Cuhûdu’l-Mâlikiyye fî Tasnîfi et-Tasarrufâti’n-Nebeviyye.

Kitap, Mâlikî mezhebinin yaklaşımı ışığında nebevî tasarruf kavramının mefhumu ve sünnet kavramı ile arasındaki farkı ele almaktadır. Mâlikî mezhebinin seçilmesinin nedeni, İmam Malik'in mezhebini Ameli Ehli Medîne ilkesine dayandırmasından kaynaklanmaktadır. Yazara göre Ameli Ehli Medîne ilkesi, Peygamber'in teşrî' ve teşrî' olmayan davranışları arasındaki farklılığın tohumlarını taşır . Dolayısıyla Mâlikî âlimleri, nebevî tasarruf ile sünnet arasındaki farkı ortaya koyabilmektedirler. Nebevî davranış kavramının genel olarak peygamberin ne yaptığı anlamına geldiğini açıklayan yazara göre sünnet; takip edilsin diye Hz. Peygamberin yaptıkları demektir. Dolayısıyla ona göre her sünnet tasarruf ama her tasarruf sünnet değildir. Bu çerçevede özellikle Mâlikî mezhebinin âlimleri, bu konuyu inceleyip geliştirip sistemleştirdiler. Yazar, onların nebevî tasarrufların mefhumunu tarih boyunca nasıl geliştirdiğini değerlendirir.

Sıddık, Muhammed. “Sadettin el-Osmânî, Cuhûdu’l-Mâlikiyye fî Tasnîfi’tTasarrufâti’n-Nebeviyye (Kâhire: Dâru’l-Kelime, 2012)”. Tevilat 3/2, 391-396.

This work, which consists of a preface and five chapters, aims to reveal the concept of prophetic verbs and the difference between sunnah and hadith. The main starting point of the work: How can the Prophetic verbs and sunnah be distinguished from each other, and how the Prophetic verbs should be understood. The author considers the contribution of Maliki scholars related to this issue and evaluates the issue. The reason for choosing the Maliki school stems from the method that Imam Malik put forward. The author evaluates the approach of the scholars of the Maliki sect on this issue and reveals how the understanding activity for the distinction between prophetic verbs has developed throughout history.