Osman ABALI, Hümeyra BEŞİKÇİ, Gülsevim KINALI, Ümran Dilara TÜZUN

Kekemelik başlangıcında ebeveyn tutumlarının değerlendirilmesi

Amaç: Kekemelik sıklıkla üç-dört yaşlarında başlayan bir iletişim bozukluğudur. Bu bozukluğun başlangıcı ve seyri çocukları ve aileleri psikolojik olarak etkileyebilmektedir. Bu çalışmada kekemeliğinbaşladığı dönemdeki ebeveyn tutumları değerlendirildi.Hastalar ve Yöntemler: Bu çalışmada 22 çocuk veergen 16 erkek, 6 kız; ort. yaş; 8.8±4.4; dağılım 418 değerlendirildi. Tüm olgulara yarı yapılandırılmışklinik görüşme uygulandı. Kekemeliği tetikleyenstres faktörü olup olmadığı, ebeveynin çocuklara yönelik tutum özellikleri ve tedavi için başvuru süreciincelendi.Bulgular: Kekemelik başlangıcı sonrasında en sıketken faktörün ebeveyn tutumunda cezalandırma veuyarıda bulunma %54.5 olduğu görüldü. Kekemeliğin en sık olarak herhangi bir şeyden aşırı korkusonrasında başladığı %68.2 gözlendi. Kekemeliğinbaşlangıç yaşı ortalaması 3.4±1.1 olarak belirlendi.Sonuç: Kekemelik başlangıcını tetikleyen olaylar,aynı zamanda ailelerin kekemelik hakkındaki düşünce ve tutumlarında da sürmektedir. Kekemelik sonrasında ebeveynin tutumu tedaviyi etkilemektedir. İlkbaşvuru sırasında ebeveynin bilgilendirilmesi buaçıdan önemlidir

Anahtar Kelimeler:

Çocuk, iletişim, ebeveyn-çocuk ilişkileri, sosyal çevre, konuşma terapisi, kekemelik/psikoloji/tedavi, sözel davranış

Parental attitudes at the beginning of child's stuttering

Objectives: Stuttering is a communication disorder that frequently starts at the age of three or four years. Its appearance and progression may impose psychological effects on children and their families.We evaluated parental attitudes in the initial period of stuttering.Patients and Methods: Twenty-two children or ado- lescents 16 males, 6 females; mean age 8.8±4.4 years; range 4 to 18 years were assessed. A semi- structured clinical interview was administered to ali the patients to determine whether stuttering was trig- gered by stressors and to examine the attitudes of parents and the course of their applying for treatment.Results: After the onset of stuttering symptoms, the most frequent parental attitude was found as pun- ishment and warning to their child 54.5% . Before stuttering appeared, the most frequent triggering event was of being excessively scared of anything 68.2% . The mean age of onset of stuttering was 3.4±1.1 years range 2 to 7 years .Conclusion: The events that trigger stuttering also continue in the attitudes and thoughts of parents con- cerning stuttering. After the diagnosis, the parental attitude plays a significant role in the effectiveness of treatment. İn this respect, parents should be informed during their first application for treatment.

Keywords:

Child, communication, parent-child relations, social environment, speech therapy, stuttering/psychology/therapy, verbal behavior,

PDF

___

Amerikan psikiyatri birliği: Mental bozuklukların tanısal ve sayımsal el kitabı. 4. Baskı. (DSM IV), Amerikan psikiyatri birliği, Washington DC, 1994. Çeviri editörü: Köroğlu E. Hekimler yayın birliği. Ankara; 1998.
Schulze H, Johannsen HS. Importance of parent-child interaction in the genesis of stuttering. Folia Phoniatr (Basel) 1991;43:133-43.
Matthews S, Williams R, Pring T. Parent-child interac- tion therapy and dysfluency: a single-case study. Eur J Disord Commun 1997;32:346-57.
Nippold MA, Rudzinski M. Parents’ speech and chil- dren’s stuttering: a critique of the literature. J Speech Hear Res 1995;38:978-89.
Conture EG. Youngsters who stutter: diagnosis, parent counseling, and referral. J Dev Behav Pediatr 1982;3:163-9.
Rustin L. Parents and families of children with com- munication disorders. Folia Phoniatr Logop 1995;47:123-39.
Meyers SC. Verbal behaviors of preschool stutterers and conversational partners: observing reciprocal rela- tionships. J Speech Hear Disord 1990;55:706-12.
Mielke U. Social conditions of stuttering. Padiatr Grenzgeb 1993;31:253-8. [Abstract]
Robinson RJ. Causes and associations of severe and persistent specific speech and language disorders in children. Dev Med Child Neurol 1991;33:943-62.
Abalı O, Besikci H, Kınalı G, Tuzun UD. Kekeme çocuk ve ergenlerin anne babalarının psikiyatrik semptom- larının değerlendirilmesi. Düşünen Adam 2003;16:144-6.