Okul Öncesi Çocukların (36-72 Ay) Ebeveynlerinin Çocuk Cinsel İstismarı Hakkındaki Kaygılarının İncelenmesi
Amaç: Çocuk cinsel istismarı, bir çocuğun fiziksel bir temas ile veya temas içermeden gelişimsel olarak hazır olmadığı, bilgilendirildiğinde dahi rıza gösteremeyeceği cinsel aktivitelerde bir taraf olmasıdır (WHO, 2006). Ebeveynlerin çocuk cinsel istismarı hakkında bilgilendirilmesi bu konuda doğru uygulamalarda bulunabilmeleri adına oldukça önemlidir. Ayrıca, çocuk cinsel istismarına dair kaygılarının ise normal seviyeden ne yüksek ne de düşük olmaması gerekmektedir, çünkü ancak bu şekilde bu konuda doğru uygulamalarda bulunabileceklerdir. Bu nedenden dolayı, ebeveynlerle yapılan bilgilendirme çalışmaları dahilinde uygun adımların atılabilmesi için ebeveynlerin kaygı seviyelerinin de belirlenmesi gerekmektedir. Bu araştırmanın temel amacı, okul öncesi dönemde (36-72 ay) çocuğu olan ebeveynlerin çocuk cinsel istismarına dair kaygılarını belirlemektir.
Anahtar Kelimeler:
Çocuk Cinsel İstismarı, Ebeveyn, Kaygı, Okul Öncesi Eğitim
Investigation of Preschool Parents’ Anxiety About Child Sexual Abuse
Purpose: Child sexual abuse is the involvement of a child in sexual activities that include a physical contact or not for which the child is not developmentally prepared and is unable to give consent even when informed (WHO, 2006). Informing parents about child sexual abuse is very important so that they can apply the right practices in this regard. In addition, their anxiety about child sexual abuse should neither be high nor low, because only in this way will they be able to take the right actions in this regard. For this reason, it is necessary to determine the anxiety levels within the scope of informing parents. The main purpose of this research is to determine the concerns of preschool parents of 36-72 month-old children about child sexual abuse.
Keywords:
Preschool Period, Child Sexual Abuse, Parents, Anxiety,
___
- Akgül, E. (2015). Okul öncesi eğitim kurumlarında çalışan personelin cinsel ı̇stismar bildirim durumları. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi: Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Balkaran, S. (2015). Impact of child abuse education on parent’s self-efficacy: An experimental study. Doctoral Dissertation. Walden University: Collage of Social and Behavioral Sciences.
- Bonacci, A. (2014). Child Sexual Abuse: Prevention Through Policy and Education. Yüksek Lisans Tezi. State University of New York: Empire State Collage.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2012). Örnekleme yöntemleri.http://w3.balikesir.edu.tr/~msackes/wp/wp-content/uploads/2012/03/BAY-Final-Konulari.pdf adresinden 20 Aralık 2021 tarihinde erişildi.
- Elihoş, H., Deniz, L., & Bilgin, H. Çocuk Cinsel İstismarı Ebeveyn Kaygı Ölçeğinin Geliştirilmesi. Asos Journal, 2020, 111, 417-432.
- Finkel, K. C. (1994). Sexual abuse and incest, what can do you? Canadian Family Physician, 40, 935-944.
- Gencer, Ö., Özbek, A., Özyurt, G., ve Kavurma, C. (2016). Çocuk ve ergenlerde aile dışı ve aile içi cinsel istismar olgularının karşılaştırılması. Anatolian Journal of Psychiatry, 17(1), 56-64.
- Kellogg, N. (2005). The Evaluation of Sexual Abuse in Children. PEDIATRICS, 116(2), 506–512.
- Keser, İ. (2016). Çocuk cinsel istismarı: Diyarbakır örneği. Ankara: Karahan.
- Nurcombe, B. (2000). Child sexual abuse I: Psychopathology. J Psychiatry, 34(1): 85- 91.
- Özer, G (2014). Ebeveynlerin Çocuk Cinsel İstismarına Dair Bilinçleri, Endişeleri ve Aldıkları Önlemler. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi: Adli Tıp Enstitüsü.
- Polat, O. (2017). Tüm boyutlarıyla çocuk ı̇stismarı tanımlar-1. Ankara: Seçkin.
- Regnaut, O., Jeu‐Steenhouwer, M., Manaouil, C. ve Gignon, M. (2015). Risk factors for child abuse: Levels of knowledge and difficulties in family medicine. A mixed method study. BMC Res Notes, 8, 620-626.
- Şahin, F. ve Taşar, M. A. (2012). Cinsel istismar ve ensest. Türk Pediatri Arşivi Dergisi, 47, 159- 164.
- Taner, Y. ve Gökler, B. (2004). Çocuk ı̇stismarı ve ı̇hmali, psikiatrik yönleri, Hacettepe Tıp Dergisi, 35, 82-86.
- T.C. Adalet Bakanlığı. (2020). Adli istatistikler. Ankara. https://adlisicil.adalet.gov.tr/Resimler/ SayfaDokuman/22420211449082020H%C4%B0ZMETE%C3%96ZELK%C4%B0TAP.pdf adresinden 8 Aralık 2021 tarihinde erişildi.
- TÜİK, (2020). Güvenlik Birimlerine Gelen veya Getirilen Çocuk İstatistikleri, 2015-2019. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Juvenile-Statistics-Received-Into-SecurityUnit-2015-2019- 33632 adresinden 7 Aralık 2021 tarihinde erişildi.
- Uzun, A. (2013). Cinsel istismar mağduru ergenlerin repertuar grid tekniği ile değerlendirilmesi. Uzmanlık Tezi. Akdeniz Üniversitesi: Tıp Fakültesi.
- Walsh, K. M., Mathews, B. P., Rassafiani, M., Farrel, A. ve Butler, D. (2013). Elementary teachers' knowledge of legislative and policy duties for reporting child sexual abuse. The Elementary School Journal, 114 (2), 178-199.
- WHO (2006) Preventing child maltreatment: A guide to taking action and generating evidence. Geneva:World Health Organisation.
- Yıldız, Y., Kaçar, M., Albayrak, E., Çalaboğlu, T., Çakmak, S., ve Bayraktar, T. (2017). Çocuk ihmali ve istismarı hakkında ilköğretim öğretmenlerinin bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi. Van Tıp Dergisi, 24(4), 303-309. Yılmaz Irmak, T., Kızıltepe, R., Aksel, Ş., Güngör, D. ve Eslek, D. (2017). Mika ile kendimi korumayı öğreniyorum: Cinsel istismarı önleme programının etkililiği. Türk Psikoloji Dergisi, 33(81), 41-57.
- Yurdugül, H. (2005). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 1, 771-774.
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2021
- Yayıncı: Marmara Üniversitesi