E. (2011) Increased access to palliative care and hospice services: opportunities to improve value in healthcare. Milbank Quarterly, 89(3); 343-380.
• Miličević, N. (2002). The hospice movement: history and current worldwide situation. Archive of Oncology, 10(1), 29-31.
• Namal, A. (2009). Klinik Rutinde Eksik Bir Boyut: Ölmekte Olana Yoldaşlık. (Ed.). 2. Uluslararası Tıp Etiği ve Tıp Hukuku Kongresi Bildiri Kitabı. 33-46. Ankara
• Nerse, S. (2020). Kırsal Alandaki Yaşlıların Ölüm Yeri ve Ölüm Deneyimi Arasındaki İlişki. Sosyal ve Kültürel Araştırmalar Dergisi (SKAD), 6(13), 133-156.
• Ölmez, Ö. (2008). Türk Folklorunda Ölüm Üzerine Sosyolojik Bir Çalışma (Master's Thesis, Sakarya Üniversitesi).
• Özgül, N., Gültekin, M., Koç, O. et al. (2012) Turkish community-based palliative care model: a unique design. Annals of Oncology, 23(suppl 3); 76-78.
• Özkan, S. (2011). Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı’ında (KOAH) Palyatif Ve Yaşam Sonu Bakımı. Selçuk Tıp Dergisi, 28(1), 69-74.
• Pierson, C.M., Curtis, J.R. & Patrick, D.L. (2002). A good death: A qualitative study of patients with advanced AIDS. AIDS Care, 14(5), 587–598 . Rymes, j. (1990). Hospice Care in America. JAMA, 264(3), s.369-372.
• Sağır, A. (2012). Toplu Merasimlerden Belediye Hizmetlerine Kurumsallaşan Ölüm Bağlamında Bir Ölüm Sosyolojisi Denemesi. Electronic Turkish Studies, 7(2).
• Saunders, C. (1996). Hospice, Mortality: Promoting the interdisciplinary study of death and dying, Routledge, 1(3), s.317-321.
• Sucaklı, M. H. (2013). Ölmekte olan hasta ve yaşam sonu bakım. TJFMPC, 7(3), 52-57.
• Sucaklı, M. H., & Koşar, Y. (2016). Palyatif bakım ve yaşam kalitesi. Klinik Tıp Aile Hekimliği, 8(3), 34-39.
• TUİK (2020). İstatistiklerle Aile. (Haber Bülteni). Erişim Adresi: https://Data.Tuik.Gov.Tr/
• TUİK (2020). Ölüm ve Ölüm Nedeni İstatistikleri. (Haber Bülteni). Erişim Adresi: https://Data.Tuik.Gov.Tr/
• Turhan, E. H. (2021). Ölüm Sosyolojisi Ekseninde Ölüm Kaygısı ve Koronavirüs. Habitus Toplumbilim Dergisi, 2(2), 85-101.
• Türkiye Kanser Kontrol Programı. (2016). Ankara: Sağlık Bakanlığı.
• Twycross, R. G. (1980). Hospice Care–Redressing The Balance İn Medicine. Journal Of The Royal Society Of Medicine, 73(7), 475-481
• Uzuncu, H., Buyruk, H., Alnak, E., & YILDIRIM, G. (2013). Yoğun Bakımda Yapılacak Bir Şeyi Kalmayan Kanserli Terminal Dönem Hastalara İnsanca Bakım Önerisi. Cumhuriyet Tıp Dergisi, 35(1), 143-151.
• Ünal, M. S. (2011). Zamansız Ölüm: Geleneksel ve Modern Toplum Karşıtlığında Ölümün Yeri. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 11(2), 121-133.
• World Health Organization, (2015). SIXTY-SEVENTH WORLD HEALTH ASSEMBLY. https://apps.who.int/gb/ebwha/pdf_files/WHA67/A67_R19-en.pdf
• World Health Organization, (2015). WHO Definition of Palliative Care. [online] Avail¬able at: http://www.who.int/cancer/pallia¬tive/definition/en/
• World Health Organization, (2019). Palliative Care for Noncommunicable Diseases a Global Snapshot. www.who.int/ncds/management/palliative-care/en
• World Health Organization, (2020). Palliative Care. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/palliative-care
• Yıldız, M. (2016). Ötanazi, Hasta Vasiyetnamesi ile Palyatif ve Hospis Bakımına Genel Bir Bakış. Adli Sosyal Hizmet: Yaklaşım ve Müdahale. Nobel Yay. Ankara 342-362
• Yılmaz, A. H. (2016). Türklerde Ölüm Anlayışının Çağdaş Türk Resminde Göstergebilimsel Açıdan İncelenmesi. İdil Sanat ve Dil Dergisi, 5(20), 249-274.
• Zafer, C. (2019). Ölüm Olgusu ve Ölümün Sosyolojik Etkileri. Munzur Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (MÜSBİD), 8(15), 64-82.
• Seale, C. (2004). Media constructions of dying alone: A form of “bad death.” Social Science & Medicine, 58, 967–974.
• Borbasi, S., Wotton, K., Redden, M., et al. (2005). Letting go: A qualitative study of acute care and community nurses’ perceptions of a “good” versus a “bad” death. Australian Critical Care, 18(3), 104–113.
• Carr, D. (2003). A good death for whom? Quality of spouse’s death and psychological distress among older widowed persons. Journal of Health and Social Behavior, 44(2), 215–232.
• Granda-Cameron, C. & Houldin, A. (2012). Concept analysis of a good death in terminally ill patients. The American Journal of Hospice & Palliative Care, 29(8), 632–639. Wilson, D.M. (2009). The “good” rural death: A report of an ethnographic study in Alberta, Canada. Journal of Palliative Care, 25(1), 21–29.