Hilal YILDIRIR KESER, Sema AY, İşın ÇETİN

ULAŞTIRMADA KARAYOLLARI: TÜRKİYE’DEKİ GELECEK BEKLENTİLERİ

Karayolu taşımacılığı, başlangıç ve varış noktaları arasında aktarmasız bir taşımaya olanak sağlaması, öteki taşıma türlerine kıyasla daha esnek olması ve özellikle kısa mesafeli taşımalarda nispeten ucuz olması nedeniyle önemli avantajlara sahiptir. Türkiye, doğu-batı arasında doğal bir köprü oluşturan, transit taşımacılığa elverişli coğrafi yapısı ile kara yolu ulaştırmasında rekabet gücü yüksek bir ülkedir. Dünyada önemli bir kavşak noktası teşkil eden ülkemiz, uluslararası bağlantılarını güçlendirmek amacıyla hayata geçirilen projeler sayesinde özellikle son 10 yılda yolcu ve yük taşımacılığında etkin, güvenli, ekonomik bir karayolları politikası benimsenmiştir. Çalışmada, Türkiye’de benimsenen karayolları politikası çerçevesinde karayolu ulaştırmasının gelecek 20 yıllık öngörüsünün yapılması amaçlanmaktadır. Bu amaç doğrultusunda karayollarına yapılan harcamalar, karayollarından elde edilen gelirler, otoyol uzunluğu ve karayollarındaki trafik kazası verileri için ex-ante önrapor tahminleri yapılmıştır. Ex-ante önrapor tahminlerine göre, önümüzdeki 20 yıllık dönemde, karayollarına yapılan harcamalarda, karayollarından elde edilen gelirlerde ve otoyol uzunluğunda artan karayollarındaki trafik kaza sayısında ise azalan bir trend yapısı öngörülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Karayolu Harcamaları, Karayolu Gelirleri, Otoyol Uzunluğu, Trafik Kazası, Ex-Ante Önrapor Tahminleri

PDF

___

Altınok, S. (2001). Türkiye’de ulaştırma politikaları, karayolları ve demiryolları mukayesesi. SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 18(35), 73-87.
Aydemir, H. ve Çubuk, M. K.(2016). Karayollarının Türkiye’de genel durumunun araştırılması ile yaşanan değişimler ve gelecek stratejilerine dair tavsiyeler. Gazi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 2(3), 128-146.
Çetin B., Bakış S. ve Saroğlu, S. (2011). Türkiye’de karayollarının gelişimine tarihsel bir bakış. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(1), 123-150.
Kalkınma Bakanlığı (2013), 10. Kalkınma Planı (2014-2018), Erişim: http://www.kalkinma.gov.tr/Pages/KalkinmaPlanlari.aspx
Kapluhan, E. (2014). Ulaşım coğrafyası açısından Türkiye’de karayolu ulaşımının tarihsel gelişimi ve mevcut yapısı. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(33), 426-439.
Keçeci, A. (2006). Türkiye’de karayolu taşımacılığı. Uluslararası Ekonomik Sorunlar Dergisi, 20, Ankara: Dış İşleri Bakanlığı Süreli Yayını.
KGM (2017). Karayolları Genel Müdürlüğü stratejik planı 2017-2021. Ankara: KGM (Karayolları Genel Müdürlüğü) Strateji Geliştirme Dairesi Başkanlığı Yayını.
KGM (2018), Karayolları Genel Müdürlüğü İstatistikleri.
Kögmen, Z. (2014). Karayolu taşımacılığının diğer taşımacılık modlarıyla karşılaştırılması ve sağladığı avantajlar (Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı, Uzmanlık Tezi, Ankara)
Sevüktekin, M. (2017). Önraporlama geçmişe bak geleceği öngör. Bursa: Dora Basım Yayın Dağıtım.
TMMOB (2014). Ulaşım ve trafik politikalarında planlama gerekliliği, 5.b., Yayın No: MMO/615, Ankara: TMMOB Yayınları.
TOBB (2014). Türkiye ulaştırma ve lojistik meclisi sektör raporu. Yayın No: 2015/260, Ankara: TOBB Yayınları.
TUİK (2018), Türkiye İstatistik Kurumu, Temel İstatistikleri.
UDH (2013). 11.Uaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Şurası 2013. Ankara: T.C. Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı Yayınları.